Een jong echtpaar organiseert ongedwongen en zonder pretentie een bescheiden feestje. Op tafel komen gerechten met een link naar de aarde. Er wordt zoveel mogelijk gekookt met producten uit eigen tuin en van bij kleine producenten.

Filip Verheyden / Foto’s Tony Le Duc

Matthias Vienne (38) en Anke Tacq (33) zijn rustige jonge mensen. Ze wonen met hun dochtertjes Siel (5) en Fran (3) in een bescheiden huis met grote tuin in Vlaams-Brabant en hebben een voorliefde voor gastronomie. Vooral Matthias is de kok in huis. Deze West-Vlaming bleef na zijn studies godsdienstwetenschappen en theologie in Leuven hangen. “Het was op kot dat ik ben beginnen koken. Regelmatig kwamen we met vrienden bijeen en maakten we om beurten een klein menu klaar. Gewoon voor de gezelligheid. Al snel ging ik me interesseren voor de chemie van het koken. Smaken combineren en op zoek gaan naar de beste bereidingswijze voor een product, dat intrigeert me. Ik denk eraan om met een paar vrienden een kookclub op te richten en experimenteer regelmatig met smaken.”

Matthias werkt in het Centrum voor Taal en Migratie van de KUL en is daar coördinator Nederlands voor anderstaligen. Het is door het contact met vreemdelingen dat zijn interesse voor de wereldkeuken werd gewekt. “Nochtans ben ik zelf vrij traditioneel Frans geïnspireerd. De gerechten die ik thuis uitprobeer zijn vaak klassiek opgevat. Maar dat doet niet ter zake, als de kwaliteit er maar is.” Het liefst kookt Matthias met ingrediënten van bij ons. Zo is hij geobsedeerd door oude appelsoorten, bakt hij zijn eigen brood en kookt hij graag met orgaanvlees en zelfgemaakte pasta. In de tuin plantte hij oude fruitsoorten aan als Bellefleur (appel), Joséphine de Malines (goedbewarende handpeer), Clapps Favourite (eetpeer), Reinette Etoilée en kweepeer Champion. Achteraan in de tuin staat een speciale kastanjeboomsoort met de suggestieve naam Géant de Lyon. “Ik hou vooral van de herfstkeuken, aards en recht voor de raap, alhoewel ik af en toe graag choqueer met bereidingen van orgaanvlees. Paddestoelen, wild, bessen, de bedwelmende aroma’s liggen me. Ook wat wijn betreft.”

Matthias’ vrouw Anke is met dezelfde dingen bezig, maar op een ander vlak. Ze studeerde grafisch ontwerp aan het Sint-Lucasinstituut in Brussel en werkte drie jaar als hoedenmaakster bij de Brusselse hoedenontwerper Christophe Coppens. Nu is ze deeltijds grafisch ontwerpster op een Leuvens bureau en ontwerpt ze in bijberoep hoeden. Ze geeft ook cursussen hoedenontwerpen. “Ik werk graag met warme kleuren en warme materialen en vertrek daarvoor altijd vanuit de structuur van het materiaal. Die mag niet hard en streng zijn, maar moet open, vol en warm aanvoelen. Ik werk eigenlijk heel organisch, mijn hoeden groeien terwijl ik eraan bezig ben.”

Voor Anke en Matthias is de link met de essentie van de dingen zeer belangrijk. “Ik probeer in de keuken zoveel mogelijk producten van bij ons te gebruiken, zonder dat het daarom moet ruiken naar geitenwollensokkenfilosofie. In onze woonkamer hangt een verzameling oude kurkentrekkers, op rommelmarkten koop ik vaak voor belachelijk lage prijzen oude koperen pannen die ik binnenin opnieuw laat vertinnen. In de keuken zijn ze dan als nieuw. Onze weegschaal dateert van 1945, maar weegt nog altijd juist. Ons servies was nog van Ankes grootmoeder, het bestek kochten we op de rommelmarkt in Brussel en lieten we nadien verzilveren. Misschien is het wel een groot respect voor traditie dat wij hebben.”

Anke en Matthias kijken alleszins niet achterom maar vooruit wanneer het om de kwaliteit van hun voedsel gaat. Ze zijn lid van een plaatselijk voedselteam, verschillende gezinnen die samen bij kleine producenten groente-, fruit- en binnenkort ook vleespakketten bestellen. Daarbij staan kwaliteit en een hechte relatie tussen producent en consument centraal. In Vlaanderen zijn er nu al honderd van die voedselteams, gebundeld in een vzw.

Voor het feestje hebben Anke en Matthias enkele van hun beste vrienden uitgenodigd. Hilde, Stef, Leen en Dirk komen tegen de avond binnenvallen en duiken onmiddellijk en nieuwsgierig de keuken in. Matthias staat bij zijn vrienden bekend als een gedreven en begaafd hobbykok en verrast vaak zijn gasten met bereidingen die hij nooit eerder klaarmaakte. Voor zijn feestgerechten gebruikt Matthias verse mierikswortel, savooikool, rapen en het aromatische kruid hysop uit eigen tuin. De wilde eend haalde hij bij een bevriend wild- en gevogeltehandelaar, maar vanaf volgend jaar kweekt Matthias zelf zijn eenden. Het appelsap voor de sorbet komt van het voedselteam.

De sfeer in de keuken en aan tafel is los en ongedwongen. Er wordt tot laat genoten van goede dingen.

Shopping:

Groenten en fruit: vrijdagmarkt in Leuven en Primeurs Demeyer, Ladeuzeplein 32, 3000 Leuven, 016 22 81 84.

Vlees: Long, Kapucijnenvoer 133, 3000 Leuven, 016 22 29 02.

Vis: Dumon: Diestsestraat 11, 3000 Leuven, 016 23 07 34.

Wijn: Terclavers, Mechelsestraat 203 A, 3000 Leuven, 016 20 20 00, bij Colruyt en Spar.

Tafelversiering: theelichtjes en stoffen servetten, Hema Leuven.

Info Voedselteams: 016-31 65 80, of www.voedselteams.be