Kunstenaar Denis Meyer: ‘Ik had als tiener graag gehoord dat ik op de goede weg was’
Brusselaar Denis Meyers (45) groeide op in Doornik en vertaalt zijn door woorden en gezichten bevolkte graffiti- en schilderkunst onder meer in muurschilderingen, doeken en stickers. Na collabs met merken als Duvel, Bellerose, Café Costume en Eastpak verzorgt hij nu het etiket van de limitededitionfles van Bru voor het feestseizoen.
Expressie
‘Letters tekenen is voor mij een spel. Hoe ik ermee omga, hangt af van het moment en mijn gemoedstoestand: soms streef ik een extreme leesbaarheid na, op andere ogenblikken zijn de letters gewoon een expressiemiddel zonder dat ik er echt iets mee wil zeggen. Ik herinner me nog de schok toen ik begreep dat ik de computerlettertypes die me op school werden opgelegd niet hóéfde te gebruiken – ik kon ze zelf schetsen.’
Grootvader
‘De appel valt zelden ver van de boom. Ik ben in het spoor getreden van mijn grootvader Lucien De Roeck (ontwerper van het logo en de affiche van Expo 58, red.) en daar ben ik trots op. Maar voor mij was hij gewoon mijn grootvader, geen kunstenaar. Toen ik grafische vormgeving en typografie ging studeren aan La Cambre wist ik zelfs niet dat hij daar lesgaf. Al was hij wel degene die me leerde tekenen in schetsboekjes. Die gebruik ik tot vandaag – ik heb er altijd een op zak.’
Ik dans en ik feest als ik uitga, maar ondertussen teken ik ook in mijn schetsboek.
Denis Meyers
La Cambre
‘Ik had als tiener graag gehoord dat ik op de goede weg was. En dat ik geduld moest oefenen, want mijn studie aan La Cambre was aanvankelijk een verschrikking. Veel docenten zagen me als ‘de kleinzoon van’ en moesten niets van me weten. Ik ben in mijn eerste jaar ook gebuisd met het argument dat mijn werk te veel op dat van hem leek. Dat heb ik hen betaald gezet (lacht): ik voltooide mijn opleiding met grote onderscheiding en werd een van de jongste docenten in de geschiedenis van La Cambre.’
Engagement
‘Kunst en kunstenaars hebben een rol te spelen in de samenleving. Ik weet dat ik het zo ooit ergens las, maar toen niet echt begreep – ik worstelde nog met mijn eigen plek in de wereld. Wat later kreeg ik echter de vraag om een schilderij te doneren voor een veiling voor het goede doel, wat toen 250 euro opbracht. Het fijne is dat mijn werk vandaag op dezelfde manier veel meer geld kan ophalen. Dat soort engagement vind ik enorm belangrijk. Zo steun ik bijvoorbeeld Action Sénégal, een initiatief dat het leven van kindslaven probeert te verbeteren. Toen ik het land bezocht, kreeg ik de ene slag in het gezicht na de andere. Ik zag er kinderen die met hun voeten, handen en nek aan palen vastgeketend werden – ik had geen idee dat zulke toestanden nog bestonden in de 21ste eeuw.’
Als ik het na mijn eerste blauwtje had opgegeven, zou ik nog steeds vrijgezel zijn.
Denis Meyers
Uitgaan
‘Ik heb een fascinatie voor gezichten. Zelfs wanneer ik uitga en van muziek geniet, want ik heb elke dj die ik sinds mijn vijftiende aan het werk zag vastgelegd op papier. Ik dans en ik feest, maar ondertussen teken ik ook in mijn schetsboek. Ik herinner me nog hoe de crew van de Bosnisch-Duitse dj Solomun me wegjoeg, omdat ik hem recht voor zijn neus stond te bestuderen en hij zich niet meer kon concentreren. (lacht)’
Dialoog
‘Ik vertrek steeds meer van ontmoetingen. Vroeger kwamen woorden puur uit mezelf en mijn gedachten, nu vraag ik mensen van allerlei leeftijden welk woord voor hen de toekomst uitdrukt en maak ik daarmee een installatie voor het toekomstige Musée des Arts Urbains et du Street Art in Lyon. Daarnaast ben ik iemand die graag deelt. Dat kan een idee, een ontdekking in de stad of zelfs mijn atelier zijn, maar ook mijn werk. Zo draagt de Bru-fles woorden in het Nederlands en het Frans die soms van mij kwamen, zoals ‘partager’ en ‘amour’, maar ook andere woorden die Bru me voorstelde. Alles is voor mij een zoektocht naar betekenis en samenhang, maar ondertussen wil ik ook graag beter worden in wat ik doe en dus de juiste keuzes maken.’
Liefde
‘Soms moet je volharden in het leven. Zeker in de liefde, want als ik het na mijn eerste blauwtje had opgegeven, zou ik nog steeds vrijgezel zijn. (lacht) Weet je wat een vriendin laatst tegen me zei? ‘Je was een lelijkerd vroeger, maar je wordt knapper met de jaren.’ Dat klonk een beetje hard, maar ze heeft smaak, dus ik vatte het maar op als een compliment.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier