Net nu we stilaan aan het idee van geprinte bekers of sierraden beginnen wennen, starten ook koks hun experimenten met de 3D-printer. En die zien er prachtig uit! Enig nadeel: echt smaken doen ze niet.
Food designer Marijn Roovers is aan de slag gegaan met chocolade en een 3D-printer. Het resultaat werd een wereldbol van slechts 0,8 millimeter dik waarop de streek van waaruit de chocolade stamt, bestreken werd met goud. In het technologisch geavanceerd chocolaatje zit ook nog een vulling die verwijst naar de streek van oorsprong.
Roovers is niet de eerste die aan het experimenteren slaat. Verschillende mensen gingen hem al voor (hoewel de resultaten nooit zo oogstrelend waren als bij hem) en velen zullen hem nog volgen. Als het van de Spaanse onderneming Natural Machines afhangt, staat er binnenkort zelfs in menig mondiaal huishouden een Foodini, een 3D-food-printer op maat van particulieren.
De kans dat 3D-printers morgen al in de keuken van uw buren zullen opduiken, is echter zo goed als onbestaande. Zo werkt de technologie momenteel nog niet snel genoeg. (Het printen van een chocolaatje nam een uur van Roovers’ tijd in beslag!) Met die snelheid zal 3D-printen een gimmick blijven voor nieuwsgierige enkelingen. Bovendien is er ook nog het probmeem van textuur. De meeste 3D-printers werken met pastas of poeders, waardoor de techniek nog lang niet voor elk product gebruikt kan worden.
(EK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier