Opvallend bij de Parijse proeverij : het evenwichtig smakelijke type van Château l’Isle Fort en Château Rol Valentin, allebei ver weg van de cru classé-status.

In de zomer van 1994 werd Château Rol Valentin, toen 4,6 hectare op het noordwestelijke gedeelte van het Saint-Emilionplateau, gekocht door ex-profvoetballer Eric Prisette. Het domein omvat wijnstokken van 35 tot 40 jaar oud, vooral merlot, en wat cabernet franc (8 procent) en cabernet sauvignon (7 procent). De voetballer neemt Derenoncourt als consulent, maakt niet meer dan 14.000 flessen en gebruikt alleen verse eiken barriques. In 1999 komen er 3 hectare bij. In 2009 komt het domein in handen van de familie Robin, met Alexandra in de verantwoordelijke rol. Het succes met de moeilijke 2011 heeft alles te maken met de haast fanatieke zorg.

In de wijngaard begint die zorg al vroeg, alles blijft handwerk, op maat van elke individuele wijnstok. Zo werkt men voor de groene oogst gewoonlijk met een vast aantal trossen per plant. “Wij niet, wij kijken naar de groeikracht en het draagvermogen van elke plant afzonderlijk”, zegt Alexandra Robin. “Als de rijpingsperiode aankomt, halen we het gras van tussen de wijnstokken weg, want gras houdt het ochtendvocht langer vast, wat rottigheid kan veroorzaken. De oogst zelf gebeurt pas na proeven van elk perceel op rijpheid, meestal door Derenoncourt of zijn helpers. Wij oogsten van 27 september tot 3 oktober perceel per perceel in perfecte conditie.”

“Maar dan komt het werk in de kelder. Het fruit wordt vervoerd op rolbanden, nooit gepompt, we werken met kleine foudres van 10 tot 30 hl, zodat we elke partij apart kunnen houden. Met de 2011 hebben we ook veel deugd gehad van onze performante trieertafel Mistral, met een ventilatiesysteem dat alles wat niet perfect rond is, de perfecte druifjes, wegblaast. Zo verloren we nog 10 procent, wat erg veel is.”

“Onze gemiddelde kleinhandelsprijs varieert de laatste jaren van 35 tot 50 euro per fles, vooral door de manuele zorg, bovendien selecteren we 10 procent weg voor een tweede wijn, Les Valentines. Er zijn niet veel Crus Classés die beter doen.”

“Voor mij is wijn goed als men met vrienden aan tafel een fles spontaan kan leegdrinken : de test van de lege fles. Daarom mag de wijn in de horeca niet te duur zijn. Meer en meer zien we de combinatie restaurant-wijnwinkel, waar men wijn kan kopen en die voor een redelijk stoprecht van 6 euro ook aan tafel kan drinken. Een gelukkige evolutie.”