Er is niets wat ik zo erg vind als eten weggooien. En helaas doe ik dat geregeld. Ik kook haast altijd te veel. En nu wil ik best creatief zijn, maar ik zie niet zo goed in wat ik kan aanvangen met een handvol bonen, een zompige aardappel en een eindje chipolata. Mijn aloude stelregel “gooi er een ei en kaas overheen, en noem het een boerenomelet”, heeft niet standgehouden. Soms is het gewoon wat het is : restjes met kaas en ei eroverheen.

Met dat soort afval kan ik nog beter leven dan met de ongebruikte ingrediënten die ik in de vuilnisbak moet kieperen. Een restje charcuterie dat onder lagen vers gekochte spullen begraven lag. Een blikje paté gekocht in die leuke winkel in de Provence – oh, is die vakantie alweer vijf jaar geleden ? En wat is dat in godsnaam met avocado’s die eerst dagenlang zo hard zijn als steen en dan plots bruin en oneetbaar worden. Ik doe boodschappen voor vijf maaltijden en dan veranderen op maandag alle agenda’s en blijkt ineens dat we toch geen enkele avond thuis zullen zijn. Ik winkel op de markt en laat me verleiden door de superaanbiedingen en vraag me pas later af wat ik met drie kilo selderij zal doen. Of ik ben zo laat thuis dat ik geen zin meer heb om te koken, en ga zo maar door. Ik beeld me in dat mijn frigo verwijtend naar me kijkt als ik in de keuken kom, maar daar staat tegenover dat mijn vuilnisbak knipoogt, dus dat lost ook niks op.

Uit een onderzoek van de Britse supermarktketen Tesco blijkt dat ik niet de enige onzorgvuldige consument ben. Zowat 35 procent van alle sla wordt weggegooid, een kwart van alle druiven, een vierde van alle appels en een vijfde van alle bananen. Niet allemaal door de consument, vaak ook in de supermarkt zelf, want Tesco was niet te beroerd om aan zelfonderzoek te doen. Ze herzien meteen hun methodes van bewaring en de hoeveelheden die ze inkopen en aanbieden. Tesco deed dit onderzoek in samenwerking met het Waste and Resources Action Programme (Wrap) en zij berekenden dat weggegooid eten elke Britse familie zo’n 700 pond per jaar kost. De Nederlandse website Milieu Centraal schat de verspilling op 50 kilo voedsel per persoon per jaar, en plakt er het bedrag van 155 euro per Nederlander op. In de top drie van voedselverspilling staan : rijst (40 procent), pasta (25 procent) en brood (20 procent). En als u nu denkt : ik niet hoor, zoveel gooi ik helemaal niet weg, dan ligt dat ook geheel in de lijn van de verwachtingen. Zegt de site : “De meeste mensen onderschatten hoeveel eten ze weggooien. Dat is ook niet zo gek want het gaat steeds om kleine beetjes.” Milieucentraal.nl biedt een Weggooitest, een gratis app en een invulformulier ‘voedselverspilling’. Ontsnappen is niet meer mogelijk.

In Amerika zijn de cijfers nog iets alarmerender. Een onderzoek uit 2012 stelde dat consumenten 40 procent van hun eten weggooien. En dan zijn er nog de supermarkten die 10 procent bij de vuilnis dumpen. Een banaan met vlekjes, niet meer zo knapperige sla, een trieste prei… Ze maken deel uit van de 30 miljoen ton voedsel die in 2009 niet werden opgegeten.

Asit Biswas (president van het Third World Centre for Water Management) en Leong Ching (onderzoeker Lee Kuan Yew School of Public Policy Singapore) vroegen zich naar aanleiding van Wereldvoedseldag (16 oktober) af waarom we zo makkelijk eten weggooien, terwijl we dat met designerkleding of een iPhone nooit zouden doen. Het antwoord is simpel : omdat de eerste twee zaken schaars zijn en daardoor waarde krijgen, en eten niet. Tenminste dat denken we. Zij herinneren ons eraan dat we nu de zeven miljard mensen op de wereld niet kunnen voeden, dus wat wordt dat in 2050 als er negen miljard zijn ?

Lene Kemps lene.kemps@knack.be

“De meeste mensen onderschatten hoe (ontstellend) veel eten ze weggooien. Dat is ook niet zo gek want het gaat steeds om kleine beetjes”