De Eiffeltoren

Hoewel de Eiffeltoren al lang niet meer het hoogste gebouw ter wereld is, blijft de ijzeren constructie wel enorm tot de verbeelding spreken. Elk jaar brengen miljoenen mensen dan ook een bezoekje aan dit Parijse monument, dat tot de meest bezochte trekpleisters ter wereld behoort. En in 2009 wordt de Eiffeltoren extra in de bloemetjes gezet.

Op 31 maart is het namelijk precies 120 jaar geleden dat de Eiffeltoren ingehuldigd werd. Voor zijn verjaardag krijgt hij een nieuw kleedje. Vijfentwintig schilders gaan met verf aan de slag. De toren van boven tot beneden een nieuwe lik verf geven kost hen meer dan een jaar tijd.

Voor het oorspronkelijke ontwerp tekende Gustave Eiffel. Als één van de eerste ingenieurs gebruikte hij ijzer als dragende constructie voor gebouwen en bruggen. En hij heeft niet alleen een hand in het Parijse icoon, ook in een ander wereldberoemd monument heeft hij een weliswaar minder zichtbare hand. Hij ontwierp namelijk de inwendige staalconstructie voor het vrijheidsbeeld in New York. Niet ver van de Eiffeltoren staat trouwens een kleine replica van dat Amerikaanse icoon.

Ondanks de grote populariteit van de Eiffeltoren vandaag, was het oorspronkelijk niet de bedoeling dat dit Parijse icoon zo oud zou worden. Dat hij na twintig jaar niet afgebroken is, dankt het monument aan zijn diensten als radiocommunicatiemiddel.

Geschiedenis

De Eiffeltoren is gebouwd tussen 1887 en 1889. Gustave Eiffel had het in de ontwerpwedstrijd van meer dan honderd tegenstanders gehaald. In 1889 moest de toren dienen als monumentale toegangspoort tot de Wereldtentoonstelling. Die vond precies honderd jaar na de Franse Revolutie plaats.

Het ontwerp van de Eiffeltoren nam heel wat tijd en energie in beslag. Al was het eigenlijk niet het idee van Eiffel zelf. Maar wel van twee van zijn ingenieurs, Emile Nouguier en Maurice Koechlin. Ook architect Stephen Sauvestre was nauw bij de plannen betrokken. Vijftig ingenieurs tekenden elk van de meer dan 18.000 stukken nauwkeurig uit. De echte bouw begon op 1 juli 1887. In 1888 hebben de arbeiders het werk een tijdje neergelegd omwille van de te grote risico’s en het slechte loon. Pas na de voltooiing zijn liften geplaatst om de derde verdieping te bezoeken.

Aan de bouw van de Eiffeltoren werkten zo’n 250 staalarbeiders mee. Die kregen de bijnaam ‘les voltigeurs’. Heel veel voorbereidend werk was namelijk al in de fabriek van Eiffel zelf gebeurd. Toch nam de bouw van de toren nog twee jaar in beslag, hoewel Eiffel eigenlijk maar één jaar gerekend had.

Oorspronkelijk vonden de Parijzenaars de toren maar niets. Na twintig jaar zou hij dan ook gesloopt worden. Dat hij er nu nog staat, is te danken aan zijn communicatiediensten. Vanaf de toren konden namelijk langeafstandsradioberichten verstuurd worden.

Begin januari 1956 heeft een brand het bovenste deel van de toren beschadigd. Sindsdien prijkt de huidige antenne op de top. Eerder, in 1944, was de toren al eens op het nippertje aan een brandstichting door de Duitsers ontsnapt.

Zowel in 1937 als in 1960 onderging de toren een modernisering. Bij de eerste werden de ouderwetse decoraties van de eerste verdieping verwijderd, bij de tweede renovatie werd de toren aangepast aan het sterk stijgend aantal toeristen. Op dat moment werd ook het restaurant ‘Le Jules Verne’ geopend. Eén van de andere restaurants in de toren is in de jaren tachtig afgebroken. Het geheel is in New Orleans terug opgebouwd.

Op 31 maart 2009 viert de Eiffeltoren de 120e verjaardag van zijn inhuldiging. Ter gelegenheid daarvan krijgt hij een nieuw likje verf.

Kritiek op de toren

In eerste instantie was Eiffel zelf ook niet overtuigd van de kwaliteiten van de toren. Maar dat veranderde toen hij lucht kreeg van de wedstrijd. En terecht, want het ontwerp werd verkozen uit meer dan honderd andere. Al hield het protest daarmee niet op. Tijdens de bouw van de toren uitten de Parijzenaars massaal hun verontwaardiging.

En ook beroemde inwoners van de lichtstad waren allerminst opgezet met het ontwerp. Daarom stelden ze een protestbrief op: ‘Als schilders, beeldhouwers, architecten en hartstochtelijke liefhebbers van de tot heden onaangetaste schoonheid van Parijs, willen wij met de grootste kracht, met de diepste verontwaardiging, in naam van de miskende Franse smaak en in naam van de bedreigde Franse kunst en geschiedenis protesteren tegen de oprichting, in het hart van onze hoofdstad, van de nutteloze en monsterlijke Eiffeltoren die door het grote publiek – dat zich dikwijls onderscheidt door gezond verstand en rechtvaardigheidszin – al schamper de toren van Babel is gedoopt’.

Ook klassiek geschoolde architecten zoals Charles Garnier en J.K. Huysman vonden de toren niet mooi genoeg. Die laatste noemde hem een ‘fabrieksschoorsteen in aanbouw, een vormloos traliewerk’.

De toren per verdieping

In zijn tijd gold de Eiffeltoren als een technisch hoogstandje. Driehonderd meter hoogte vormde toen een echte bouwkundige uitdaging. Ook de schuine liften waren een nieuwigheid.

De wedstrijd schreef voor dat het grondoppervlak zich in een vierkant van 125 vierkante meter moest bevinden, uiteindelijk werd de basis honderd op honderd meter groot. De vier poten bewegen een beetje mee met de wind, soms kan je van op afstand dan ook zien dat de Eiffeltoren beweegt. Daarboven bevinden zich nog drie platformen.

De eerste verdieping bevindt zich op 57 meter hoogte. Met zijn 4.415 vierkante meter biedt het platform plaats aan ongeveer drieduizend mensen. Op deze verdieping bevindt zich het restaurant ‘Altitude 95’. Die naam verwijst naar de ligging van het restaurant: 95 meter boven zeeniveau. Op deze verdieping kan je je ook verdiepen in de geschiedenis van deze ‘ijzeren dame’.

Ook op de tweede verdieping ligt een restaurant. ‘Le Jules Verne’ heeft zelfs een Michelinster. Bovendien biedt deze tweede verdieping eigenlijk het beste zicht op de stad. Je ziet in alle richtingen tot meer dan vijftig kilometer ver. Op het 1.430 vierkante meter grote verdiep op 115 meter hoogte kunnen tot zestienhonderd mensen tegelijk van het uitzicht genieten.

De derde verdieping meet 250 vierkante meter en kan ongeveer vierhonderd gasten ontvangen op 276 meter hoogte. Vanaf daar kan je nog naar een iets hoger gelegen buitenplatform.

Weetjes

de toren weegt 7.300 ton, exclusief de fundering. Samen wegen ze 10.100 ton.als dank voor hun medewerking aan Gustave Eiffel staan op de toren 72 namen in gouden letters. Het zijn de namen van Franse wetenschappers, ingenieurs en andere notabelen. Ze staan aan de rand van de eerste verdieping. de fijne versieringen in het smeedwerk van de toren leverden Gustave Eiffel de bijnaam ‘ijzertovenaar’ op.elk jaar op de Franse nationale feestdag, Quatorze Juillet, vormt de Eiffeltoren het decor voor een prachtig vuurwerk.

tot 1931 was de Eiffeltoren met zijn 324 meter (met antenne) het hoogste gebouw ter wereld. De antenne niet meegerekend, en dus 300 meter hoog, moest de Eiffeltoren in 1930 de duimen leggen voor de 319,43 meter hoge Chrysler building in New York. sinds nieuwjaarsavond in 2000 knipperen de lampen op de Eiffeltoren elke avond een paar minuten.om de Eiffeltoren te bezoeken stap je uit in het metrostation Champ de Mars Tour Eiffel, Trocadéro, Bir-Hakeim of Passy.

op de toren staan meer dan honderd antennes voor televisiedoeleinden.

om tot de top te geraken moet je zo’n 1665 treden doen.

de pijlers onder de Eiffeltoren zitten tot vijftien meter diep in de grond.

de toren is in elkaar getimmerd met 12.000 ijzeren balken en 2,5 miljoen klinknagels.

de 5300 voorbereidende tekeningen en plannen bestaan nog altijd.

soms wordt de toren gebruikt om zelfmoord te plegen. Sommige pogingen zijn succesvol, andere niet. Zo was er ooit een jonge vrouw die haar zelfmoordpoging overleefde doordat ze op een auto viel. Gelukkig, want na haar herstel trouwde ze met de eigenaar van de auto…per verfbeurt is er zestig ton verf nodig. Om de zeven jaar krijgt de toren een nieuw likje verf.

Links

Officiële site