Het is juni en dat betekent ‘le moment suprème’ voor de pupillen van onze modescholen. Vorig weekend mocht La Cambre de spits afbijten met zijn defilé in de Hallen van Schaarbeek. Wij zaten front row op zoek naar de fijnste coupes en de origineelste silhouetten.

Met de evenementen rond Mode Design Brussels 2006 staat onze hoofdstad al een aantal maanden te blinken als ontwerpersstad. Bovendien mogen ze in La Cambre straks twintig kaarsen uitblazen. De catwalkspots waren meer dan ooit op de eindcollecties van de Brusselse modeschool gericht.

Al jaren staat La Cambre bekend om zijn eigenzinnige shows, en ook nu kregen we een ‘experimentele’ choreografie voorgeschoteld. Modellen die letterlijk de grenzen van het podium afstapten of als verweesde aliens tegen elkaar dreigden op te botsen. Overweldigend én vermoeiend. Noem ons conservatief, maar dan vragen wij ons af wat er mis is met een show waarin de modellen doodgewoon de catwalk op- en afstappen. Ook met de volgorde werd gespeeld. De tweedejaars mochten het defilé openen, hun voorgangers kwamen pas na de pauze aan de beurt. Om kijkmoeheid te voorkomen, want in de lage graad zitten een pak meer studenten dan in de hogere. Beide jaren toonden het resultaat van maandenlange vorm- en materialenstudies. Zo speelden de eerstejaars met volumes en uitzinnige proporties en onderzochten de tweedejaars de mogelijkheden van wol.

In de hogere graad wordt het persoonlijker en kan de student op zoek naar zijn of haar eigen handtekening. Opvallend is dat de meesten hierbij dezelfde stijl hanteren en met overvloedige materialen beginnen draperen. En die werkwijze staat helaas niet altijd garant voor een stijlvol silhouet. Verhullende laagjeskledij is komende winter troef, maar als technische verfijndheid en materialenkennis te wensen overlaten, krijg je al snel een ietwat slordige vertoning.

Toch waren er ook de enkele studenten die erin slaagden hun stempel op de avond te drukken met een verfrissende collectie. Die vonden we voornamelijk in het vierde jaar. We onthouden Emilie Beaumont en Mathieu Blazy, beiden met stijlvolle vrouwelijke stukken in een mooi coherent geheel. Ook Kim Stumpf en Emilie Duval trokken onze aandacht met een origineel gebruik van materialen en gewaagde vormoefeningen.

Vooral van het vijfde jaar verwachtten we heel wat, voor hen is dit defilé een beslissend moment voor de overstap naar de professionele modewereld. Toch zagen we weinig verrassingen of uitschieters tussen de afstudeercollecties. Mélanie Pierson, Amandine De Wolf en Marjorie Vermeulen doen mooie dingen met zachte materialen en coupe, en brengen een onschuldig, vrouwelijk verhaal. Maar écht vernieuwen doet Anthony Vaccarello. Vorig jaar selecteerden we de jonge Belg al voor ons talentenconcours Fashion Weekend en twee maanden geleden ging hij met de hoofdprijs op het modefestival in het Zuid-Franse Hyères aan de haal. Dat hij talent in huis heeft, bewees Vaccarello afgelopen weekend nog maar eens met zijn ingenieuze stoffencombinaties en hoogstaande technische kunde. Commercieel valt hier misschien nog wat bij te schaven, maar creativiteit en technisch inzicht zijn kwaliteiten die niet elke ontwerper gegeven zijn.

Volgende week : verslag modeschool Antwerpen

Door Marjolijn Vanslembrouck / Foto’s Etienne Tordoir