Beaujolais zou lekker moeten zijn bij uitstek. De selectie en het oordeel van Herwig Van Hove.
Wijn heeft vele gedaanten, eigenlijk evenveel gedaanten als er mensen zijn die hem maken. Geen enkele wijn ter wereld wordt zo veel en zo dikwijls behandeld als champagne. Champagne draagt dan ook, meer dan gelijk welke andere wijn, het ’teken’ van de meester.
Maar sommige wijnen zijn echter vooral getekend door hun origine, door hun perceel of hun appellation. Zo is riesling van op leisteenbodem uitgesproken mineraal, en zijn wijnen van op grintbodems (graves) uit Bordeaux gemakkelijk erg fijn en genuanceerd, niet omwille van het grint maar omwille van de draineerkwaliteiten van de bodem.
Klimaatsomstandigheden zijn dikwijls ook bepalend voor het wijntype: koele nachten gedurende de warme rijpingsperiode veroorzaken complexiteit in de samenstelling en het behoud van zuren die voor frisheid zorgen. De meest decisieve klimaatsfactor is echter nobelrot (botrytis cinerea), waardoor smaken van fijne honing en witte perzik ontstaan samen met een gigantische concentratie.
En dan mogen we als typebepalende factor zeker de druivensoort niet vergeten: wijn van sauvignon- en muscatdruiven zijn van op meters afstand herkenbaar. Ook pinot noir, de rondeur van merlot en de stevigheid van cabernet zijn erg typisch.
Maar boven die typische kenmerken staat de kwaliteit, en die wordt, tot spijt van de biodynamici, nog altijd bepaald door de beslissingen en de intenties van ‘de mens achter de wijn’. Voor grootsheid van een wijn zijn de klimaatsomstandigheden slechts een nodige en geen voldoende voorwaarde. Het merkwaardige samenkomen van finesse en kracht bij grote wijn is door de mens gestuurd, en is daardoor even ontroerend als de werken van Bach of Jheronymus Bosch
Een wat speciale kwaliteitscategorie is deze van de ‘lekkere’ wijnen. Het smaakaccent valt dan op het fruitige karakter, en dat spreekt de mens als ‘oerfruitariër’ aan met een genetische persistentie. Het woord ‘lekker’ bestaat niet in het Frans, en de Fransen missen daarmee een essentieel deel van het wijnleven. Lekkerheid genereert immers communicatie en solidariteit lang vóór de drempel van dronkenschap en beneveling.
Beaujolais zou lekker moeten zijn bij uitstek.
De selectie
Les Sarmentelles, Beaujolais-Villages 2009
Gedrongen en diepe kleur van vers rood en de neus is van gedegen rood fruit. De smaak is uitbundig lekker met een goede aanspraak en eenheid. Beantwoordt volkomen aan het lekkertype.
Colruyt: 3,97 euro.
Domaine du Bel Amour, Saint-Amour 2009
Normale rode verse kleur en een neus van gedegen rood fruit. De smaak is sappig en van goede allure met fruit maar ook met structuur. Goede wijn, maar de lekkerdefinitie wat voorbij.
Carrefour: 7,99 euro.
Beaujolais 2009
Normale rode verse kleur en een neus van rood fruit met frambozen. De smaak is fruitig en sappig, uitgesproken lekker.
Colruyt: 2,85 euro.
Beaujolais-Villages 2009
Gedrongen diepe en geconcentreerde kleur met een neus van rood fruit vooral van frambozen. De aanspraak is smakelijk maar de smaak is nog stevig en wat hoekig: de lekkerheid voorbij. Deze goede wijn moet een jaartje liggen om te versmelten.
Delhaize: 3,99 euro.
Château de Juliénas, Juliénas 2009
Diepe en somber geconcentreerde kleur en een neus van zwart fruit. De smaak is lekker fruitig maar ook met stevige tannines. Ook deze wijn moet nog wat versmelten.
Carrefour: 5,69 euro.
Beaujolais 2008
Heel lichte rode kleur en een neus van licht rood fruit (kersen). De smaak zet goed fruitig aan maar is verder iets te dun (2008!) om echt lekker te zijn.
Delhaize: 3,99 euro.
Herwig Van Hove
