Van Brasschaat tot Berlare: BV’s tippen hun favoriete wandelplekken
Brasschaat, Berlare of de Ravelpaden in Wallonië: Knack Weekend vroeg enkele bekende wandelfanaten naar hun tips.
Annelies Mentink: ‘Wandelen helpt om mijn gedachten te ordenen’
De Limburgse opruimcoach is weg van de Lommelse Sahara.
Type wandelaar?
‘Mijn kindjes zijn zes en acht jaar. In de zomer spelen ze veel in de tuin, maar in de winter is het iets moeilijker om ze naar buiten te krijgen. Dat lossen we op door samen te gaan wandelen. Daarnaast brengt wandelen me tot rust: ik ga op in de omgeving en geniet van de natuur rondom me. Ook als ik met iets zit ga ik graag even een blokje om – dat helpt me mijn gedachten te ordenen.’
Favoriete wandelplek?
‘De Lommelse Sahara in natuurgebied Bosland: een soort miniatuurwoestijn met een grote zandvlakte, een groot meer in het midden en naaldbossen eromheen. Het gebied is zo’n tweehonderd hectare groot en je kan er verschillende wandelingen volgen. Vroeger stonden er grote zinkfabrieken die ervoor zorgden dat alle groene beplanting verdween en het een grote vlakte wit zand werd. verontreiniging van de bodem tegen te gaan werd besloten een naaldbos te planten, en zo is dit gebied ontstaan.’
Waarom?
‘Je waant je er echt in de woestijn – fenomenaal, zeker in de zomer. Er is ook veel variatie, want je kan zowel de schaduw opzoeken in het bos als een wandeling door het zand maken. Een leuke extra is de uitkijktoren, die een spectaculair uitzicht over het gebied biedt.’
Praktisch
Meer informatie over de Lommelse Sahara en een overzicht van de wandelingen vind je hier.
Lees ook: Getest: drie wandelapps die je van de platgetreden paden sturen
Frederik Sioen: ‘Wandelen is een mix van therapie en sport’
De Gentse muzikant proeft van de natuur en de seizoenen in de Oost-Vlaamse Oude Kalevallei.
Type wandelaar?
‘Wandelen is voor mij een manier om even te vluchten: om eens weg te zijn van thuis en het telewerken achter me laten. In die zin ben ik een mix van een therapeutische en sportieve wandelaar. Zelf stap ik graag door, maar mijn vriendin heeft een fascinatie voor planten en kruiden. Ze houdt ervan om die te inspecteren – af en toe moet ik dus wel wat geduld hebben.’
Favoriete wandelplek?
‘De Vallei van de Oude Kale, een streek in de buurt van Vinderhoute nabij Gent. De route vertrekt en eindigt bij brasserie de Oude Kale – ideaal om je wandeling af te sluiten met een streekbiertje. Nu dat niet kan, drink ik thuis gewoon een Orvalletje.’
Waarom?
‘Het is een rustgevende plek, en ondanks het typische Vlaamse landschap is de wandeling tamelijk gevarieerd, langs rivieren, vijvertjes, velden en kleine bossen. Als inwoner van het centrum van Gent mis ik soms het contact met de natuur – wandelen in de Oude Kalevallei is ideaal om die band met de natuur aan te halen en de seizoenen te zien veranderen.’
Praktisch
In de Oude Kalevallei kan je twee routes volgen. Een overzicht van de wandelingen vind je via Toerisme Leiestreek.
Annelies Mentink: ‘Wandelen helpt om mijn gedachten te ordenen’
De Limburgse opruimcoach is weg van de Lommelse Sahara.
Type wandelaar?
‘Mijn kindjes zijn zes en acht jaar. In de zomer spelen ze veel in de tuin, maar in de winter is het iets moeilijker om ze naar buiten te krijgen. Dat lossen we op door samen te gaan wandelen. Daarnaast brengt wandelen me tot rust: ik ga op in de omgeving en geniet van de natuur rondom me. Ook als ik met iets zit ga ik graag even een blokje om – dat helpt me mijn gedachten te ordenen.’
Favoriete wandelplek?
‘De Lommelse Sahara in natuurgebied Bosland: een soort miniatuurwoestijn met een grote zandvlakte, een groot meer in het midden en naaldbossen eromheen. Het gebied is zo’n tweehonderd hectare groot en je kan er verschillende wandelingen volgen. Vroeger stonden er grote zinkfabrieken die ervoor zorgden dat alle groene beplanting verdween en het een grote vlakte wit zand werd. verontreiniging van de bodem tegen te gaan werd besloten een naaldbos te planten, en zo is dit gebied ontstaan.’
Waarom?
‘Je waant je er echt in de woestijn – fenomenaal, zeker in de zomer. Er is ook veel variatie, want je kan zowel de schaduw opzoeken in het bos als een wandeling door het zand maken. Een leuke extra is de uitkijktoren, die een spectaculair uitzicht over het gebied biedt.’
Praktisch
Meer informatie over de Lommelse Sahara en een overzicht van de wandelingen vind je hier.
Frederik Sioen: ‘Wandelen is een mix van therapie en sport’
Lidewij Nuitten: ‘Mijn wandelingen duren altijd veel langer dan voorzien’
De Brusselse documentairemaakster is een fan van de Waalse Ravelpaden.
Type wandelaar?
‘Ik ga iedere ochtend wandelen – dat is mijn manier om even tot rust te komen. Daarbij laat ik mijn gsm thuis en focus ik me volledig op het hier en nu. Ik probeer me dan ook bewuster te zijn van de kleine details in mijn omgeving, zoals vogels die voorbijvliegen of het geluid van de regen. Daardoor duren mijn wandelingen ook altijd veel langer dan voorzien. Ik trek eropuit voor een uurtje, en dan kom ik drie uur later thuis.’
Favoriete wandelplek?
‘Ik verdwaal graag in het Zoniënwoud nabij Brussel: een groot, gevarieerd wandelgebied dat ik iedereen kan aanraden. Maar mijn ultieme wandeltip zijn de Ravelpaden in Wallonië. Normaal verkies ik ruwe, natuurlijke wegen boven uitgestippelde routes, maar voor deze maak ik graag een uitzondering.’
Waarom?
‘De paden lopen via oude spoorwegbeddingen – soms kan je een route vijftig kilometer lang volgen zonder ooit een kaart nodig te hebben. Deze herfst volgde ik het Ravelpad langs de abdij van Maredsous. De wandeling loopt steeds rechtdoor, een ideale manier om je hoofd volledig vrij te maken.’
Praktisch
Een overzicht van de wandelingen in het Zoniënwoud vind je hier. Het Réseau Autonome des Voies Lentes of Ravel-netwerk omvat meer dan 1.440 kilometer wandelpaden, waaronder de Ligne 150A langs de abdij van Maredsous.
Frederik Sioen: ‘Wandelen is een mix van therapie en sport’
De Gentse muzikant proeft van de natuur en de seizoenen in de Oost-Vlaamse Oude Kalevallei.
Type wandelaar?
‘Wandelen is voor mij een manier om even te vluchten: om eens weg te zijn van thuis en het telewerken achter me laten. In die zin ben ik een mix van een therapeutische en sportieve wandelaar. Zelf stap ik graag door, maar mijn vriendin heeft een fascinatie voor planten en kruiden. Ze houdt ervan om die te inspecteren – af en toe moet ik dus wel wat geduld hebben.’
Favoriete wandelplek?
‘De Vallei van de Oude Kale, een streek in de buurt van Vinderhoute nabij Gent. De route vertrekt en eindigt bij brasserie de Oude Kale – ideaal om je wandeling af te sluiten met een streekbiertje. Nu dat niet kan, drink ik thuis gewoon een Orvalletje.’
Waarom?
‘Het is een rustgevende plek, en ondanks het typische Vlaamse landschap is de wandeling tamelijk gevarieerd, langs rivieren, vijvertjes, velden en kleine bossen. Als inwoner van het centrum van Gent mis ik soms het contact met de natuur – wandelen in de Oude Kalevallei is ideaal om die band met de natuur aan te halen en de seizoenen te zien veranderen.’
Praktisch
In de Oude Kalevallei kan je twee routes volgen. Een overzicht van de wandelingen vind je via Toerisme Leiestreek.
Annelies Mentink: ‘Wandelen helpt om mijn gedachten te ordenen’
De Limburgse opruimcoach is weg van de Lommelse Sahara.
Type wandelaar?
‘Mijn kindjes zijn zes en acht jaar. In de zomer spelen ze veel in de tuin, maar in de winter is het iets moeilijker om ze naar buiten te krijgen. Dat lossen we op door samen te gaan wandelen. Daarnaast brengt wandelen me tot rust: ik ga op in de omgeving en geniet van de natuur rondom me. Ook als ik met iets zit ga ik graag even een blokje om – dat helpt me mijn gedachten te ordenen.’
Favoriete wandelplek?
‘De Lommelse Sahara in natuurgebied Bosland: een soort miniatuurwoestijn met een grote zandvlakte, een groot meer in het midden en naaldbossen eromheen. Het gebied is zo’n tweehonderd hectare groot en je kan er verschillende wandelingen volgen. Vroeger stonden er grote zinkfabrieken die ervoor zorgden dat alle groene beplanting verdween en het een grote vlakte wit zand werd. verontreiniging van de bodem tegen te gaan werd besloten een naaldbos te planten, en zo is dit gebied ontstaan.’
Waarom?
‘Je waant je er echt in de woestijn – fenomenaal, zeker in de zomer. Er is ook veel variatie, want je kan zowel de schaduw opzoeken in het bos als een wandeling door het zand maken. Een leuke extra is de uitkijktoren, die een spectaculair uitzicht over het gebied biedt.’
Praktisch
Meer informatie over de Lommelse Sahara en een overzicht van de wandelingen vind je hier.
Lidewij Nuitten: ‘Mijn wandelingen duren altijd veel langer dan voorzien’
De Berlaarse radio- en televisiepresentator is niet weg te slaan van de natuurgebieden in zijn thuisstad.
Type wandelaar?
‘Ik trek er dagelijks wel enkele keren op uit. Dat kunnen onder andere wandelingen met de hond zijn – die zit vol energie – maar ook sportief wandelen doe ik graag. Tochten van tien à vijftien kilometer zijn geen uitzondering voor me.’
Favoriete wandelplek?
‘Berlare, mijn buurt, is een echt wandelwalhalla. Er zijn hier ongelofelijk veel wandelroutes – je kan urenlang rondlopen langs de schoonste plekjes. Zo is er bijvoorbeeld Berlare broek, een lange strook moerasgebied met verschillende fiets- en wandelpaden. Daar vlak naast ligt het Donkmeer, een beschermd natuurgebied en een lokale trekpleister. Je kan er heel wat vogels spotten – dit jaar hebben we onder andere een aalscholverkolonie, ijsvogels en een ooievaarsnest. Een andere aanrader is de Paardeweide, een overstromingsgebied van de Schelde, dat overgaat in de Kalkense Meersen.
Waarom?
‘Het is fantastisch om te zien hoe de natuur zo wild mogelijk wordt gelaten in Berlare. Waar nodig wordt ze bovendien in haar oorspronkelijke staat hersteld. Zo zijn er bijvoorbeeld heel wat bossen met Amerikaanse eikenbomen. Die horen hier eigenlijk niet thuis, dus worden de bomen weggenomen om ruimte te creëren voor inheemse planten.’
Praktisch
De wandelpagina op de website van de gemeente Berlare toont je de weg naar een twintigtal routes.
Lidewij Nuitten: ‘Mijn wandelingen duren altijd veel langer dan voorzien’
De Brusselse documentairemaakster is een fan van de Waalse Ravelpaden.
Type wandelaar?
‘Ik ga iedere ochtend wandelen – dat is mijn manier om even tot rust te komen. Daarbij laat ik mijn gsm thuis en focus ik me volledig op het hier en nu. Ik probeer me dan ook bewuster te zijn van de kleine details in mijn omgeving, zoals vogels die voorbijvliegen of het geluid van de regen. Daardoor duren mijn wandelingen ook altijd veel langer dan voorzien. Ik trek eropuit voor een uurtje, en dan kom ik drie uur later thuis.’
Favoriete wandelplek?
‘Ik verdwaal graag in het Zoniënwoud nabij Brussel: een groot, gevarieerd wandelgebied dat ik iedereen kan aanraden. Maar mijn ultieme wandeltip zijn de Ravelpaden in Wallonië. Normaal verkies ik ruwe, natuurlijke wegen boven uitgestippelde routes, maar voor deze maak ik graag een uitzondering.’
Waarom?
‘De paden lopen via oude spoorwegbeddingen – soms kan je een route vijftig kilometer lang volgen zonder ooit een kaart nodig te hebben. Deze herfst volgde ik het Ravelpad langs de abdij van Maredsous. De wandeling loopt steeds rechtdoor, een ideale manier om je hoofd volledig vrij te maken.’
Praktisch
Een overzicht van de wandelingen in het Zoniënwoud vind je hier. Het Réseau Autonome des Voies Lentes of Ravel-netwerk omvat meer dan 1.440 kilometer wandelpaden, waaronder de Ligne 150A langs de abdij van Maredsous.
Frederik Sioen: ‘Wandelen is een mix van therapie en sport’
De Gentse muzikant proeft van de natuur en de seizoenen in de Oost-Vlaamse Oude Kalevallei.
Type wandelaar?
‘Wandelen is voor mij een manier om even te vluchten: om eens weg te zijn van thuis en het telewerken achter me laten. In die zin ben ik een mix van een therapeutische en sportieve wandelaar. Zelf stap ik graag door, maar mijn vriendin heeft een fascinatie voor planten en kruiden. Ze houdt ervan om die te inspecteren – af en toe moet ik dus wel wat geduld hebben.’
Favoriete wandelplek?
‘De Vallei van de Oude Kale, een streek in de buurt van Vinderhoute nabij Gent. De route vertrekt en eindigt bij brasserie de Oude Kale – ideaal om je wandeling af te sluiten met een streekbiertje. Nu dat niet kan, drink ik thuis gewoon een Orvalletje.’
Waarom?
‘Het is een rustgevende plek, en ondanks het typische Vlaamse landschap is de wandeling tamelijk gevarieerd, langs rivieren, vijvertjes, velden en kleine bossen. Als inwoner van het centrum van Gent mis ik soms het contact met de natuur – wandelen in de Oude Kalevallei is ideaal om die band met de natuur aan te halen en de seizoenen te zien veranderen.’
Praktisch
In de Oude Kalevallei kan je twee routes volgen. Een overzicht van de wandelingen vind je via Toerisme Leiestreek.
Annelies Mentink: ‘Wandelen helpt om mijn gedachten te ordenen’
De Limburgse opruimcoach is weg van de Lommelse Sahara.
Type wandelaar?
‘Mijn kindjes zijn zes en acht jaar. In de zomer spelen ze veel in de tuin, maar in de winter is het iets moeilijker om ze naar buiten te krijgen. Dat lossen we op door samen te gaan wandelen. Daarnaast brengt wandelen me tot rust: ik ga op in de omgeving en geniet van de natuur rondom me. Ook als ik met iets zit ga ik graag even een blokje om – dat helpt me mijn gedachten te ordenen.’
Favoriete wandelplek?
‘De Lommelse Sahara in natuurgebied Bosland: een soort miniatuurwoestijn met een grote zandvlakte, een groot meer in het midden en naaldbossen eromheen. Het gebied is zo’n tweehonderd hectare groot en je kan er verschillende wandelingen volgen. Vroeger stonden er grote zinkfabrieken die ervoor zorgden dat alle groene beplanting verdween en het een grote vlakte wit zand werd. verontreiniging van de bodem tegen te gaan werd besloten een naaldbos te planten, en zo is dit gebied ontstaan.’
Waarom?
‘Je waant je er echt in de woestijn – fenomenaal, zeker in de zomer. Er is ook veel variatie, want je kan zowel de schaduw opzoeken in het bos als een wandeling door het zand maken. Een leuke extra is de uitkijktoren, die een spectaculair uitzicht over het gebied biedt.’
Praktisch
Meer informatie over de Lommelse Sahara en een overzicht van de wandelingen vind je hier.
Lees ook: Getest: drie wandelapps die je van de platgetreden paden sturen
Sam De Bruyn: ‘Ik geniet van de wilde natuur’
De Berlaarse radio- en televisiepresentator is niet weg te slaan van de natuurgebieden in zijn thuisstad.
Type wandelaar?
‘Ik trek er dagelijks wel enkele keren op uit. Dat kunnen onder andere wandelingen met de hond zijn – die zit vol energie – maar ook sportief wandelen doe ik graag. Tochten van tien à vijftien kilometer zijn geen uitzondering voor me.’
Favoriete wandelplek?
‘Berlare, mijn buurt, is een echt wandelwalhalla. Er zijn hier ongelofelijk veel wandelroutes – je kan urenlang rondlopen langs de schoonste plekjes. Zo is er bijvoorbeeld Berlare broek, een lange strook moerasgebied met verschillende fiets- en wandelpaden. Daar vlak naast ligt het Donkmeer, een beschermd natuurgebied en een lokale trekpleister. Je kan er heel wat vogels spotten – dit jaar hebben we onder andere een aalscholverkolonie, ijsvogels en een ooievaarsnest. Een andere aanrader is de Paardeweide, een overstromingsgebied van de Schelde, dat overgaat in de Kalkense Meersen.
Waarom?
‘Het is fantastisch om te zien hoe de natuur zo wild mogelijk wordt gelaten in Berlare. Waar nodig wordt ze bovendien in haar oorspronkelijke staat hersteld. Zo zijn er bijvoorbeeld heel wat bossen met Amerikaanse eikenbomen. Die horen hier eigenlijk niet thuis, dus worden de bomen weggenomen om ruimte te creëren voor inheemse planten.’
Praktisch
De wandelpagina op de website van de gemeente Berlare toont je de weg naar een twintigtal routes.
Lidewij Nuitten: ‘Mijn wandelingen duren altijd veel langer dan voorzien’
De Brusselse documentairemaakster is een fan van de Waalse Ravelpaden.
Type wandelaar?
‘Ik ga iedere ochtend wandelen – dat is mijn manier om even tot rust te komen. Daarbij laat ik mijn gsm thuis en focus ik me volledig op het hier en nu. Ik probeer me dan ook bewuster te zijn van de kleine details in mijn omgeving, zoals vogels die voorbijvliegen of het geluid van de regen. Daardoor duren mijn wandelingen ook altijd veel langer dan voorzien. Ik trek eropuit voor een uurtje, en dan kom ik drie uur later thuis.’
Favoriete wandelplek?
‘Ik verdwaal graag in het Zoniënwoud nabij Brussel: een groot, gevarieerd wandelgebied dat ik iedereen kan aanraden. Maar mijn ultieme wandeltip zijn de Ravelpaden in Wallonië. Normaal verkies ik ruwe, natuurlijke wegen boven uitgestippelde routes, maar voor deze maak ik graag een uitzondering.’
Waarom?
‘De paden lopen via oude spoorwegbeddingen – soms kan je een route vijftig kilometer lang volgen zonder ooit een kaart nodig te hebben. Deze herfst volgde ik het Ravelpad langs de abdij van Maredsous. De wandeling loopt steeds rechtdoor, een ideale manier om je hoofd volledig vrij te maken.’
Praktisch
Een overzicht van de wandelingen in het Zoniënwoud vind je hier. Het Réseau Autonome des Voies Lentes of Ravel-netwerk omvat meer dan 1.440 kilometer wandelpaden, waaronder de Ligne 150A langs de abdij van Maredsous.
Frederik Sioen: ‘Wandelen is een mix van therapie en sport’
De Gentse muzikant proeft van de natuur en de seizoenen in de Oost-Vlaamse Oude Kalevallei.
Type wandelaar?
‘Wandelen is voor mij een manier om even te vluchten: om eens weg te zijn van thuis en het telewerken achter me laten. In die zin ben ik een mix van een therapeutische en sportieve wandelaar. Zelf stap ik graag door, maar mijn vriendin heeft een fascinatie voor planten en kruiden. Ze houdt ervan om die te inspecteren – af en toe moet ik dus wel wat geduld hebben.’
Favoriete wandelplek?
‘De Vallei van de Oude Kale, een streek in de buurt van Vinderhoute nabij Gent. De route vertrekt en eindigt bij brasserie de Oude Kale – ideaal om je wandeling af te sluiten met een streekbiertje. Nu dat niet kan, drink ik thuis gewoon een Orvalletje.’
Waarom?
‘Het is een rustgevende plek, en ondanks het typische Vlaamse landschap is de wandeling tamelijk gevarieerd, langs rivieren, vijvertjes, velden en kleine bossen. Als inwoner van het centrum van Gent mis ik soms het contact met de natuur – wandelen in de Oude Kalevallei is ideaal om die band met de natuur aan te halen en de seizoenen te zien veranderen.’
Praktisch
In de Oude Kalevallei kan je twee routes volgen. Een overzicht van de wandelingen vind je via Toerisme Leiestreek.
Annelies Mentink: ‘Wandelen helpt om mijn gedachten te ordenen’
De Limburgse opruimcoach is weg van de Lommelse Sahara.
Type wandelaar?
‘Mijn kindjes zijn zes en acht jaar. In de zomer spelen ze veel in de tuin, maar in de winter is het iets moeilijker om ze naar buiten te krijgen. Dat lossen we op door samen te gaan wandelen. Daarnaast brengt wandelen me tot rust: ik ga op in de omgeving en geniet van de natuur rondom me. Ook als ik met iets zit ga ik graag even een blokje om – dat helpt me mijn gedachten te ordenen.’
Favoriete wandelplek?
‘De Lommelse Sahara in natuurgebied Bosland: een soort miniatuurwoestijn met een grote zandvlakte, een groot meer in het midden en naaldbossen eromheen. Het gebied is zo’n tweehonderd hectare groot en je kan er verschillende wandelingen volgen. Vroeger stonden er grote zinkfabrieken die ervoor zorgden dat alle groene beplanting verdween en het een grote vlakte wit zand werd. verontreiniging van de bodem tegen te gaan werd besloten een naaldbos te planten, en zo is dit gebied ontstaan.’
Waarom?
‘Je waant je er echt in de woestijn – fenomenaal, zeker in de zomer. Er is ook veel variatie, want je kan zowel de schaduw opzoeken in het bos als een wandeling door het zand maken. Een leuke extra is de uitkijktoren, die een spectaculair uitzicht over het gebied biedt.’
Praktisch
Meer informatie over de Lommelse Sahara en een overzicht van de wandelingen vind je hier.
Sam De Bruyn: ‘Ik geniet van de wilde natuur’
Tanguy Ottomer: ‘Ik hou van toevallige ontdekkingen’
De BeroepsAntwerpenaar raakte onlangs in de ban van Brasschaat.
Type wandelaar?
‘Als Antwerpse stadsgids wandel ik sowieso heel veel. Bovendien moet ik drie keer per dag mijn Dobermann Pinscher uitlaten. Niet dat ik dat erg vind: wandelen is de meest laagdrempelige en aangename sport die er is, en als je erop let, ontdek je altijd iets nieuw. Zelfs in Antwerpen sta ik met plezier voor een rood licht – ondertussen kijk ik rond, en dan ontdek ik altijd een gevel of een detail dat ik nog niet eerder gezien had. Ook in andere steden op vakantie wandel ik dus heel veel, maar in tegenstelling tot wat mensen vaak denken doe ik dat het liefst zonder enige voorbereiding. Je neus volgen en puur toevallig iets ontdekken, voor mij is dat echt een plezier.’
Favoriete wandelplek?
‘Ik ben ontzettend leergierig. Zolang ik iets kan bijleren, ben ik dus gelukkig. Zo vroeg het bestuur van Brasschaat me onlangs om een wandelzoektocht rond het verleden en het heden van de gemeente uit te stippelen. Zelf kende ik daar vooral de villawijk en het ondertussen verdwenen openluchtzwembad, maar door me erin te verdiepen ontdekte ik hoeveel Brasschaat te bieden heeft. Een goed vertrekpunt voor een verkenning is het Kasteel van Brasschaat, net als het Antitankkanaal.’
Waarom?
‘Zodra je op de parking van het park van Brasschaat staat, zit je eigenlijk al in het groen, en het kasteel zelf, met zijn vijver en fontein, is enorm feeëriek. Bij goed weer kun je er op zondag brunchen op het terras, en het park omvat ook enkele monumenten met verrassende verhalen. Het Antitankkanaal is dan weer een kunstmatige waterloop die Antwerpen in de oorlogsjaren moest beschermen tegen de vijand. Het is nu een uitgestrekt natuurverbindingsgebied waarin je echt fantastische wandelingen kunt maken.’
Praktisch
Informatie over de parken, domeinen en wandelroutes is te vinden op de website van de gemeente Brasschaat. De wandelzoektocht die Tanguy Ottomer er uitstippelde vind je hier.
Sam De Bruyn: ‘Ik geniet van de wilde natuur’
De Berlaarse radio- en televisiepresentator is niet weg te slaan van de natuurgebieden in zijn thuisstad.
Type wandelaar?
‘Ik trek er dagelijks wel enkele keren op uit. Dat kunnen onder andere wandelingen met de hond zijn – die zit vol energie – maar ook sportief wandelen doe ik graag. Tochten van tien à vijftien kilometer zijn geen uitzondering voor me.’
Favoriete wandelplek?
‘Berlare, mijn buurt, is een echt wandelwalhalla. Er zijn hier ongelofelijk veel wandelroutes – je kan urenlang rondlopen langs de schoonste plekjes. Zo is er bijvoorbeeld Berlare broek, een lange strook moerasgebied met verschillende fiets- en wandelpaden. Daar vlak naast ligt het Donkmeer, een beschermd natuurgebied en een lokale trekpleister. Je kan er heel wat vogels spotten – dit jaar hebben we onder andere een aalscholverkolonie, ijsvogels en een ooievaarsnest. Een andere aanrader is de Paardeweide, een overstromingsgebied van de Schelde, dat overgaat in de Kalkense Meersen.
Waarom?
‘Het is fantastisch om te zien hoe de natuur zo wild mogelijk wordt gelaten in Berlare. Waar nodig wordt ze bovendien in haar oorspronkelijke staat hersteld. Zo zijn er bijvoorbeeld heel wat bossen met Amerikaanse eikenbomen. Die horen hier eigenlijk niet thuis, dus worden de bomen weggenomen om ruimte te creëren voor inheemse planten.’
Praktisch
De wandelpagina op de website van de gemeente Berlare toont je de weg naar een twintigtal routes.
Lidewij Nuitten: ‘Mijn wandelingen duren altijd veel langer dan voorzien’
De Brusselse documentairemaakster is een fan van de Waalse Ravelpaden.
Type wandelaar?
‘Ik ga iedere ochtend wandelen – dat is mijn manier om even tot rust te komen. Daarbij laat ik mijn gsm thuis en focus ik me volledig op het hier en nu. Ik probeer me dan ook bewuster te zijn van de kleine details in mijn omgeving, zoals vogels die voorbijvliegen of het geluid van de regen. Daardoor duren mijn wandelingen ook altijd veel langer dan voorzien. Ik trek eropuit voor een uurtje, en dan kom ik drie uur later thuis.’
Favoriete wandelplek?
‘Ik verdwaal graag in het Zoniënwoud nabij Brussel: een groot, gevarieerd wandelgebied dat ik iedereen kan aanraden. Maar mijn ultieme wandeltip zijn de Ravelpaden in Wallonië. Normaal verkies ik ruwe, natuurlijke wegen boven uitgestippelde routes, maar voor deze maak ik graag een uitzondering.’
Waarom?
‘De paden lopen via oude spoorwegbeddingen – soms kan je een route vijftig kilometer lang volgen zonder ooit een kaart nodig te hebben. Deze herfst volgde ik het Ravelpad langs de abdij van Maredsous. De wandeling loopt steeds rechtdoor, een ideale manier om je hoofd volledig vrij te maken.’
Praktisch
Een overzicht van de wandelingen in het Zoniënwoud vind je hier. Het Réseau Autonome des Voies Lentes of Ravel-netwerk omvat meer dan 1.440 kilometer wandelpaden, waaronder de Ligne 150A langs de abdij van Maredsous.
Frederik Sioen: ‘Wandelen is een mix van therapie en sport’
De Gentse muzikant proeft van de natuur en de seizoenen in de Oost-Vlaamse Oude Kalevallei.
Type wandelaar?
‘Wandelen is voor mij een manier om even te vluchten: om eens weg te zijn van thuis en het telewerken achter me laten. In die zin ben ik een mix van een therapeutische en sportieve wandelaar. Zelf stap ik graag door, maar mijn vriendin heeft een fascinatie voor planten en kruiden. Ze houdt ervan om die te inspecteren – af en toe moet ik dus wel wat geduld hebben.’
Favoriete wandelplek?
‘De Vallei van de Oude Kale, een streek in de buurt van Vinderhoute nabij Gent. De route vertrekt en eindigt bij brasserie de Oude Kale – ideaal om je wandeling af te sluiten met een streekbiertje. Nu dat niet kan, drink ik thuis gewoon een Orvalletje.’
Waarom?
‘Het is een rustgevende plek, en ondanks het typische Vlaamse landschap is de wandeling tamelijk gevarieerd, langs rivieren, vijvertjes, velden en kleine bossen. Als inwoner van het centrum van Gent mis ik soms het contact met de natuur – wandelen in de Oude Kalevallei is ideaal om die band met de natuur aan te halen en de seizoenen te zien veranderen.’
Praktisch
In de Oude Kalevallei kan je twee routes volgen. Een overzicht van de wandelingen vind je via Toerisme Leiestreek.
Annelies Mentink: ‘Wandelen helpt om mijn gedachten te ordenen’
De Limburgse opruimcoach is weg van de Lommelse Sahara.
Type wandelaar?
‘Mijn kindjes zijn zes en acht jaar. In de zomer spelen ze veel in de tuin, maar in de winter is het iets moeilijker om ze naar buiten te krijgen. Dat lossen we op door samen te gaan wandelen. Daarnaast brengt wandelen me tot rust: ik ga op in de omgeving en geniet van de natuur rondom me. Ook als ik met iets zit ga ik graag even een blokje om – dat helpt me mijn gedachten te ordenen.’
Favoriete wandelplek?
‘De Lommelse Sahara in natuurgebied Bosland: een soort miniatuurwoestijn met een grote zandvlakte, een groot meer in het midden en naaldbossen eromheen. Het gebied is zo’n tweehonderd hectare groot en je kan er verschillende wandelingen volgen. Vroeger stonden er grote zinkfabrieken die ervoor zorgden dat alle groene beplanting verdween en het een grote vlakte wit zand werd. verontreiniging van de bodem tegen te gaan werd besloten een naaldbos te planten, en zo is dit gebied ontstaan.’
Waarom?
‘Je waant je er echt in de woestijn – fenomenaal, zeker in de zomer. Er is ook veel variatie, want je kan zowel de schaduw opzoeken in het bos als een wandeling door het zand maken. Een leuke extra is de uitkijktoren, die een spectaculair uitzicht over het gebied biedt.’
Praktisch
Meer informatie over de Lommelse Sahara en een overzicht van de wandelingen vind je hier.
Tanguy Ottomer: ‘Ik hou van toevallige ontdekkingen’
Eva Mouton: ‘Al wandelend heb je ander gesprekken dan op café’
De Gentse illustratrice proeft in haar thuisbasis graag van de stad en de natuur, maar wandelt ook aan zee.
Type wandelaar?
‘Samen met mijn vriend Bert maak ik dagelijks een uitgebreide avondwandeling om onze werkdag af te sluiten. Verder ben ik vooral een functionele wandelaar. Zo koppel ik mijn boodschappen aan een stadwandeling door Gent en maak ik iedere vrijdagmiddag een lunchwandeling met mijn zus. Als je wandelt heb je andere gesprekken dan wanneer je op café zit – je bent openhartiger en de onderwerpen gaan dieper.’
Favoriete wandelplek?
‘Een persoonlijke favoriet in mijn eigen buurt is sowieso een toertje door natuurreservaat Bourgoyen-Ossemeersen, dat ik dan combineer met een wandeling door de wijken van Mariakerke.Verder gaan we ook ieder jaar op vakantie naar de zee en maken we tijd voor de Westhoekwandeling in De Panne.’
Waarom?
‘De wandeling aan zee is gewoon prachtig en gaat doorheen bos, strand en duinen. Je moet dus wel even door het zand ploeteren (lacht). Het leuke aan het stedelijke natuurreservaat in Gent is dat je er makkelijk van de stad in de natuur kunt duiken en omgekeerd. In Mariakerke heb je heel wat mooie huizen en interessante architectuur om te bewonderen.’
Praktisch
De Westhoekwandelroute in De Panne kan je hier downloaden. Meer informatie over natuurreservaat Bourgoyen-Ossemeersen in Gent vind je hier. Voor een wandeling richting Mariakerke neem je de uitgang via de Jean Pierre Baudetlaan. Ga van daaruit richting Kasteel Ter Beken en geniet onderweg van de bijzondere huizen.
Tanguy Ottomer: ‘Ik hou van toevallige ontdekkingen’
De BeroepsAntwerpenaar raakte onlangs in de ban van Brasschaat.
Type wandelaar?
‘Als Antwerpse stadsgids wandel ik sowieso heel veel. Bovendien moet ik drie keer per dag mijn Dobermann Pinscher uitlaten. Niet dat ik dat erg vind: wandelen is de meest laagdrempelige en aangename sport die er is, en als je erop let, ontdek je altijd iets nieuw. Zelfs in Antwerpen sta ik met plezier voor een rood licht – ondertussen kijk ik rond, en dan ontdek ik altijd een gevel of een detail dat ik nog niet eerder gezien had. Ook in andere steden op vakantie wandel ik dus heel veel, maar in tegenstelling tot wat mensen vaak denken doe ik dat het liefst zonder enige voorbereiding. Je neus volgen en puur toevallig iets ontdekken, voor mij is dat echt een plezier.’
Favoriete wandelplek?
‘Ik ben ontzettend leergierig. Zolang ik iets kan bijleren, ben ik dus gelukkig. Zo vroeg het bestuur van Brasschaat me onlangs om een wandelzoektocht rond het verleden en het heden van de gemeente uit te stippelen. Zelf kende ik daar vooral de villawijk en het ondertussen verdwenen openluchtzwembad, maar door me erin te verdiepen ontdekte ik hoeveel Brasschaat te bieden heeft. Een goed vertrekpunt voor een verkenning is het Kasteel van Brasschaat, net als het Antitankkanaal.’
Waarom?
‘Zodra je op de parking van het park van Brasschaat staat, zit je eigenlijk al in het groen, en het kasteel zelf, met zijn vijver en fontein, is enorm feeëriek. Bij goed weer kun je er op zondag brunchen op het terras, en het park omvat ook enkele monumenten met verrassende verhalen. Het Antitankkanaal is dan weer een kunstmatige waterloop die Antwerpen in de oorlogsjaren moest beschermen tegen de vijand. Het is nu een uitgestrekt natuurverbindingsgebied waarin je echt fantastische wandelingen kunt maken.’
Praktisch
Informatie over de parken, domeinen en wandelroutes is te vinden op de website van de gemeente Brasschaat. De wandelzoektocht die Tanguy Ottomer er uitstippelde vind je hier.
Sam De Bruyn: ‘Ik geniet van de wilde natuur’
De Berlaarse radio- en televisiepresentator is niet weg te slaan van de natuurgebieden in zijn thuisstad.
Type wandelaar?
‘Ik trek er dagelijks wel enkele keren op uit. Dat kunnen onder andere wandelingen met de hond zijn – die zit vol energie – maar ook sportief wandelen doe ik graag. Tochten van tien à vijftien kilometer zijn geen uitzondering voor me.’
Favoriete wandelplek?
‘Berlare, mijn buurt, is een echt wandelwalhalla. Er zijn hier ongelofelijk veel wandelroutes – je kan urenlang rondlopen langs de schoonste plekjes. Zo is er bijvoorbeeld Berlare broek, een lange strook moerasgebied met verschillende fiets- en wandelpaden. Daar vlak naast ligt het Donkmeer, een beschermd natuurgebied en een lokale trekpleister. Je kan er heel wat vogels spotten – dit jaar hebben we onder andere een aalscholverkolonie, ijsvogels en een ooievaarsnest. Een andere aanrader is de Paardeweide, een overstromingsgebied van de Schelde, dat overgaat in de Kalkense Meersen.
Waarom?
‘Het is fantastisch om te zien hoe de natuur zo wild mogelijk wordt gelaten in Berlare. Waar nodig wordt ze bovendien in haar oorspronkelijke staat hersteld. Zo zijn er bijvoorbeeld heel wat bossen met Amerikaanse eikenbomen. Die horen hier eigenlijk niet thuis, dus worden de bomen weggenomen om ruimte te creëren voor inheemse planten.’
Praktisch
De wandelpagina op de website van de gemeente Berlare toont je de weg naar een twintigtal routes.
Lidewij Nuitten: ‘Mijn wandelingen duren altijd veel langer dan voorzien’
De Brusselse documentairemaakster is een fan van de Waalse Ravelpaden.
Type wandelaar?
‘Ik ga iedere ochtend wandelen – dat is mijn manier om even tot rust te komen. Daarbij laat ik mijn gsm thuis en focus ik me volledig op het hier en nu. Ik probeer me dan ook bewuster te zijn van de kleine details in mijn omgeving, zoals vogels die voorbijvliegen of het geluid van de regen. Daardoor duren mijn wandelingen ook altijd veel langer dan voorzien. Ik trek eropuit voor een uurtje, en dan kom ik drie uur later thuis.’
Favoriete wandelplek?
‘Ik verdwaal graag in het Zoniënwoud nabij Brussel: een groot, gevarieerd wandelgebied dat ik iedereen kan aanraden. Maar mijn ultieme wandeltip zijn de Ravelpaden in Wallonië. Normaal verkies ik ruwe, natuurlijke wegen boven uitgestippelde routes, maar voor deze maak ik graag een uitzondering.’
Waarom?
‘De paden lopen via oude spoorwegbeddingen – soms kan je een route vijftig kilometer lang volgen zonder ooit een kaart nodig te hebben. Deze herfst volgde ik het Ravelpad langs de abdij van Maredsous. De wandeling loopt steeds rechtdoor, een ideale manier om je hoofd volledig vrij te maken.’
Praktisch
Een overzicht van de wandelingen in het Zoniënwoud vind je hier. Het Réseau Autonome des Voies Lentes of Ravel-netwerk omvat meer dan 1.440 kilometer wandelpaden, waaronder de Ligne 150A langs de abdij van Maredsous.
Frederik Sioen: ‘Wandelen is een mix van therapie en sport’
De Gentse muzikant proeft van de natuur en de seizoenen in de Oost-Vlaamse Oude Kalevallei.
Type wandelaar?
‘Wandelen is voor mij een manier om even te vluchten: om eens weg te zijn van thuis en het telewerken achter me laten. In die zin ben ik een mix van een therapeutische en sportieve wandelaar. Zelf stap ik graag door, maar mijn vriendin heeft een fascinatie voor planten en kruiden. Ze houdt ervan om die te inspecteren – af en toe moet ik dus wel wat geduld hebben.’
Favoriete wandelplek?
‘De Vallei van de Oude Kale, een streek in de buurt van Vinderhoute nabij Gent. De route vertrekt en eindigt bij brasserie de Oude Kale – ideaal om je wandeling af te sluiten met een streekbiertje. Nu dat niet kan, drink ik thuis gewoon een Orvalletje.’
Waarom?
‘Het is een rustgevende plek, en ondanks het typische Vlaamse landschap is de wandeling tamelijk gevarieerd, langs rivieren, vijvertjes, velden en kleine bossen. Als inwoner van het centrum van Gent mis ik soms het contact met de natuur – wandelen in de Oude Kalevallei is ideaal om die band met de natuur aan te halen en de seizoenen te zien veranderen.’
Praktisch
In de Oude Kalevallei kan je twee routes volgen. Een overzicht van de wandelingen vind je via Toerisme Leiestreek.
Annelies Mentink: ‘Wandelen helpt om mijn gedachten te ordenen’
De Limburgse opruimcoach is weg van de Lommelse Sahara.
Type wandelaar?
‘Mijn kindjes zijn zes en acht jaar. In de zomer spelen ze veel in de tuin, maar in de winter is het iets moeilijker om ze naar buiten te krijgen. Dat lossen we op door samen te gaan wandelen. Daarnaast brengt wandelen me tot rust: ik ga op in de omgeving en geniet van de natuur rondom me. Ook als ik met iets zit ga ik graag even een blokje om – dat helpt me mijn gedachten te ordenen.’
Favoriete wandelplek?
‘De Lommelse Sahara in natuurgebied Bosland: een soort miniatuurwoestijn met een grote zandvlakte, een groot meer in het midden en naaldbossen eromheen. Het gebied is zo’n tweehonderd hectare groot en je kan er verschillende wandelingen volgen. Vroeger stonden er grote zinkfabrieken die ervoor zorgden dat alle groene beplanting verdween en het een grote vlakte wit zand werd. verontreiniging van de bodem tegen te gaan werd besloten een naaldbos te planten, en zo is dit gebied ontstaan.’
Waarom?
‘Je waant je er echt in de woestijn – fenomenaal, zeker in de zomer. Er is ook veel variatie, want je kan zowel de schaduw opzoeken in het bos als een wandeling door het zand maken. Een leuke extra is de uitkijktoren, die een spectaculair uitzicht over het gebied biedt.’
Praktisch
Meer informatie over de Lommelse Sahara en een overzicht van de wandelingen vind je hier.
Eva Mouton: ‘Al wandelend heb je ander gesprekken dan op café’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier