Raf Simons voor Calvin Klein: Allerlei Amerikanen, geen seks

Raf Simons debuteerde in New York bij Calvin Klein, het merk waar hij vorig jaar tot Chief Creative Officer is benoemd. Modejournalist Jesse Brouns was erbij.

Of beter: CALVIN KLEIN, volgens het nieuwe, caps-only logo van Peter Saville, de art director van onder meer een reeks legendarische platenhoezen van de popgroep New Order.

De show, een episch moment voor Simons, en misschien nog meer voor Calvin Klein, Inc., vond plaats in een relatief bescheiden lokaal op de gelijkvloerse verdieping van het hoofdkwartier van het bedrijf, in het historische Garment District van Manhattan, nabij Times Square.

Enfin, bescheiden: het lokaal, zo kregen we te horen, was tegelijk een door Simons besteld kunstwerk, een permanente installatie van Sterling Ruby, de Amerikaan met wie hij in 2014 een volledige collectie ontwierp, en wiens werk ook te zien is in de eerste campagne van CALVIN KLEIN, met ondergoed en denim uit de archieven van het merk.

En daar zaten we dan, in dat kunstwerk, om tien uur ’s ochtends, op een bankje achter Brooke Shields, Lauren Hutton, en de CEO’s van Calvin Klein, Inc. en PVH Corp., het bedrijf achter onder meer Klein en Tommy Hilfiger.

“Ik was gewoon op de juiste plek op het juiste moment,” lachte Shields over haar eigen, al even epische moment in de geschiedenis van Calvin Klein, in 1981, toen de actrice vijftien was, en verklaarde dat er niets kwam tussen haar en haar jeansbroek: “There’s nothing between me and my Calvins.”

Naast haar zat Lauren Hutton, model en actrice, nog altijd onweerstaanbaar op haar 73ste. “Bent u een beroemde blogger,” grinikte ze.

Diane Von Furstenberg, enkele zitjes verder, vertelde dat ze was komen supporteren voor een “fellow Belgian.”

Diane Von Furstenberg, enkele zitjes verder, vertelde dat ze was komen supporteren voor een “fellow Belgian.”

Aan de overkant van de catwalk, niet ver van Anna Wintour en Grace Coddington, gniffelde A$AP Rocky in zijn vuurrode donsjas van Balenciaga. Naast hem zat Sofia Coppola, elegant als altijd. Elders in de zaal: Gwyneth Paltrow en Julianne Moore, Amber Valetta en Karlie Kloss, Gavi Tevinson en Millie Bobby Brown, de piepjonge actrice uit Stranger Things die ook te zien is in de campagne voor Calvin Klein By Appointment, geflankeerd door een onderbroek.

Hutton wuifde naar Coppola. “We hebben enkele weken geleden samen een commercial gedraaid,” zei ze.

Toen ging het licht uit, en begon de show, jongens en meisjes door elkaar (en dat was nieuw: in het verleden had Calvin Klein immers aparte ontwerpers voor de mannen- en vrouwencollecties).

De vibe was van bij de eerste seconde nostalgisch: This Is Not America van David Bowie galmde door de soundtrack, alsook In Dreams van Roy Orbison, en I Only Have Eyes For You, de doowop-slow van de Flamingos uit 1959. Van het gladde, gestroomlijnde futurisme van zijn voorgangers was geen spoor meer.

Van het gladde, gestroomlijnde futurisme van zijn voorgangers was geen spoor meer.

“De collectie is een hommage aan Amerika,” verklaarde Simons, die nauw samenwerkte met Pieter Mulier, eerder al zijn rechterhand bij Dior, en nu Creative Director van Calvin Klein. “Het is de toekomst, het verleden, de stad, het Amerikaanse Westen. Al die dingen, en geen van die dingen. Niet één tijdperk, één ding, of één look. Het is het samenkomen van verschillende karakters en verschillende individuen, net zoals in Amerika zelf.”

Het is het samenkomen van verschillende karakters en verschillende individuen, net zoals in Amerika zelf.

Anders gezegd: niet het Amerika van Donald Trump en zijn volgelingen, maar een eclectische, en daardoor soms weinig coherente parade van allerlei Amerikanen: hier een broek die geïnspireerd leek door de uniformen van marching bands, daar een mouw van een collegetrui, gecombineerd met een doorzichtige, vleeskleurige leotard; hier een pluimenjurk onder een hoes van transparant plastic, daar een mantel voor een conservatieve zakenman; en, hé, een witlederen westernpark; en ha, een rolkraagtrui met het nummer 205 (naar het historische adres van CK), waar Simons in het begin van zijn carrière een gekrulde R placht te plaatsen.

Het was, al bij al, een mooi statement: een liefdesbrief in katoen en viscose, aan dat Home of the Brave en Land of the Free, dat vooral in ieders verbeelding bestaat. Een liefdesbrief, overigens, waaraan Simons vorige week al was beginnen schrijven, met zijn eerste show op Amerikaans grondgebied, die van zijn eigen lijn, tijdens de mannenmodeweek.

En toch ontbrak er een component: seks.

Een liefdesbrief in katoen en viscose, aan dat Home of the Brave en Land of the Free, dat vooral in ieders verbeelding bestaat.

Op onze vlucht naar New York, eergisteren, tijdens de zwaarste sneeuwstorm van het jaar, viel ons oog op een jonge man: zwart, goedgebouwd, stoere blik, baseballpet, gouden ketting om de nek en en een zwarte joggingbroek met het oude logo van Calvin Klein, tientallen keren herhaald, als een soort monogram.

Die jongen was sexy, net als destijds Marky Mark Wahlberg die zichzelf vergreep aan het kruis van zijn witte Calvin Klein onderbroek, of Kate Moss, naakt op een bank voor Obsession For Men, of Brooke Shields in skin tight denim. De modellen op de catwalk van CALVIN KLEIN? Not so much (idem voor de nieuwe reclamecampagne: op een van de beelden poseert een half uitgeklede jongen in een museum, voor een reusachtig doodshoofd van Andy Warhol).

Raf Simons is goed in heel veel dingen. Maar dus niet in seks.

Raf Simons is goed in heel veel dingen. Maar dus niet in seks.

Het mooiste moment van de show kwam ergens naar het einde, toen een model voorbij kwam in een jeans met een oversized label. Op dat label stond geen logo, maar een foto van Brooke Shields uit de campagne van 1981.

Wat volgde was heel erg meta: we keken naar Brooke Shields, die keek naar haar

eigen, bijna veertig jaar oude foto op de bil van een catwalkmodel.

Lauren Hutton zag de gedrukte Shields, en greep de echte Shields bij de arm. En die Shields leek oprecht blij met de hommage. En terecht.

Voor New York Fashion Week is de komst van Raf Simons in elk geval een zegen. De modeweek loopt immers traagjes leeg: Tommy Hilfiger verhuisde zijn modecircus naar de boardwalk van Venice Beach, in Californië, en Hood By Air, Rodarte en Vera Wang showen dit seizoen in Parijs, waar ze vanaf komende zomer vergezeld worden door Proenza Schouler. Hugo Boss, Opening Ceremony, DKNY, Tom Ford en Diane Von Furstenberg schrapten dit keer hun shows, en Marc Jacobs en Alexander Wang lijken recent hun supersterstatus toch wat verloren. Wat overblijft, voor de rest van NYFW, tot komende donderdag, zijn kruimels: het debuut van Fernando Garcia en Laura Kim bij Oscar de la Renta, en de eerste Amerikaanse show van Philipp Plein in de Public Library. Bijhorend grapje over bling bling en boekenwormen verzint u zelf maar.

Jesse Brouns