Wonen, slapen, baden. Zo simpel kan het leven zijn als je met een interieurarchitect onder hetzelfde dak gaat wonen. Een rondleiding in een Utrechtse woning waar over elke centimeter is nagedacht.

Dat zelfs een zeer kleine stadswoning architectonische allure kan krijgen, wordt weer eens bewezen door dit interieurproject. Net zoals bij zijn laatste appartement, de plek die hij voor deze woning verliet, heeft interieurarchitect Remy Meijers, samen met Teus Kerkhof, een van de oprichters van interieurbureau Perstuk in Utrecht, een interessant interieur gecomponeerd. Met een beperkt budget een perfect resultaat neerzetten, het vraagt een heldere visie op. Voor dit project was zijn vriendin Tineke Faassen zijn sparringpartner. Een samenwerking die contrasten maar ook overeenkomsten opleverde.

Je zou er bijna aan voorbij rijden als je in Utrecht bij het Griftpark de groene stadssingel oprijdt, deze kleine stadswoning valt niet echt op. En Remy Meijers en Tineke Faassen zou hetzelfde overkomen zijn hadden zij niet de internetsite van een Utrechtse makelaar bezocht. Nadat ze hadden besloten samen te gaan wonen, concentreerden zij zich eerst op woningen in de binnenstad. En bijna hadden ze een appartement gekocht, maar dat bleek financieel niet haalbaar. Toch maar weer die makelaarsites uitgevlooid.

En deze rijtjeswoning stond nog steeds te koop. Dat moest een teken zijn, dachten Remy en Tineke. Bij hun eerste oriëntatiebezoek moesten ze wel even slikken. Ze troffen een uitgeleefde studentenwoning aan met zes slaapkamers en twee badkamers. “Maar langzaam toonde dit pand zijn ware karakter en potentie”, vertelt Remy Meijers. “In zijn basis is het een huis met een mooie, pure vorm. Ik doorzag vrij gauw de grote mogelijkheden, de vele kleine kamers konden makkelijk samengevoegd worden, de kunststoffen kozijnen konden we vervangen en tussenwanden konden eruit zonder grote constructieve consequenties. De kale structuur die over zou blijven, leende zich voor veel invullingen. ’s Avonds heb ik met mijn potlood mijn eerste plannen geschetst voor Tineke. Zij zit niet in het interieurvak, maar terwijl de avond ouder werd, reageerde ze enthousiaster en enthousiaster.”

“Het huis had vele voordelen, er was voldoende oppervlakte, een kleine binnentuin, een dakterras op de zon, bovendien lag het tegenover een stadspark en de bereikbaarheid vanuit de ringweg was goed. Vrij vlug hadden we ook voor elk van de drie verdiepingen een specifieke functie in gedachte. Dat was een van de doorslaggevende redenen om het huis te kopen. De begane grond zouden we gebruiken voor het wonen, de eerste verdieping voor het slapen en de tweede verdieping wilden we benutten voor het baden. Alles weliswaar in open verbinding met elkaar, zonder deuren, zodat er onderling contact tussen de etages mogelijk was.”

Tineke : “Ik wist dat Remy voor het huis naar een minimale vormgeving zocht. Dat was al overduidelijk te zien in zijn vorige appartement. Hij is helemaal weg van ruimten waarin slechts één meubel staat. En hoewel ik niet zo thuis was in de huidige interieurstijlen, ben ik van nature een ‘opgeruimd’ en ‘georganiseerd’ persoon. Het liefst wilde ik ruimte én leegte om me heen, maar wel huiselijk en comfortabel, waar alles wel een duidelijke plek heeft en waar toch sfeer is. Speciaal wat die ‘ruimte’ en ‘leegte’ betreft, zaten Remy en ik op dezelfde lijn. Hij zocht het meer in vormelijke principes en ik meer vanuit mijn gevoel. Want overduidelijk was dat geen van beiden droomde van een vierkamerwoning. Het moest een huis worden met ruimte, zonder opdelingen en overbodige details.”

Remy : “Een huis slibt al gauw dicht met allerlei losse elementen. Ik heb getracht ook vele dingen in de architectuur op te lossen. Het voorkomt dat je voor allerlei functies ook een apart meubel aanschaft. Zichtbaar is dat bijvoorbeeld in het consoleblok in de woonkamer. Het is meer een uitgebouwd stuk muur dan een aparte kast die tegen de muur staat. En op de slaapkamer hebben we een lang werkblad geïnstalleerd dat allerlei functies aankan. Een bureau, hoe mooi ook, zou toch weer een extra meubel zijn geweest. En het bed is nu in een nis geschoven. Daarin zitten ook de verlichting en een boekenplankje. Zo krijgen de weinige meubelen die je wel aanschaft extra aandacht.”

“Hoewel, aanschaffen ? Als interieurarchitect én meubelontwerper had ik een unieke kans om een ideaalbeeld tot in het laatste detail uit te voeren, met meubelen uit mijn eigen collectie.”

Veel van de meubelen die Remy Meijers en Tineke Faassen in hun huis hebben, zijn elementen uit de collectie van Perstuk, het bureau dat Remy enkele jaren geleden heeft opgericht met Teus Kerkhof. Het jonge team timmert met veel energie aan de weg. De naam van het bureau spreekt voor zich : Perstuk levert interieurs en meubelen op maat. Het werk van Perstuk is herkenbaar door zijn eenvoud, oprechtheid, gecombineerd met duurzaamheid, een recht-voor-de-raapmentaliteit met een exclusief, maar toegankelijk karakter. Perstuk biedt behalve het maatwerk ook een collectie aan. Sommige klanten hebben nu eenmaal behoefte aan maatmeubels die minder duur zijn dan one-off’s. n

Tekst Marc Heldens I Foto’s René Gonkel

“Het liefst wilde ik ruimte én leegte

om me heen, waar alles een duidelijke

plek heeft en waar toch sfeer is.”

“In zijn basis is het een huis met

een mooie, pure vorm.”