Het Groene Charter voor de rechten van het kind, dat door de Agalev’ers Ria Van de Heuvel en Johan Malcorps bij de Commissie Welzijn en Gezondheid in het Vlaamse Parlement op tafel werd gegooid, kreeg maar weinig aandacht in de pers. Het is iets te gemakkelijk afgedaan als het plan dat weer stekelbaarsjes wil zien in de beken, opdat onze kindjes in idyllische scènes à la De Witte van Zichem weer zouden kunnen zwemmen waar het hen zint.

Recht op gezondheid ? Twintig jaar geleden al sloegen kinderartsen uit de Gentse kanaalzone alarm over het stijgend aantal allergieën en ademhalingsproblemen. In die tijd is het voorkomen van astma verdubbeld, en nu wordt meer dan 10 procent van de kinderen getroffen door dit soort gezondheidsproblemen. Dat los je niet op met een ozonbiljetje voor de trein elke zomer. De zaak moet in kaart gebracht worden, alleen structurele maatregelen kunnen hieraan verhelpen.

Recht op buitenspelen ? In een lintbebouwings- en koterijenland als Vlaanderen lijkt het een illusie te verwachten dat elk kind vanuit zijn huis kan kijken op speelpleintjes en groen, waar het langs veilige wegen te voet of op de fiets naartoe kan. Nog steeds rijzen immers nieuwe sociale woonwijken uit de grond, geklemd in een bocht langs de autoweg, waaraan geen architect of groenplanner te pas schijnt te komen. De 30 kilometer-regel zou binnen woonbuurten meer moeten toegepast worden. En woonbuurten zijn niet alleen riante buitenwijken, maar ook vaak stedelijke invalswegen die nu vooral als razende autopassages gebruikt worden.

Recht op zorgzame ouders ? De vraag van Agalev naar de mogelijkheid tot betaalde loopbaanonderbreking bij geboorte of adoptie van een kind voor vader en/of moeder, naar meer zorgdagen bij ziekte, zou heel wat vaders en moeders de mogelijkheid geven om op het nest te blijven bij zorgbehoevende kuikens, zonder dat daarom de loopbaan in gevaar komt.

Recht op ontplooiing van alle talenten ? Geen eenzijdige intellectuele opvoeding, kinderen niet overbelasten zodat ze geen vrije tijd meer overhebben ? Helemaal akkoord. Maar hier laten de Groenen toch een steek vallen. Kinderen van nu hebben ook het absolute recht om van kleinsaf te leren omgaan met de technische middelen van de information age. Analfabetisme op dat gebied en kansarmoede dreigen te gaan gelijklopen als daar in de scholen niet dringend en massaal aan wordt gewerkt.

Soms heeft het groene charter wel de neiging om te betuttelend te worden. Waar het per se alle speelgoed en aanverwanten met een kwaliteitslabel wil merken, bijvoorbeeld. Hebben kinderen dan niet het recht om ook dom en onnuttig bezig te zijn, als ze daar zin in hebben ? Een al te correct keurslijf gaat op de duur pijnlijk knellen.

Als het over het recht op een eigen huis gaat, moeten daar van Agalev meteen onder andere sigaretten, bijtende detergenten, insecticiden en chemisch behandeld textiel de deur uit. Daar hoeft de overheid zich asjeblieft niet mee te bemoeien. In San Francisco ging een groene schepen onlangs zo ver om voor te stellen dat er een wettelijke beperking zou komen op het gebruik van parfum en deodorants in openbare plaatsen…

In dit Groene Charter voor de rechten van het kind zitten echter in de eerste plaats waardevolle elementen, die de bij decreet vastgelegde Kindereffectrapportering omtrent het beleid een houvast kunnen bieden.

Tessa Vermeiren