Binnenkijken bij designfluencer Olivier De Croock: ‘Iets vinden dat er fantastisch uitziet en geen geld kost, da’s kicken’
Olivier De Croock weet zijn volgers op Instagram te inspireren met een eigenzinnige mix van meubelen en objecten die hij op de gekste plaatsen op de kop tikt. Maar ook zijn bloemstukken krijgen internationale aandacht.
Het appartement waar Olivier De Croock woont, met zijn vriend en twee teckels, ligt op zo’n plek die alleen nog in Antwerpen lijkt te bestaan. In een art-decogebouw, pal tussen het Groen Kwartier en het centrum, waarin een oude houten lift nog dagelijks piepend opstijgt en afdaalt in een rijkelijk versierde gietijzeren kooi. Bij aankomst op de bovenste verdieping weerklinkt meteen een concerto van geblaf. “Beide honden hebben de gewoonte om kort maar hevig loos te gaan bij bezoek”, excuseert hij zich, waarna ze door de lange gang vlammen, als twee gekken. De donkere plankenvloer kraakt onder hun poten en onze voeten zoals dat alleen in oude huizen kan.
Binnenkomen voelt op een vreemde manier vertrouwd aan. Net zoals wanneer je iemand die je volgt op Instagram in levenden lijve op straat ziet en alles over hem of haar weet, terwijl je nog nooit een woord hebt gewisseld. Olivier gunt zijn volgers regelmatig een blik in zijn interieur. Daar smullen ze van. En Instagram zelf ook. De tafeldecoratie die hij creëerde voor een gezellig etentje thuis – een uit de kluiten gewassen installatie van groene planten, bloemen, groenten en mos – haalde de gecureerde designfeed van Instagram. Goed voor een bereik van 1,4 miljoen paar ogen.
Designfluencer
Of hij zichzelf als een designfluencer ziet, vraag ik hem. “Goh, ik zie mezelf alleszins niet als een bloemist alléén”, glimlacht hij. De knepen van het bloemschikken leerde hij nochtans bij Daniël Ost. Vandaag is de kans groot dat je hem tegen het lijf loopt in Graanmarkt 13, de conceptstore waar hij werkt en die al jaren de toon zet in Antwerpen. “Dat decoreren heb ik altijd al gedaan. Toen mijn ouders scheidden, zorgde ik voor de knusse hoeken en de mooi gedekte tafel in huis bij mijn vader. Ik trok naar het bos om kastanjes en takken te rapen of bloemen te plukken als we bezoek hadden. Ik zie een bloemstuk als een sfeerversterker op een specifiek moment. Het brengt iets nieuws in de ruimte, maar na een week kun je weer iets anders bedenken.” Intussen verzorgde hij bloeminstallaties voor huwelijken en verlovingen, maar ook voor de Antwerpse Opera of het KMSKA. Opdrachten die uit zijn socialemedianetwerk vloeien.
“Mensen zien hoe ik thuis alles combineer en spreken me daar regelmatig op aan. Waar komt dit vandaan, waar haalde je dat?” De bibliotheek van gechromeerd staal en glas, die ooit als uitstalkast diende in een kookwinkel in Sint-Niklaas, had hij al meermaals kunnen verkopen voor een veelvoud van wat hij ervoor betaalde. Net als de eiken eettafel die hij op Facebook Marketplace vond. Maar dat is hij voor alle duidelijkheid nog niet van plan. “Iets vinden dat er fantastisch en uniek uitziet, gewild is door anderen en ook nog eens geen geld kost, da’s kicken.” Hij combineert ze met klassiekers uit de Kloosterstraat, naamloos vintage design en hedendaagse Belgische ontwerpen. Verlichting van Koen Van Guijze die hij met Eclipse-gloeilampen van Ann Demeulemeester pimpte, zetels van Muller Van Severen voor Kassl, tientallen theelichten van Michaël Verheyden, keramiek van Atelier Pierre Culot en Antoine Vandewoude. En nieuw werk van Nicolas Erauw. “Hem leerde ik via een vriendin kennen”, zegt hij wijzend naar een gele, organische vaas. “Ik introduceerde hem op mijn beurt bij Graanmarkt 13. De eerste editie was meteen uitverkocht. Tof toch, om talenten zoals hij op die manier te kunnen ondersteunen?”
Plaats voor de dienstmeid
“Dat stylen ligt me wel. Ik merk dat mensen vaak wel de middelen hebben om mooie spullen te kopen, maar soms ontbreekt het hun aan het oog om ze in een ruimte samen te brengen. Dat los ik voor hen op”, gaat hij verder. Opnieuw vlammen de teckels door de gang, het startsein om hen achterna te gaan richting de slaap- en badkamers. In het meervoud. Het koppel heeft het geluk op een appartement uit het interbellum te zijn gevallen waarin nog plaats was voorzien voor een inwonende dienstmeid. Aan ruimte is er geen gebrek. De overloop lijkt eindeloos door een spiegel waarin we onszelf zien naderen. Net als in de rest van de woning is de sfeer sober en ingetogen met een paar welgemikte accenten. “Ik hou wel van kleur, maar voor grote objecten vind ik het riskant. De Pillow sofa’s van Kassl zijn daar een uitzondering op. Mijn vriend bestelde ze destijds zonder mijn medeweten. Dat heeft in het begin voor wat stress gezorgd”, bekent hij. “Al waaide dat over toen het duidelijk werd dat je de onderdelen onderling kunt omwisselen.”
Een oude rolkar die hij in de Eco-Shop vond, doet in de slaapkamer dienst als dressoir, waarin magazines opgestapeld liggen. Sinds zijn achttiende verzamelt hij trouw de edities van Vogue Homme en l’Officiel Homme. Bovenaan liggen twee covers met acteur Timothée Chalamet, bekend van Dune en Call Me By Your Name. “Af en toe hoor ik dat ik op hem lijk. Misschien leg ik ze wel in het zicht om die opmerking uit te lokken”, lacht hij.
En daar ben ik dus los in getrapt.
ID Olivier De Croock (33)
Geboren en getogen in Sint-Niklaas, studeerde Event- en projectmanagement in Gent.
Gaat aan de slag bij bloemkunstenaar Daniël Ost en blijft er vier jaar, waarna hij naar Antwerpen verhuist en zijn vriend vervoegt in het team van Graanmarkt 13.
Naast zijn job als socialmediamanager is hij actief als creative director met specialisatie in bloeminstallaties en interieurstyling.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier