Tanzania

Tanzania behoort tot het mythische Afrika, een land van legendarische ontdekkingsreizigers en trofeejagers. Die tijden zijn voorbij, maar Tanzania blijft een uitgelezen terrein voor avonturen.

Tanzania behoort tot het mythische Afrika, een land van legendarische ontdekkingsreizigers en trofeejagers. Die tijden zijn voorbij, maar Tanzania blijft een uitgelezen terrein voor avonturen.

Bezienswaardigheden
Zanzibar
Serengeti National Park
Algemene informatie
Praktische informatie

Ten zuiden grenst de uitgestrekte savanne van het nationaal park Serengeti aan die van de Masaï Mara in Kenia. Dit is het domein van de meest milieuvriendelijke safari’s van het hele Afrikaanse continent.

In het Swahili betekent safari reizen en niet jagen. Hier zit de mens gevangen in zijn terreinwagen en lopen de dieren vrij rond. Zebra’s, gnoes en antilopen, allemaal verlekkerd op mals gras, verplaatsen zich in kuddes, op het ritme van de regen.

Tanzania ligt in het zuidoosten van Afrika, ver van het Franstalige West-Afrika, en maakt deel uit van het mythische Afrika, dat van de koloniale avonturen en televisieseries. Van het Afrika van de grote Engelse ontdekkingsreizigers in de 19de eeuw, Burton en Speke, op zoek naar het Tanganyika-meer, of Stanley en Livingstone, op zoek naar de bron van de Nijl.

Terrein voor avonturen

Na de ontdekkingsreizigers verschenen de trofeejagers uit Europa ten tonele. In 1920 waren de hoogvlakten van de Serengeti het meest befaamde jachtgebied voor grof wild ter wereld. Ene Saxton Pope schreef in zijn dagboek: ‘Wij hebben 52 leeuwen gedood. Dat is misschien wat veel.’

De tijden zijn veranderd maar Tanzania, de wieg van de mens en moeder van alle pracht op aarde, blijft een uitgelezen terrein voor avonturen. In de Serengeti zinderen de verhalen van Hemingway nog na.

Tijdens het regenseizoen van november tot mei wordt de Serengeti bevolkt door een miljoen gnoes, 200.000 Thomson-gazellen en evenveel zebra’s. Als het grasland ongeveer kaalgevreten is, beginnen de dieren aan hun trek naar de Masaï Mara in Kenia. De savanne, groen in maart en april en daarna geel, is het rijk van de luipaard, de olifant en enkele zeldzame neushoorns, voorhistorische verschijningen.

Ark van Noë

In Ngorongoro, in het hart van een lang geleden ingestorte vulkaan, speelt de toerist Ark van Noë. Het is een gigantisch dierencircus. In juni is de rand van deze vroegere vulkaan rond de middag omsluierd met melkwitte wolken. Uit de mistslierten komen de lange gestalten van de in een chupka (rode deken) gehulde Masaï tevoorschijn.

Deze herders, met speer en lange stok in de hand en op sandalen uit oude autobanden, begroeten de toerist met een sonore ‘jambo’, gevolgd door een onvermijdelijke ‘shillingi’. Ze slaan munt uit de ratelende fototoestellen om zich heen.

Ze hebben het diepste misprijzen voor alles wat landbouw is, en leven alleen voor en door hun veestapel. Hier geldt de koe als betaaleenheid.

Het leven van de Masaï

In de mythologie van de Masaï, die de oorsprong van de wereld verklaart, is er alleen sprake van plaatselijke volksgroepen. God deed een schenking aan elk van zijn drie schepselen: de Kikouyou kreeg hulst, de Masaï de herderstaf en de Akamba pijl en boog om vogels te doden. De Masaï is dus, bij goddelijke wet, eigenaar van al het vee.

De dorpen of boma’s bestaan uit een tiental hutten, vervaardigd van takken en gedroogde koemest. De leeuwen worden op afstand gehouden met doornstruiken. Het vee staat in het midden van het dorp.

Het leven van een Masaï bestaat uit verschillende stadia. Op hun zesde worden in hun oorlellen ivoren staafjes gestoken. Die worden later vervangen door juwelen. De jeugd eindigt op zestienjarige leeftijd met de besnijdenis, zowel voor de jongens als voor de meisjes. Op z’n achttiende draagt de morane (krijger) fier zijn gevlochten haardos, met klei gekleurd en ingesmeerd met geitenvet. De nek wordt versierd met kettingen.

De uitverkoren drank die krijgers groot, sterk en moedig moet maken, is bloed gemengd met melk, die bewaard wordt in een natuurlijke kalebas, een gedroogde kwintappel. Op hun dertigste zijn de Masaï rijp voor het huwelijk. Ze doen afstand van hun lange haardos, die door hun moeder zal worden afgeschoren. Ze worden senior en zetelen in de verschillende raden.

Bron: Weekend Knack