JOS GEYSELS

© DEBBY TERMONIA

Je vastklampen aan een job maakt het loslaten alleen maar moeilijker. Ik heb altijd geweten dat ik ooit zou stoppen met de partijpolitiek, en dat ik dat tijdig wilde doen. Het alternatief is wachten tot anderen de beslissing voor jou nemen.

Het zwarte gat heb ik nooit gevreesd. Voor ik verkozen werd tot volksvertegenwoordiger was ik onder meer vakbondsmilitant en actief in de derdewereld- en de vredesbeweging, en na mijn vertrek uit het Vlaams Parlement ben ik voorzitter van 11.11.11 en Decenniumdoelen 2017 geworden. De cirkel is dus rond. Een politiek mandaat mis ik niet : er zijn andere manieren om een draagvlak voor je ideeën te creëren en mee vorm te geven aan de samenleving.

Winnen of verliezen is slechts een aspect van een goed debat. Wat telt is dat de discussie tot een synthese leidt en uiteindelijk beter beleid en bestuur oplevert. Dat is de essentie van het georganiseerde meningsverschil dat we democratie noemen, en ik ben blij dat media en politiek dat stilaan inzien. Politieke debatten moeten al minder amusement en spektakel zijn, inhoud is geen taboe meer. Terecht, want harde confrontaties, oneliners en ontboezemingen leveren de democratie niks op. Laat staan dat ze de kloof tussen burger en politiek verkleinen.

Op Twitter zul je me niet vinden. Het is een prima kanaalom elkaar nieuws en interessante artikels te bezorgen, maar als meningenfabriek interesseert het me niet. Een onderbouwde mening vergt feitenkennis en tijd om alle pro’s en contra’s af te wegen, terwijl Twitter om snelheid draait. Om het met Walter van den Broeck te zeggen : verwar een reflex niet met reflectie.

Ik bewonder creativiteit en ondernemerschap. Maar zo vernuftig bedrijven zijn op menselijk en technologisch vlak, zo behoudsgezind en outdated zijn ze als het gaat over maatschappelijke uitdagingen als ruimtelijke ordening, mobiliteit en de klimaatopwarming. De sjoemelsoftware van Volkswagen was dus geen verrassing – autofabrikanten en de olielobby gedragen zich al jaren als wilde verdedigers van achterhaalde en stilaan onverantwoorde concepten. Toch is er hoop : steeds meer toplui zien in dat de dictatuur van de kwartaalcijfers en het kortetermijndenken niet houdbaar is.

Met het sociaal bewogen middenveld gaat het goed. Dat tonen de giften voor derdewereldorganisaties, de talloze mantelzorgers die zich vrijwillig inzetten voor anderen, de burgers die spontaan vluchtelingen willen opvangen en de animo voor de Climate Express. Ook armoede en ongelijkheid zijn in sneltempo een issue geworden. Zeker, mensen willen niet meer oeverloos vergaderen, maar ze roeren zich en ze dwingen politici om zelf ook standpunt in te nemen.

Dat migratiestromen mensen zorgen baren is niet verfoeilijk. Wel dat sommige media, aangestuurd door enkele politici, dat met onzorgvuldig en paniekerig taalgebruik nog versterken. Handelaren in angst zetten bevolkingsgroepen tegen elkaar op en proberen het debat voortdurend naar hun hand te zetten.

Wees een kind van uw tijd, zei Friedrich von Schiller, maar geen erfgenaam. Vrij vertaald : wees soepel, maar niet té. Globalisering, technologische innovaties en andere omwentelingen dwingen ons tot aanpassingen en nieuwe recepten, maar dat betekent niet dat alles op de schop moet. Basiswaarden als solidariteit vormen het fundament van onze beschaving, en daar is niets naïefs of ouderwets aan. Niemand sterft aan een teveel aan mededogen. Alleen zijn er nauwelijks nog politici die dat durven te zeggen.

ID – Jos Geysels (63) woont in zijn geboortestad Turnhout. Hij was van 1987 tot 2004 een boegbeeld van Agalev, onder meer als volksvertegenwoordiger voor de Kamer, fractievoorzitter in het Vlaams Parlement en politiek-secretaris. Nadien werd hij voorzitter van het Vlaams Fonds voor de Letteren, Decenniumdoelen 2017 en 11.11.11. Die koepel van Vlaamse Noord-Zuidorganisaties voert momenteel campagne onder het motto ‘Sociale bescherming voor iedereen’. Geysels maakt ook interviews voor ‘Knack’ en is een vast panellid van het boekenprogramma ‘Uitgelezen’. Info : www.11.be

DOOR WIM DENOLF & FOTO DEBBY TERMONIA

“Het politieke mandaat mis ik niet : er zijn andere manieren om mee vorm te geven aan de samenleving”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content