Aurora Mesropyan gaf haar tenniscarrière op en werd paaldanseres: ‘Genieten van sport is nu mijn prioriteit’
Van fitter of slanker worden tot je mentale welzijn een boost geven: er zijn heel wat redenen om te sporten. Tot haar zestiende tenniste Aurora Mesropyan (22) op topniveau. De focus lag lange tijd op presteren, als paaldanseres pakt ze het nu anders aan: ‘Ik belandde als zestienjarige in een burn-out en stopte van de ene dag op de andere met tennis.’
‘Als kind ging ik tennissen en kunstschaatsen, maar op twaalfjarige leeftijd koos ik ervoor om me volledig op tennis toe te spitsen. Mijn moeder was mijn manager en bracht me naar alle wedstrijden en trainingen. Mijn tenniscarrière was onze droom, maar de druk nam gaandeweg toe. Vanaf het moment dat ik thuisonderwijs volgde en ik mij honderd procent op tennis toelegde, trok ik met tegenzin naar de trainingen. Tijdens wedstrijden spiegelde ik me aan tegenstanders en zat ik vol frustraties. Ik belandde als zestienjarige in een burn-out en stopte van de ene dag op de andere met tennis.’
Sierlijkheid en kracht
‘Zowel lichamelijk als mentaal was dat een beproeving. Je lijf gaat door een heleboel veranderingen, omdat je stopt met sporten en blijft eten zoals voordien. Ik voelde me niet goed in mijn vel en zat vol twijfels. Tot ik een bericht kreeg van een vriendin. Ze had het plan opgevat om paaldanslessen te volgen. Ik was meteen enthousiast en stelde voor om haar te vergezellen.
Tijdens die eerste les besefte ik dat ik beweging nodig heb om me goed te voelen. Ik was meteen verkocht. In paaldans kon ik de sierlijkheid van kunstschaatsen combineren met de kracht en conditie die je nodig hebt bij tennis. Er was geen druk van buitenaf en ik mocht mijn eigen tempo bepalen. Al snel haalde ik een paal in huis en werd paaldansen een belangrijk deel van mijn leven.’
Schaamteloos
‘De twijfels die ik tijdens mijn tenniscarrière ervaarde, spelen me soms nog parten. Zeker in een tijdperk waarin het internet volstaat met video’s van andere paaldansers is het moeilijk om je niet te vergelijken met anderen. Ondertussen geef ik les en druk ik mijn leerlingen op het hart dat ze zich alleen met zichzelf mogen vergelijken. Ik leer te aanvaarden dat het oké is als het soms minder goed gaat.
Ik herinner mij nog de periode waarin ik nog maar net een paal in huis had gehaald. Tijdens een urenlange sessie laat op de avond besefte ik wat voor mooie manier dans is om je emoties te uiten. Het is zo’n bevrijding om je lichaam te bewegen zonder schaamte. Paaldansen helpt mij ook als ik mij minder goed voel. Het kost soms wat moeite om eraan te beginnen, maar elke keer opnieuw merk ik de positieve invloed op mijn gemoed. Als ik mijn dag kan starten met een online-les, zit ik de rest van de dag vol energie.’
Focus op het spel
‘Ondertussen ga ik weer af en toe tennissen. Ik haal er meer plezier uit, omdat ik er geen verwachtingen aan koppel. Zo heb ik me eens ingeschreven voor een wedstrijd voor het plezier van tegen iemand te kunnen spelen. Ik ben dik verloren, maar daar draaide het niet om. De focus ligt op het spel zelf in plaats van op een of ander doel.
Ook bij paaldans probeer ik erover te waken dat ik niet in oude gewoontes verval. Ik ben competitief van aard en hoewel ik geniet van de wedstrijd zelf, bezorgt het me op voorhand bakken stress. Ik heb een keer deelgenomen aan een paaldanswedstrijd, maar de volgende zal pas voor binnen een paar jaar zijn. Genieten van sport is nu de eerste prioriteit.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier