Venetië

De wirwar van straatjes en kanalen, de eeuwenoude architectuur, de over het water glijdende gondels, de druk palaverende Italiaanse huisvrouwen en de spelende kinderen op de campi of pleinen: ondanks haar eigen karakter is Venetië een typisch Italiaanse stad.

De wirwar van straatjes en kanalen, de eeuwenoude architectuur, de over het water glijdende gondels, de druk palaverende Italiaanse huisvrouwen, de spelende kinderen op de campi of pleinen, de rijke artistieke traditie en de altani, de houten terrasjes waarop de Italiaanse schonen hun haar vroeger lieten bleken in de zon tot het typische ‘Venetiaans blond’: ondanks haar eigen karakter is Venetië een typisch Italiaanse stad.

Wat moet je zien?
Geschiedenis

Het Noord-Italiaanse Venetië is gebouwd op 117 eilanden, die verbonden zijn door 378 bruggen. Daardoor doen de honderden kanaaltjes dienst als wegen en zijn auto’s niet toegelaten in de stad. De bevoorrading, de vuilnisdienst, het ziekenvervoer, de postverdeling…. alle transport gebeurt over de kanalen.

Vanaf de luchthaven Venetië Marco Polo voeren waterbussen of ‘Vaporetto’ toeristen rechtstreeks naar het centrum. Er zijn zowel snelle als trage waterbussen, goedkope gondelveren over Canal Grande en klassieke Venetiaanse gondels. Die laatste zijn vooral populair bij toeristen en bij speciale gebeurtenissen zoals bruiloften en begrafenissen.

Al meer dan duizend jaar glijden de sierlijke en ranke gondels over de kanalen. Ze zijn gebouwd met negen verschillende houtsoorten, bedekt met zeven lagen zwarte lakverf. De metalen voorsteven en de zes tanden staan symbool voor de zes sestieri of administratieve districten van Venetië.

Het grootste kanaal, het Canal Grande, slingert als een S-vormige hoofdstraat dwars door de stad. Door zijn breedte duurde het tot in de 15e eeuw vooraleer de eerste brug over het kanaal werd aangelegd. Die Rialto steunt op zesduizend houten palen en is precies op de plek waar de stad is ontstaan gebouwd. Het is een absoluut meesterwerk van architectuur en bouwkunde. Aan het zuidelijke uiteinde van het kanaal bepaalt de witte Basilica di Santa Maria della Salute het stadsbeeld.

Duiven, spelende kinderen en toeristen

Ook de veelkleurige façades van de vele paleizen langs het water trekken de aandacht. De meeste van de meer dan 400 paleizen werden gebouwd in de 16e en 17e eeuw. Het beroemdste paleis van de stad is het Dogenpaleis of Palazzo Ducale uit de 9e eeuw. Het deed dienst als woning van de doge, maar ook als gerechtshof en stadhuis.

Zoals alle Italiaanse steden scoort ook Venetië hoog op artistiek vlak. Beroemd is het Venetiaans glas van het eiland Murano. Ook had de stad een eigen artistieke stijl. Zo komt de Venetiaanse Renaissancestijl, een mix van de laatgotische en klassieke renaissancestijl, goed tot uiting in de San Zaccaria-kerk. Ook de Venetiaanse kunstschilders ontwikkelden een apart palet. De bekendste zijn Titiaan, Veronese, Tintoretto en Canaletto.

Maar Venetië is ook nu een erg levendige stad. Zo heeft de stad haar eigen filmfestival, dat plaats vindt op het Lido, het strand van één van de eerste mondaine badplaatsen. Daarnaast wordt de stad voor de Biënnale om de twee jaar omgevormd tot mekka voor de hedendaagse kunstliefhebber. Ook het wereldberoemde carnaval brengt elk jaar kleurrijk leven in de brouwerij.

’s Avonds is het gezellig flaneren langs de kanaaltjes zoals op de promenade Zattere, langs het kanaal van Giudecca. Theaters, trendy restaurants, kunstenaarsateliers en ambachtslui vind je op het eiland Giudecca, een rustig eilandje op slechts enkele minuten van het centrum dat de laatste jaren een heuse heropleving kent.