Frisse watergeuren hebben de jaren ’90 gedomineerd. Ingrediëntenlijstjes van de recentste parfums lijken op recepten voor een exotische fruitsla. En alsof die geuren nog niet ?eetbaar? genoeg zijn, ontstond er een nieuw type parfum : les parfums gourmands, nadrukkelijk culinair. Trui Moerkerke

Op een mondain feest in Genève, met mooi volk als Miss Universe en Ornella Muti, werd een paar maand geleden Wish voorgesteld, het nieuwe parfum van het Zwitserse juwelen- en uurwerkhuis Chopard. In een diamantvormige flacon, noblesse oblige, zit een opulente geur, omschreven als ? gourmet floriental?.

Lolita Lempicka bracht in het voorjaar haar eerste parfum uit de geur draagt haar naam en vertelde dat ze altijd van sensuele geuren gehouden heeft. ?Ik wilde een stevige geur, maar niet zwaar. De notie gourmand beviel me erg.? Lempicka’s parfum bevat smakelijke ingrediënten als zoethout, anijs, amandel, tonkaboon en vanille.

Volgens de Belgische neus Olivier Decoster is deze trend in de parfumerie toe te schrijven aan het gebruik van de molecule maltol. ?Maltol geeft een gesuikerd aspect?, legt Decoster uit. ?Men gebruikt het voor smaakstoffen in de voedingssector : in fruitsap, in yoghurt. Parfumeurs hadden eerder al fruitige geurnoten, perzik bijvoorbeeld, in hun creaties verwerkt. En dus dachten ze : waarom niet een keer maltol proberen ? Maltol maakt vanille een flexibele basis in parfums zachter en zoeter.?

Angel van Thierry Mugler, uit 1992, was de trendsetter. Een zeer apart parfum met een hoogst originele formule en de geur van chocolade (vanille met cacao). Maar Angel was zeker geen instant succes. Te zwaar volgens de enen, te veel naar eten ruikend volgens anderen. Toch begon het parfum na enige tijd te verkopen. In Frankrijk bevindt Angel zich nu in de parfum top-10, ook in andere landen begint de geur haar weg te vinden. Noem het een stille cultstatus.

Olivier Decoster geeft graag een psychologische verklaring voor trends in de parfumerie. ?Parfumeurs vertrekken van het idee dat een parfum zal aanspreken als dat parfum iets positiefs oproept in iemands psyche. De parfums gourmands refereren aan het orale stadium, waarin we het fantastisch vonden van alles in onze mond te stoppen.?

Om een parfum een ?voedingskarakter? te geven, werden nieuwe geurnoten gecreëerd. Een vanille uit de voedingssector bijvoorbeeld. ?In de parfumerie gebruikt men gewoonlijk vanilline, een product dat een parfum een poederaccent geeft. Chanel n5, Shalimar, Coco de Chanel, Aromatics Elixir… zijn gevanilleerd in de parfumeriebetekenis van de term?, zegt Decoster. ?Nu gebruikte men de geur van vanille zoals je die ruikt als je vanille eet.? Decoster legt het principe uit : ?Als je aan een reep chocolade ruikt, zal je iets anders ruiken dan wanneer je chocolade eet. In het laatste geval zal de geurimpressie veel sterker zijn en dit type geurimpressies werd geïncorporeerd in de parfums gourmands.?

Na Angel kwam Jean Paul Gaultier op de markt, een zeer zoet en smakelijk parfum. Dit jaar volgden Lolita Lempicka en Wish. Maar om een algemene trend te worden, zijn deze geuren te koppig en te apart. ?Het is een originele trend met onvoorwaardelijke fans, maar met dit soort parfums kan je zeker niet iedereen aanspreken?, zegt Olivier Decoster. ?De trage opgang van parfums als Angel en Jean Paul Gaultier wordt toegeschreven aan de sterke persoonlijkheid van deze geuren : je moet ze leren appreciëren. Zoals je moet leren luisteren naar Mahler of Brückner.?

Grote foto : Angel van Thierry Mugler. Onderaan van linksaf : Jean Paul Gaultier, Lolita Lempicka en Wish van Chopard.