Wat zou je doen mocht een tienjarig meisje een kledingwinkel binnenstappen om te vragen of ze er mocht werken? Deze vraag zou onthaald worden op ongeloof en uitspraken als ‘Daar ben jij nog veel te jong voor!’. Maar wat met kinderen die tewerkgesteld worden in de kledingindustrie?
‘Who made my clothes’ is ondertussen al een gekende campagne van de actiegroep Fashion Revolution. In aanloop naar Fashion Revolution Day op 24 april, waarop de ramp in Rana Plaza van 2013 wordt herdacht, wil de organisatie iedereen opnieuw wakker schudden. Doorgaans vinden mensen het verwerpelijk dat hun kleren zouden kunnen gemaakt worden door kinderen, maar ze blijven die kledij in hun winkeltas stoppen.
In Duitsland hebben enkele kinderen van 10 tot 12 jaar onder impuls van Fashion Revolution gesolliciteerd bij allerlei internationale modelabels. Overal werden ze afgewezen, wegens te jong. Kinderarbeid wordt hier niet getolereerd, maar van zodra we richting Azië trekken verdwijnt de gêne blijkbaar bij heel wat Europeanen. Het is wraakroepend als je weet dat volgens de Internationale Arbeidsorganisatie meer dan 170 miljoen kinderen en jongeren onder erbarmelijke omstandigheden tewerkgesteld zijn in de mode-industrie. (AB)
