:: Excess, fashion and the underground in the 80s, tot 8 februari in het Stazione Leopolda, Viale Fratelli Rosselli 5, Firenze. Info : +39 55 369 34 07, www.pittimmagine.com

Nog voor ze goed en wel voorbij waren, werden de jaren tachtig al verguisd.

Het decennium waarin individualistische yuppies en Dallas de toon aangaven, ongebreidelde consumptie een filosofie werd en onechtheid een kunstvorm op zich, stond al gauw in fel contrast tot de “puur is beter”-cultuur van de jaren negentig : onder het strakke minimalisme en de unplugged-rage kon je nauwelijks geloven dat popsterren als Cindy Lauper en Spandau Ballet ooit in de buurt van het predikaat stijlicoon waren gekomen, of dat met Milli Vanilli niet eens zélf zingende mannen in leggings wereldhits konden scoorden.

De jaren tachtig waren fout, beweerden stijlpausen en maatschappijcritici hand in hand. Nochtans wordt het tijdperk sneller gerehabiliteerd dan verwacht. Na de terugkeer van Nena, Kim Wilde, Blondie en Foreigner het voorbije najaar, volgt in het voorjaar een eigenhandig herwerkte versie van het debuutalbum van Front 242, terwijl we in de zomer nieuw studiowerk mogen verwachten van Duran Duran in originele bezetting. Oude rotten die gewoon wat bijklussen of is er meer aan de hand ? Feit is dat ook mode- en designgoeroes als Raf Simons de komende maanden met jaren-tachtigreferenties goochelen û tot en met de terugkeer van het traditionele voetballerstenue en Millet-achtige logo’s toe. Een initiatief van enkele (Italiaanse) stijlpausen herstelt de jaren tachtig helemaal in ere : deze week opent in Firenze immers de groots opgezette tentoonstelling Excess, fashion and underground in the 80s. Het project, waaraan ook Peter De Potter en Linda Loppa meewerkten, maakt duidelijk dat de jaren tachtig terug zijn van nooit weggeweest. Ze legden niet alleen de basis voor de celebrity-cultuur, egocentrisme, logomania en andere actuele fenomenen, de toenmalige knip-en-plakcultuur vormt ook de inspiratiebron bij uitstek van de oprukkende do it yourselvers in modeland. Met hun gekke kleurencombinaties, schaamteloze make-uplagen en anything goes-outfits zijn de jaren tachtig niet alleen een slag in het gezicht van de behoeders van de goede smaak, na jaren van minimalistische designterreur en risicoloze marketing krijgt het decennium alsnog zijn verdiende plaats in de geschiedenis. Als symbool van creatieve vrijheid en ongebreidelde extravagantie.

Tekst Wim Denolf