Redactrice Nathalie Le Blanc staat stil bij de frappante feiten die ze al lezend opmerkte. Deze week: tegen jezelf praten als zelfregulerend mechanisme.
Ik praat tegen mezelf. Toen ik onlangs een paar dagen op stilteretraite in Orval was, viel het me extra op. “Wandelen. Lezen. De ruïne bezoeken. Een dutje doen. Schrijven.” Ik overliep luidop mijn mogelijkheden vooraleer er eentje uit te kiezen. Een banaan werd opzijgelegd met de opmerking: “Deze is voor later”, soms verzorgde ik live verslaggeving bij alles wat ik deed en als ik ’s ochtends niet in gang schoot, moest een strenge: “Komaan Nathalie!” dat verhelpen. Helemaal gênant werd het toen ik op weg naar huis in een supermarkt de ingrediënten van wat ik die avond zou koken begon op te sommen, om toch maar niets te vergeten. De jongeman die de tomaten aan het aanvullen was, keek me vreemd aan, al is de kans reëel dat hij het ook doet, want het is perfect normaal en veelvoorkomend, tegen jezelf praten.
Luidop praten helpt ons om na te denken over waar we over nadenken
Het begint blijkbaar al vroeg. Kinderen vertellen niet alleen hun gefantaseerde verhaal luidop als ze met blokken of poppen spelen, ze begeleiden zichzelf ook bij moeilijke taken zoals veters knopen. Of ze waarschuwen zichzelf voor gevaar of wat niet mag. Daarom riep een deugnieterig kleutertje in mijn familie altijd luid “Toe. Toe. Toe” als hij de snoepkast openmaakte. Luidop praten zorgt ervoor dat kinderen hun focus behouden en dat werkt ook bij volwassenen. “Het is een zelfregulerend mechanisme dat ervoor zorgt dat je afstand inbouwt”, schrijft psycholoog Ethan Kross in zijn studie Self-Talk as a Regulatory System.(1) “Daardoor kunnen we onze gedachten, gevoelens en zelfs ons gedrag beter regelen, zeker onder sociale stress.” Het helpt ook als je je eigen naam gebruikt of in de derde persoon spreekt.
Luidop praten helpt ons om na te denken over waar we over nadenken, onder andere omdat het ons een beetje doet vertragen. Door iets effectief uit te spreken, leggen we ook sneller verbanden en dat is dan weer goed voor ons geheugen. Dat verklaart waarom studenten vaak luidop herhalen wat ze moeten blokken. Soms is luidop praten gewoon oefenen of aanmoedigen. Al mompelend bereid je dat moeilijke gesprek met je baas voor en probeer je verschillende strategieën uit, en Andy Murray tennist net iets beter als hij zichzelf – vaak vloekend – aanmoedigt.
Allemaal dingen die op zich niet zullen verbazen. Wat wel verrassend is, is dat mijn gebabbel in de supermarkt er niet alleen voor zorgt dat ik alle ingrediënten inlaad. “Iets luidop uitspreken zorgt ervoor dat je het voorwerp sneller vindt”, schrijven Gary Lupyan en Daniel Swingley in de studie Self-directed speech affects visual search performance. (2) Ja, dat heb je goed gelezen. “Een woord horen zorgt voor een duidelijke, visuele voorstelling van dat voorwerp in je hoofd, en dat maakt je alerter.” Zonder mijn gemompel dwaalde ik nu misschien nog rond in die Orvaliaanse supermarkt, op zoek naar asperges.
(1) Verschenen in Journal of Personality and Social Psychology, 2014.
(2) Verschenen in The Quarterly Journal of Experimental Psychology, april 2012.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
