Mijn leven geeft mij meer voldoening omdat ik ervoor gevochten heb. Als arts, politica en mens heb ik intussen geleerd dat elk mensenleven wel een groot gevecht, een lastige uitdaging of een complex dilemma kent. De goede houding om daarmee om te gaan is je probleem in de ogen kijken, het aanvaarden en zo uiteindelijk overwinnen. De slechte houding : de miserie negeren en verdringen, met het gevaar dat je eraan kapot gaat.
Als vrouw in een mannenlichaam heb ik jarenlang een dubbelleven geleid. Dat was, zacht uitgedrukt, de hel. Op mijn veertigste besloot ik mezelf eindelijk te bevrijden en de transitie te maken. Ik raapte alle moed bijeen en liet mijn omgeving weten : voortaan is het Petra. Mijn naam betekent ‘rots’ in het Grieks, en staat symbool voor de kracht en standvastigheid die ik uit mijn beslissing wou halen.
Wat gaan de mensen zeggen ? Dat zeiden mijn ouders altijd als ze mijn twee zussen en mij iets wilden verbieden. Ik mocht als kind mijn haar niet laten groeien, geen jeansbroek dragen. Mijn vader en moeder vonden dat rebels gedrag. Vandaag zijn ze de tachtig voorbij en ruimdenkender dan ooit.
Transgender zijn is een van de dodelijkste identiteitsvormen waarmee je geboren kunt worden : 41 procent van alle transgenders onderneemt een zelfmoordpoging. Ook ik heb met die gedachte gespeeld. Pijnlijke herinneringen.
De beste studenten geneeskunde willen chirurg of internist worden. Ik was een van de beste studenten en wou gynaecoloog worden. Het is een prachtig beroep omdat het alle aspecten van de geneeskunde omvat. Ik werk met mijn hoofd, met mijn handen en mijn hart. Geen andere specialisatie is zo veelzijdig. Bovendien is er niets mooier dan patiënten aan een kindje te kunnen helpen.
Ik heb al meer dan tienduizend keer uitgelegd wat ivf is, maar telkens is mijn verhaal anders omdat de mens die voor mij zit anders is. Elke patiënt heeft andere twijfels en iedereen reageert verschillend op zijn of haar situatie. Diep luisteren en empathie zijn essentieel in mijn job.
Geen kind kunnen krijgen wordt gezien als iets onnatuurlijks en abnormaals. Het is voor velen een bron van verdriet, voor sommigen een levenslang psychologisch trauma. Je onvruchtbaarheid leren aanvaarden, is een les in loslaten.
De vruchtbaarheidsindustrie evolueert razendsnel en dat maakt een gevoel van verwondering, euforie en intellectuele opwinding bij me los. Binnenkort kunnen we misschien baby’s maken uit een stukje huid, dankzij stamceltechnologie. Klinkt pure sciencefiction, maar bij muizen is het al gelukt.
Mijn lievelingswereld is die van de wetenschap. Maar ik kan ook genieten van klassieke muziek, een goed glas wijn, of aan de ontbijttafel zitten en mijn vrouw op haar tractor door de weide naast ons huis zien rijden. We wonen in het groen, tussen de dieren. Het paradijs.
Er bestaan twee soorten mensen : zeemensen en bergmensen. Zeemensen laden hun batterij op aan het geluid van de golven, het spel van eb en vloed, het turen over de horizon. Bergmensen halen energie uit de overweldigende grootsheid van een berglandschap, de fysieke uitputting van een bergwandeling en dat gevoel van nietigheid dat je boven aan de top ervaart. Ik ben absoluut een bergmens.
Aanvaard jezelf. Conformeer je nooit naar de verwach-tingen van anderen. Ik heb er lang over gedaan om te achterhalen hoe je dat doet, zeer lang.
Mahatma Gandhi is mijn politieke rolmodel. Hoe hij op een geweldloze en charismatische manier vocht voor een betere wereld, zonder roepen of schelden, vind ik zeer inspirerend. Klinkt dat naïef ? Misschien. Toch weet ik zeker dat Gandhi vandaag op Twitter veel volgers zou hebben.
Wie zich out als transgender, moet leren omgaan met de nieuwsgierigheid van anderen. Ben je al geopereerd ? En hoe doe je dat met seks ? Keurig opgevoede mensen stellen de meest ongegeneerde vragen als ze horen dat je een transseksueel verleden hebt. Ik vind het weinig beleefd om een vrouw naar zulke intieme details te vragen. Niet iedereen wil hierover praten, en dat moet gerespecteerd worden.
Petra De Sutter (52) is hoofd van de afdeling Reproductieve Geneeskunde aan het UZ Gent. Ze is ook gecoöpteerd senator voor Groen en lid van de Raad van Europa. Samen met Knack Weekend-journaliste Elke Lahousse tekende ze haar levensverhaal op. ‘[Over]Leven – Mijn strijd als transvrouw, arts en politica’ verschijnt op 29 februari bij Manteau.
DOOR ELKE LAHOUSSE & PORTRET ILJA SMETS
“Keurig opgevoede mensen stellen de meest ongegeneerde vragen als ze horen dat je een transseksueel verleden hebt”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
