Rita bedankt haar nichtje: ‘Het leven alleen valt me zwaar, zij houdt me recht’

De buurjongen die boodschappen doet, de quarantaine-Tinder-crush, de huisarts, de tramchauffeur of de kat die kopjes geeft: in deze rubriek bedanken lezers iemand die tijdens deze coronacrisis een welgemeende merci verdient. Vandaag bedankt Rita Coessens haar nichtje Yung voor de goede zorgen.

‘Yung is de jongste dochter van mijn oudste zus. Ik heb altijd een fijne band gehad met mijn twee nichtjes. Toen hun mama vrij plots overleed, werd die nog sterker. De oudste woont in het buitenland, maar Yung komt vaak langs. We vieren graag samen en we helpen elkaar. Toen haar badkamer werd verbouwd, kwam ze hier wel eens douchen. Yung heeft me na de dood van mijn man, niet zo lang geleden, echt gesteund. Ze nodigde me bij haar uit of we gingen samen op stap. Ik reisde veel met mijn man, maar hij regelde altijd alle praktische zaken. Toen ik na zijn dood samen met Yung op bezoek ging bij haar zus, die toen in Kopenhagen woonde, heeft zij me wegwijs gemaakt en geleerd hoe ik dat ook zelf kan doen.

Nu ik omwille van de coronacrisis moet binnenblijven, doet Yung een deel van mijn boodschappen. Niet alles, want zij woont in Deurne en ik in Schoten. Dat is niet dichtbij, dus voor de alledaagse dingen helpen mijn buren. Maar Yung doet de zware boodschappen en omdat ze graag kookt, kookt ze extra mee voor mij. Dan krijg ik een aantal bakjes met soep, bijvoorbeeld en vogelnestjes, die ik kan invriezen en weer opwarmen. Ik apprecieer dat enorm, want er zijn avonden dat ik echt geen zin heb om zelf te koken.

Het is moeilijk, deze crisis. Het alleen zijn valt me sowieso zwaar sinds mijn man gestorven is, maar ik probeerde dat op te vangen door een heel gestructureerd leven te leiden. Elke dag was er een vaste afspraak, zoals sporten met vriendinnen. Nu lijkt alles door elkaar te lopen. Ik fiets nog wel eens naar de bakker, of maak een praatje met de buren, in de tuin, op afstand, maar de avonden zijn moeilijk. Ook al bel ik vaak met vriendinnen of met Yung, dat is niet hetzelfde als mensen zien. Bovendien heb ik niets te vertellen, want er gebeurt niet (lacht). Ah, weet je wie ik ook nog wil bedanken? De mensen in de winkels. Ik respecteer echt dat ze dat blijven doen en ben blij dat ze voor ons zorgen.’