Als het wintert, halen we graag de natuur in huis. Welke legendes, symbolen of volkstradities er ook mee gepaard gaan, de kerstboom is zo’n stukje natuur. Of een kerstboeket. Weekend Knack vroeg aan vier bloemisten de wensen en het oeuvre van vier ontwerpers te interpreteren, en doet u 20 boeketten cadeau.

Tekst en foto’s Jean-Pierre Gabriel

Marc Depaepe, Thierry Boutemy, Hans Steenhoudt en Noël Portier zetten de wereld van juweelontwerpster Christa Reniers, hoedenkunstenaar Christophe Coppens, schilder Jean-Luc Moerman en tuinarchitect Jan Minne in de bloemen.

Ook dit jaar weer, wegens groot succes de vorige jaren, kunnen vijf lezers hun kerstdis versieren met een van deze vier boeketten.

Stuur niets anders dan een gele briefkaart met vermelding van het boeket van uw voorkeur en uw naam, adres en telefoonnummer (voor de praktische afspraken i.v.m. de levering op 23 of 24 december) naar: Redactie Weekend Knack, Raketstraat 50 bus 3, 1130 Haren-Brussel. Per gezin onder hetzelfde dak wordt slechts één kaart aanvaard.

Kleur en vorm van de boeketten zullen dezelfde zijn als op de foto, de samenstelling hangt wat af van het marktaanbod.

Donderdag 12 december om middernacht is de uiterste inzenddatum. De poststempel geldt als bewijs.

Typisch voor juweelontwerpster Christa Renierszijn de organische vormen van haar ringen, armbanden en halskettingen. Ze werkt graag met driedimensionale vormen, en heeft een duidelijk idee van het boeket zij met kerstmis wil: “Een camaïeu van rozen, een soort van halve bol waar hier en daar een bloem mag uitsteken.”

Ze stapte binnen bij haar bloemist in de buurt om zelf de ingrediënten uit te kiezen. En toen Marc Depaepe zijn compositie te midden van haar juwelen kwam zetten, constateerden allebei dat die verbazend goed op het motief van een zilveren speld geleek.

Christophe Coppens opende zopas zijn atelier in een grote ruimte. Hij etaleert er alle aspecten van zijn veelzijdig talent: zijn nieuwe collecties hoeden en accessoires, zijn installaties voor musea, en siervoorwerpen, waaronder een reeks vazen in verkoold hout.

Thierry Boutemy koos een van die zwarte vazen om met bloemen uit te drukken wat Christophe Coppens met zijn hoofddeksels doet. De donkere kleuren zijn die van zijn herfstcollectie. Boutemy assembleerde enkele ronde vormen en zette daar plantaardige elementen naast die hij vond in de natuur: gedroogd wier en korstmos, dat met zijn grijswitte tinten mooi contrasteert met de zwartgekleurde Achillea. En bij wijze van grapje heeft hij er een Asclepiasvrucht ingeprikt. Net een hoedenspeld.

Ook Hans Steenhoudt is uitgegaan van het werk van een ontwerper die hij goed kent: hij was een van de eersten was om iets te kopen van Jean-Luc Moerman (35), een van de belangrijkste hedendaagse Belgische schilders van het moment. Moerman is altijd aan het schilderen of het tekenen. Onophoudelijk werkt hij aan doeken, muurschilderingen (zoals de glazen gevel van het Koninklijk Circus in Brussel) of tijdelijke kunstwerken op de plaats waar hij exposeert. Hij tekent en schildert zelfs stickers, collector’s items die fans proberen af te trekken van de openbare plekken waarop ze werden geplakt. Die lichtjes ovale vormen en de speciale kleuren die Jean-Luc Moerman gebruikt, vormden voor Hans Steenhoudt de basis van zijn boeket. Tussen de gekozen bloemen en de nonchalant neergelegde algen zien we niet-alledaagse lotusvruchten.

Jan Minne is in meer dan één opzicht origineel. Hij is graficus van opleiding, maar liet zijn beroep voor wat het was uit liefde voor planten en tuinen. Als tuinarchitect is hij autodidact. Hij waagde het erop onder impuls van zijn eerste klanten, die onder de indruk waren van de manier waarop hij zijn eigen stadstuintje had aangelegd. Het is zeker daardoor dat hij in hout de inspiratie vond voor zijn kerststuk. Hout is het gedroomde basismateriaal voor de vijf stronken die als draagstructuur dienen voor een ingebeelde tuin. En ook hier is Minne origineel: hij gebruikt doorlevende planten en ontwijkt op die manier de vergankelijkheid van een bloemencompositie. Zijn keuze viel op planten voor de rotstuin en die haalde hij bij Noël Portier, specialist ter zake.

De stronken vinden moeilijk een plekje in het midden van een feesttafel, maar zijn heel mooi in een hal of een oranjerie. Dit miniatuurtuintje kan zelfs buiten als het niet te hard vriest.