Nieuwe jongerenpublicatie Fille Folle: ‘Als ook maar één tienermeisje zich dankzij ons ok voelt, zijn we dolgelukkig’
Wat voor dingen had jij graag gelezen toen je zestien was? Wat voor dingen hoop je dat je jongere zusje, je nichtje, of je dochter leest? Deze Gentse jonge vrouwen stelden zichzelf de vraag en ontdekten dat het huidige aanbod lang niet voldoende was. Ze stampten Fille Folle uit de grond, voor tienermeisjes die meer willen weten dan hoe ze hun haar moeten vlechten of hoe ze een jongen aan de haak kunnen slaan.
Niet zeuren over wat niet bestaat, maar het zelf maken; een nieuwe ondernemende generatie is opgestaan, en ze menen het serieus. De 24-jarige screenwriter en schrijfster Ilona Lodewijckx en architecte en illustrator Aurike Quintelier bundelden hun krachten om te creëren wat ze vroeger nooit hadden. Fille Folle is een tweewekelijkse thematische nieuwsbrief voor meisjes tussen 13 en 17 jaar die verder gaat dan het doorsnee tienermagazine.
Zo wijdden ze een hele editie aan seksueel geweld, waarin ze onder andere tips gaven voor wat je moet doen wanneer je nagefloten wordt op straat en bespreken ze het fenomeen victim blaming. In hun sportnieuwsbrief geen “moves om een bikinilijf te krijgen”, maar een portret van Yusra Mardini, de 18-jarige Syrische vluchtelinge die in Rio deelgenomen heeft aan het zwemmen, in hun nieuwsbrief over haar geen vlechttechnieken maar interviews met meisjes die lijden aan alopecia.
Atypisch? Amai nog niet!
“Ik liep al heel lang rond met het idee om iets te maken voor jonge meisjes, een publicatie die niet zo focuste op uiterlijk of op relaties, maar op bredere dingen”, zegt Ilona Lodewijckx. Het idee ontkiemde nooit tot een echt plan, tot ze haar hart uitstortte bij vriendin Aurike Quitelier, die meteen enthousiast was. “Zot idee, we dòèn dat gewoon!”
Aurike Quintelier: “Daarna is het heel snel gegaan hé, ik denk dat we twee weken later onze eerste nieuwsbrief al konden uitsturen.
Wow, dat is inderdaad eh… snel
Ilona: “De eerste editie was nog heel aarzelend. Het concept van FilleFolle was meteen duidelijk, de inhoud en opmaak was er ook snel, maar de uitwerking was voorzichtig. We hadden op dat moment ook nog geen deftige site. Maar elke editie willen we onszelf verbeteren.”
Aurike: “Dat is ook het voordeel van deze online cultuur, dat we alles meteen zelf kunnen publiceren. Dat heeft de drempel heel erg verlaagd. Bovendien is het ook heel goed voor onze doelgroep hé: die gasten zitten constant op hun smartphone of pc, dit is de beste manier om ze te bereiken.”
Met FilleFolle brengen jullie een alternatief voor de typische tienerbladen. Het is begrijpelijk dat wie op jullie leeftijd in een krantenwinkel zo’n boekje vastneemt ziet wat er mis mee is, maar hadden jullie er vroeger ook al zo’n afkeer van?
Aurike: “Ik heb die afkeer van kinds af meegekregen van mijn moeder, die therapeute is. Al mijn vriendinnen kochten bladen als Fancy of Joepie of Teen Vogue, maar ik mocht dat absoluut niet mee naar huis nemen. Als therapeute zag ze natuurlijk wat voor schade die boekjes konden aanrichten, en ze was ook helemaal niet gesteld op die “persoonlijkheidsquizjes” die erin stonden…
Ilona: “Oh ja, die herinner ik mij nog. We deden die altijd met vriendinnen en we namen dat ook mega serieus.” (lacht)
Aurike: “Mijn moeder legde mij haar beslissing wel goed uit hoor, waarom ze die boekjes oppervlakkig en onrealistisch vond, maar als tiener bleef ik natuurlijk nieuwsgierig. Nu snap ik pas écht wat ze bedoelde.”
Jij had die bladen wel Ilona?
Ilona: “Ja, ik moest ze wel zelf kopen met mijn eigen zakgeld. Die boekjes hadden eigenlijk echt een te grote invloed op mij. Ik vergeleek mezelf ook constant met de meisjes die erin voorkwamen. Als ik terugdenk aan de dingen die erin staan – over hoe je zo snel mogelijk wat kilootjes kan verliezen, en hoe het “strikken van een boyfriend” je enige levensdoel is, dan is dat wel confronterend.”
Los van het feit dat jullie zelf zo jong zijn geweest, hoeveel ervaring hebben jullie met die leeftijdscategorie?
Aurike: “Ik heb scoutsleiding gegeven aan een groep van die leeftijd. Daar merk je meteen hoe streng en hoe hard die zijn voor elkaar. Jonge meisjes zijn op dat vlak echt genadeloos. Wie niet voldoet aan hun visie hoort er niet bij. Dat is altijd al zo geweest, maar de criteria zijn nu wel veel strenger. Ik las onlangs dat eetstoornissen steeds vroeger beginnen en dat verbaast me eigenlijk niets.”
Ilona: “Ik heb drie jongere zussen, waarvan eentje op dit moment nog binnen onze doelgroep valt – ze is zestien. Ze is eigenlijk geen typische tiener en heel volwassen voor haar leeftijd, maar toch speelt dat mee en houdt je dat wel gedreven. Ik zou het vreselijk vinden mocht ze op haar kamer liggen huilen omdat ze haar benen te dik vindt bijvoorbeeld.”
Aurike: “Want dat is eigenlijk wat al die boekjes constant zeggen: je bent niet slank genoeg, niet populair genoeg, niet mooi genoeg…”
Ilona: “… je hebt niet genoeg zelfvertrouwen!” (hilariteit) “Hoe zou dat komen?”
Richt FilleFolle zich alleen op meisjes?
Ilona: “Op dit moment even wel, al kunnen jongens ons natuurlijk ook lezen. We sluiten het niet uit voor de toekomst, misschien maken we af en toe ook een jongensnieuwsbrief, maar we voelen dat vooral meisjes nood hebben aan een fatsoenlijke publicatie.”
Aurike: “Weet je nog die foto die je even geleden op instagram geplaatst had?”
Foto?
Ilona: “Het was een collage: aan de ene kant een cover van een meisjesblad en aan de andere kant de cover van een jongensblad. Het verschil is schrijnend. Jongens worden aangespoord om hun dromen na te streven en ‘explorer’ te worden, meisjes … nuja, niet echt.”
Aurike: “Jongens worden enkel aangemoedigd in hun zijn, terwijl meisjes aangemoedigd worden om iemand anders te zijn.”
Ilona: “Exact. Want het is wel eens leuk te lezen over je ‘dream hair’ en te leren vlechten. Ik zie ons dan ook vooral als aanvulling op het bestaande aanbod dan als tegenstander. Af en toe iets brengen over het nieuwe lief van Kylie Jenner is oké, maar het moet méér zijn.”
Wat zijn topics die jullie belangrijk vinden voor de FilleFolle-doelgroep?
Ilona: “Body positivity vind ik ontzettend belangrijk. Dat meisjes beseffen dat er meer dan 1 type vrouw is die liefde en respect verdient, maar dat iedereen ongeacht maat of huidskleur ertoe doet.”
Aurike: “Inclusiviteit is het kernwoord.”
Ilona: “Jep, op vlak van gender, seksualiteit, afkomst, overtuiging,… Inclusiviteit is de basis.”
En merk je dat dat makkelijk over te brengen is naar die generatie?
Ilona: “Het gaat moeizaam. Die doelgroep is tout court moeilijk te bereiken. De meeste reacties die we voorlopig krijgen zijn van vrouwen halverwege de twintig die zeggen ” wàs dat er maar toen ik jong was.”
Aurike: “Maar we blijven aan de weg timmeren, en sowieso is het al goed dat we mensen bereiken. Misschien zijn de vrouwen die ons lezen wel mama, of tante, of scoutsleidster, en gaan ze door ons ook meer nadenken over waaraan jonge meisjes worden blootgesteld, en dat het allemaal echt niet zo onschuldig is.”
Ilona: “Je internaliseert sowieso alles wat je onder ogen krijgt. En misschien is wat wij doen slechts een druppel op een hete plaat, maar als er ook maar één tienermeisje Fille Folle leest en door ons het gevoel krijgt dat ze best wel ok is, dan zijn wij al dolgelukkig.”
(KS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier