De tentoonstelling Craft & Industry toont bij ieder product cijfers die aanduiden hoeveel procent van de productie handmatig dan wel industrieel is.
Hoewel u ze beiden kunt gebruiken om sla uit te serveren, koopt u een handgemaakte keramieken schaal tegen een andere prijs en om een andere reden dan een plastic Tupperware kom. En toch zijn de meeste van onze gebruiksvoorwerpen niet te plaatsen ergens langs een van de twee kanten van de spagaat tussen handgemaakt of industriële productie. De meeste objecten zijn het resultaat van een pirouette tussen die twee polen.
Dat werd eens te meer duidelijk op de tentoonstelling Craft & Industry die Gabrielle Pezzini opzette in een oude hangar in de school St-Luc in Luik. Daar staan op een kartonnen catwalk exact veertig hedendaagse gebruiksvoorwerpen, zonder uitzondering nu te koop: een fiets, meubelen, kommen en schalen, een laptop, verlichting en draagtassen bijvoorbeeld.
Onder die objecten: telkens twee cijfers die aanduiden hoeveel procent van de productie handmatig dan wel industrieel is. Een kleurbalk geeft nog eens grafisch die percentages weer: rood voor handwerk, blauw voor industrie. “geen exact cijfer,” benadrukt de curator, “eerder een suggestie om aan te geven waar de verhouding tussen beide productiewijzen ligt.”
Zo wordt meteen duidelijk dat het meest handwerk kroop in enkele Japanse keramieken kopjes die bewerkt zijn met de raku techniek die voor een “gebarsten” effect zorgt. Het minste handwerk zit in de Macbook Air van Apple.
Half om half producten zijn een fauteuil van Naoto Fukasawa voor B&B Italia, een zak van Freitag of een kast van Charles & Ray Eames bij Vitra.
Ook op de tentoonstelling te zien: twee video’s die een inkijk geven in de ateliers en fabrieken van Edra en Hermès en een unieke verzameling aluminium objecten die Japanners maakten tussen 1910 en 1960.
Leen Creve
