George Nelson

Wie. Criticus, journalist, architect en designer George Nelson (1908-1986) was de invloedrijkste Amerikaanse meubelontwerper van de jaren vijftig.

Hoofdkwartier. New York

Stijl. Mid-Century Modern, destijds zeer hedendaags.

Samengevat. Hij is wel bekend, maar niet beroemd: George Nelson verdient beter. Hij was niet alleen de invloedrijkste Amerikaanse designer van de twintigste eeuw, maar ook een verdienstelijk schrijver, theoreticus, journalist, hoofdredacteur. Voor andere, soms veel beroemdere designers, onder wie Charles en Ray Eames, was hij een soort impressario. Hij was ook de bedenker van het moderne kantoor. Nelson werd geboren in Hartford, Connecticut in 1908. Hij geraakte gepassioneerd door architectuur aan de universiteit van Yale, waar hij schone kunsten studeerde (de architectuurafdeling moest nog worden opgericht). Hij behaalde zijn diploma in 1931. In 1932 won hij de Prix de Rome, waarop hij twee jaar in de Italiaanse hoofdstad doorbracht. Hij maakte verschillende reizen door Europa en maakte van de gelegenheid gebruik om voor een tijdschrift interviews af te nemen van architecten als Walter Gropius, Ludwig Mies Van der Rohe, Le Corbusier en Gio Ponti. Het was de eerste keer dat belangrijke Europese architecten aan bod kwamen in een Amerikaans tijdschrift. In 1935 kreeg hij een vaste baan als journalist bij Architectural Forum, dat werd uitgegeven door het nieuwsweekblad Time (hij werd later hoofdredacteur), en hij schreef ook geregeld voor het economische blad Fortune van dezelfde uitgeverij. In 1938 publiceerde hij een eerste boek. Hij bleef daarnaast bedrijvig als architect. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zou hij het concept hebben bedacht voor verkeersvrije winkelstraten in de platgebombeerde Europese steden, en in 1945 ontwikkelde hij de Storagewall, ’s werelds eerste modulaire opbergsysteem. Waarop de eigenaar van de meubelfabrikant Herman Miller hem vroeg artistiek directeur te worden van het bedrijf. Hij werkte bijna veertig jaar lang voor de firma, hij hertekende het logo, de interieurs de folders, het briefpapier, de wanden van de bedrijfsvrachtwagens, de reclame, de uitnodigingen, de etiketten. Zijn belangrijkste bijdrage was de meubelcollectie, waarin hij werk van zijn eigen ontwerpstudio afwisselde met design van anderen. Een beroemd bijvoorbeeld is de organisch gevormde koffietafel van Isamu Noguchi uit 1947, nog steeds in productie. Nelson bracht ook het echtpaar Charles en Ray Eames naar de fabrikant

Top 5. de Nelson Bench, uit 1946, is een van de bekendste ontwerpen van Nelson, en ook een van de meest tijdeloze (bij Vitra). De Marshmallow Sofa, uit 1956, was in feite geen sofa, maar een assemblage van achttien felgekleurde kussens aan een stalen structuur. Die kussens moesten met de hand worden gemaakt, wat niet alleen duur was, maar ook vloekte met de essentie van industrieel design. Herman Miller maakte er destijds niet meer dan 200 exemplaren van. De iconische Coconut Chair, alias kokosnootstoel, uit 1955, is sinds 1988 opnieuw in productie bij Vitra. In de Verenigde Staten zijn Nelsons Bubble Lamps erg geliefd. Het eerste ontwerp dateert van 1947. De lampen waren in productie van de vroege jaren vijftig tot 1979. Nelson werkte niet alleen voor Herman Miller, maar ook voor diens broer, eigenaar van de Howard Miller Clock Company. De klokken werden in de Nelson studio ontworpen door Irving Harper. Die concipieerde ze als een soort wandsculpturen. Harper ontwierp één à twee keer per jaar een reeks van acht klokken. Een selectie is heruitgegeven door Vitra.

Opvallend. Nelson ontwierp zijn eigen klassiekers meestal niet zelf. De beroemde Marshmallow Sofa, de Starburst wandklok en het logo van Herman Miller werden oorspronkelijk getekend door Irving Harper, die in de studio van Nelson werkte tussen 1947 en 1963. De Coconut Chair werd ontworpen door George Mulhauser. Robert Brownjohn, die de generiek van de film Goldfinger animeerde, werkte voor Nelson, net als Ettore Sottsass, die een half jaar stage liep in New York, en Michael Graves.

Website. www.georgenelson.org

Jesse Brouns