De Franse antiekhandel biedt momenteel best wat inspiratie voor een spectaculaire misdaadroman, want nadat vorig jaar nog enkele topantiquairs de cel in vlogen, steekt er een nieuw antiekschandaal de kop op.
De laatste jaren rolt de antiekhandel van het ene schandaal in het andere. In 2016 sprak iedereen nog over de antiquairs Jean Lupu en Bill Pallot en de verkoop van vervalsingen aan het Louvre en Versailles, nu gaat het volgens Le Journal des Arts om een nieuwe affaire rond een paar kabinetten die jaren geleden verkocht werden om de salons in het stadshotel La Vaupalière van verzekeraar AXA mee in te richten. Dit gebeurde destijds door de bekende decorateur François-Joseph Graf.
Zes miljoen euro
Het ging om meubels van de befaamde ebenist Alexandre Jean Oppenordt (1639-1717) waar zo’n zes miljoen euro voor over de toonbank is gegaan. Volgens Journal des Arts rees er destijds al twijfel over de authenticiteit en werden ze door verschillende eminente experten uit Frankrijk en de States onderzocht die de twijfel de kop in drukten.
Tot men besliste om de meubels te restaureren.
Ebenist Sébastien Evain, een leerling van de befaamde ebenist Michel Germond, demonteerde de stukken en vergeleek ze met gelijkaardige meubels uit de Wallace Collection en het Louvre. Uit het verdict van deze ebenist blijkt dat de prestigieuze kabinetten om vervalsingen vervalsingen zijn uit de 20ste eeuw, geïnspireerd op de authentieke voorbeelden uit het Louvre. Hier en daar werd wat oud materiaal gebruikt, maar het bronzen beslag blijkt vals en met moderne technieken vervaardigd. Er zit ook een artificiële patina op.
Hout uit 1987
Tot scha en schande blijkt ook een deel van het gebruikte hout uit de late 20ste eeuw te stammen, wat wordt bewezen door dendrochronologisch onderzoek. Er zit zelfs hout bij van eiken die in 1987 werden gerooid. Het vermoeden bestaat dat het atelier die deze meubels in de jaren ’90 heeft geproduceerd wel meer nabootsingen fabriceerde die nu in grote collecties of musea in Europa of Amerika vastzitten.
Het is enerzijds onwaarschijnlijk dat de vervalsers vandaag nog actief zijn, maar de antiekwereld zal nog jaren herinnerd worden aan dit vergiftigde geschenk. Anderzijds is het wel positief dat net door dit soort onthullingen het onderzoek naar de authenticiteit steeds meer op punt gesteld wordt en het voor de vervalsers in de toekomst veel moeilijker zal zijn om nepantiek te verhandelen.
