Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (267), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : de regels van het spel.

Het blijkt uit de soms droeve en zelfs kwade e-mails van lezers en gebruikers van deze wijnrubriek dat de regels van het Chateau Simple-spel nog niet overal gekend zijn. Daarom zetten we ze hier nog eens op een rijtje.

Ik ga telkens zelf – zonder enige inmenging van de redactie, en vooral zonder enig overleg met, of suggestie vanwege de promotionele organisaties van de betrokken supermarkten – op winkelpad als een ‘goede huisvader’. Dat wil zeggen : ik koop de wijnen als een normale, doordeweekse klant. De redactie betaalt achteraf alle inkopen terug. Het is dus best mogelijk dat ik tijdelijke promotionele acties mis, of dat ik ze ongeweten introduceer. De directies van de drie supermarkten (Colruyt, Delhaize en GB/Carrefour) die aan bod komen, weten op voorhand absoluut niet wat ik koop, en kunnen er dus niet op inspelen. Het is dus best mogelijk dat op het moment van verschijnen een van de besproken wijnen – in goede of in kwade zin – niet meer beschikbaar is. De doorstroom van de flessen in de supermarkten is – gelukkig maar – erg snel.

Ik doe verder de aankopen volgens een zelfgekozen thema, waarvan ik vermoed of constateer dat het in de rekken actueel is : bijvoorbeeld witte bourgogne 2006. En mijn voorkeur gaat naar de lagere prijsklasse omdat daar de kans groter is dat ik voor de lezer interessante ontdekkingen doe.

De aangekochte en betaalde wijnen worden door mij – en alleen door mij – telkens rond 10 à 11 uur in de voormiddag geproefd, beoordeeld – vooral op hun gastronomische passendheid aan tafel – en besproken. Alle wijnen, ook deze die tegenvallen. Commerciële ‘halfzoet- heid’ in de buurt van 10 gram restsuiker per liter wordt dus ongenadig afgewezen. Hetzelfde gebeurt met onvoldoende door fruit afgedekte tannines. Dergelijke wijnen zijn immers ongeschikt om gerechten te begeleiden en kunnen dus geen rol spelen in de ‘meergezondheid’ die een normale, matige tafelconsumptie meebrengt. De proefresultaten zijn dus voor honderd procent mijn verantwoordelijkheid.

Dergelijke volkomen vrije werkingsprincipes zijn in de wijn- en gastronomische pers vrij zeldzaam, in België en ook ver daarbuiten. Dat een fles af en toe niet meer voorradig is, is een gevolg van de regels van het spel.

Vandaag zijn witte bordeauxs aan de beurt. Alle wijnen die we vandaag proeven, vertonen de geruststellende, frisse, bleekgroene kleur en zijn volkomen droog in de mond.

Bordeaux 2006, Les Fontenilles

Volkomen zuivere neus en dito, correcte, technologische smaak, met wat naijlend zuur. Tuinaperitief (Colruyt : 2,95 euro).

Château Bel-Air, Bordeaux 2006, Sauvignon

Typische, wat scherpe sauvignonneus met een krokant frisse smaak. Wijn voor bij het aperitief met warme vishapjes, bijvoorbeeld gefrituurde visballetjes. (Delhaize : 3,49 euro).

Château Bois des Brandes,

Bordeaux 2006, Sauvignon

Neus van rijpe sauvignon en een smaak met evenwicht, rondeur en goede lengte. Mooie wijn voor bij mosselen. (Delhaize : 3,49 euro).

Entre-Deux-Mers 2006, Chantecaille

Zeer frisse, puntige neus. Dito smaak. Geen overdreven lengte. Voor het aperitief in de tuin. (Colruyt : 2,89 euro).

Château de Bon-Ami, Entre-Deux-Mers 2006

Multicépage-neus van Entre-Deux-Mers met een rond accent van muscadelle. De smaak is aangenaam rijp en goed gebonden, met zelfs wat lengte. Moet passen bij mosselen en schelpdieren. (Delhaize : 3,39 euro).

Entre-Deux-Mers, Sec 2005

Mooie, frisse en zelfs complex versmolten neus (millésime 2005) en aangename frisse en goede lengte met versmolten eenheid van de verschillende druivensoorten. Deze wijn kan bij visgerechten, zoals quenelles van snoek.

(Delhaize : 3,19 euro).

Door Herwig van Hove