Belgen lanceren eigen label surfboards: meer fun minder schrammen

Twee Belgen, Joeri Van de Vliet (38) en Ken Berghs (45), zijn een eigen label surfboards gestart: Softdogsurf. In de videocampagne dragen de surfers hondenmaskers, hun testcentra noemen ze ‘kennels’ en de surfende ambassadeurs van het merk zijn ‘dogsitters’. Softdogsurf wil anders zijn, en dat is het ook.

Van de Vliet (medeoprichter Surfblend) is het brein en surfexpert, Berghs (ex-Duval Guillaume) verzorgde de grafische vormgeving. De boards vallen op door hun funky patronen en eigenzinnige look. Berghs heeft een communicatiebureau, Studio Make Stuff, met klanten zoals Stad Antwerpen en Veritas. De twee delen een passie voor snow, skate & surf.

Dat België nu een eigen surfboardmerk heeft, is op zich al bijzonder. Ons land telt een aantal shapers, waar je een board op maat kunt bestellen, maar daar hangt ook een prijskaartje aan vast. Een merk met betaalbare boards, dat hadden we nog niet. Bovendien gaat het om softtops, zachte surfboards met een zogenaamde softskin. Die worden vooral gebruikt in surfscholen, omdat een botsing met een softtop veiliger is en nauwelijks een schram oplevert.

Maar Softdogsurf is niet gericht op echte starters, het zijn boards met performance shapes voor geoefende surfers op zoek naar fun.

Een Softdog haal je onder andere boven als de golven minder goed of kleiner zijn. ‘En ze zijn goedkoper en minder fragiel dan harde boards. Dat maakt ze ook ideaal voor kinderen’, zegt Berghs. Een hard board kost algauw 600 euro. Zet het hardhandig neer op de grond en er springt een hoek af. Het merk haakt in op de tendens in het surfen ’to keep surfing fun’. Party waves en haasje-over springen, met een Softdog kan het.

Ze zijn ook op een andere manier de toekomst van het surfen. De sport wordt steeds populairder en op sommige spots kun je in het hoogseizoen bijna over de surfboards lopen. Daartussen manoeuvreren met een harde surfplank is om ongelukken vragen. De overheid in Peniche in Portugal, bijvoorbeeld, wil vanaf volgend jaar in de surfspits harde boards verbieden. ‘Als surfer wíl je daar ook niet met je dure board gaan liggen. Dat is zoals met een sportauto over een verkeersdrempel rijden.’