Herwig Van Hove

Sinds enkele dagen liggen er in de GB-rekken vier nieuwe Duitse wijnen à 149 fr. per fles, twee van het oogstjaar 1996 en twee van 1997. Ze werden in Duitsland op punt gesteld door de afdeling Bedrijfskunde en Marketing van het beroemde Wijninstituut in Geisenheim. Op de grote internationale wijnvakbeurs Prowein in Düsseldorf in maart, werden deze Profilweine aan de niet-Duitse pers voorgesteld. Het zijn ‘soortwijnen’ die gedefinieerd zijn door de druivensoort eerder dan door de origine: ze moeten dus typisch zijn voor het smaakprofiel van de druivensoort.

Men moet zich niet aan de zoveelste kopie van chardonnay of cabernet sauvignon verwachten: de voorgestelde druivensoorten zijn de klassieke Duitse (riesling, pinot gris, rivaner…). De wijnen zijn alle van QbA-niveau ( Qualitätswein bestimmter Anbaugebiete), ze komen dus uit een van de 13 Anbaugebieten, zonder interregionale blending. In voorliggend geval van Pfalz, Baden en Mosel-Saar-Ruwer – of van nog kleinere gebieden binnen deze grote. Men mag er dus ook enige regionale identiteit van verwachten.

Dit type van wijn – te vergelijken met de Franse Vins de Pays – mag in Duitsland verrijkt worden met maximum ongeveer 100 g suiker per liter most, wat overeenkomt met bijna 6 graden alcohol. De hogere categorie, de Prädikatswein mag helemaal niet gechaptaliseerd worden. De Qualitätsweine moeten geoogst worden met potentiële alcoholgehaltes van 7,5 tot 9,5 graden. Hoewel de suikerbiet dus duchtig meegewerkt heeft bij de wijnen die we hier presenteren, vallen de alcoholgehaltes in de fles nog mee: rond 11 graden. “Ze mogen niet te zwaar smaken”, zeggen de ‘ontwerpers’ van Geisenheim. “Niet de dominantie van de smaak, van veel alcohol of van het houten vat is van belang, maar wel de druivigheid. Die moet met de zuurheid in balans zijn, en niet het restzoet.” In de fles is het restzoet altijd minder dan 9 graden per liter, ze zijn dus van het trocken-type.

IN HET GLAS

Bij de vier wijnen zijn er twee Rivaners uit de Pfalz. Het Pfalzgebied produceerde in 1997 1,9 miljoen hectoliter wijn – enkel Rheinhessen doet nog beter – waarvan 4,8 procent tafelwijn, 57,6 procent Qualitätswein en 37,6 procent Prädikatswein.

De naam Rivaner is een marketingtruc. Het is de naam die deze druivensoort in Luxemburg krijgt, in Duitsland noemt hij Müller-Thurgau, maar dat zal te Duits geklonken hebben voor de marketingjongens. Volgens Dr. Müller (afkomstig uit het Zwitserse Thurgau) die in Geisenheim de druivensoort ontwikkelde, is het een kruising tussen riesling en sylvaner, vandaar de Luxemburgse naamgeving. Het is deze druif die vanaf 1970 overal in Duitsland werd aangeplant, vooral omwille van de grote rendementen die wel tot 200 hl/ha kunnen gaan. Ze is verantwoordelijk voor de Liebfraumilch-oceaan en voor de vele QbA’s en heeft geen al te beste reputatie.

Rivaner trocken, Pfalz 1997, QbA

Coöperatie Hoheburg van Ruppertsberg

(12,1 volumeprocent alcohol, 4 g/l restzoet en 6 g/l zuur).

Fijne, puntige, elegante neus zoals van een pas opengesneden rijpe appel. Elegante fijnzure smaak, excellent als aperitief.

Rivaner trocken, Pfalz 1996, Qba

Herrmann Kendermann in Bingen

(11 vomulemeprocent alcohol, 6,7 g/l restsuiker en 6,0 g/l zuur).

Het jaar 1996 is qua volume te vergelijken met ’97 maar met meer Qualitätswein en minder Prädikatswein: het is dus een minder jaar.

Ronde, gladde neus met wat zware muskaatachtige tonen. Zuivere, goede, friszure smaak met een zekere vulling. Excellent voor aan de zomertafel.

Pinot Gris trocken, Baden 1996, QbA

Badischer Winzerkeller

(11,5 volumeprocent alcohol, 5,0 g/l restzoet en 5,0 g/l zuur).

In 1997 produceerde het Badengebied 925.000 hl wijn, ongeveer voor de helft Qualitätswein en voor de helft Prädikatswein. De Duitse naam voor pinot gris is Ruländer, maar ook dat zal voor de marketeers in Geisenheim te Duits geklonken hebben. De druivensoort werd in de 16de eeuw, na de zoveelste veldslag tegen de Turken, door de terugtrekkende veldheer Lazare de Schwendi, vanuit Tokay in Hongarije overgebracht naar de Elzas, waar ze de naam Tokay kreeg. Daar werd de druif in 1700 door de slimme koopman Seger Ruland ontdekt en naar Zuid-Duitsland overgebracht, vandaar de Duitse naam Ruländer.

In het glas komt aan de neus een ronde, typische, gulle pinot-toets die voor wee of zwoel kan doorgaan. De smaak is weelderig indringend en evenwichtig met een goede balans tussen puntig en rond, en zelfs een finale toets bitter. Excellente wijn voor de rijke tafel.

Riesling trocken, Mosel-Saar-Ruwer 1997, QbA

Coöperatie Moselland in Bernkastel-Kues

(11,3 volumeprocent alcohol, 7,2 g/l restsuiker en 6,5 g/l zuur).

Het gebied Mosel-Saar-Ruwer behoort met een productie van 1,3 miljoen hl in ’97 tot de grote gebieden van Duitsland. De oogst was voor 5,2 procent tafelwijn, voor 52 procent Qualitätswein en 42,8 procent Prädikatswein. In het glas is het al kommer en kwel: een indringende stabiele reductieneus, onherkenbaar als riesling en ook de smaak is getekend door deze hardnekkige reductie. Onmogelijk.

HERWIG VAN HOVE

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content