Ruilen we binnenkort massaal Marni voor Montrachet?
We raken net dat tikkeltje meer opgewonden wanneer twee van onze favoriete zaken wonderwel samen blijken te gaan. Na pickleschips en brie presenteren wij u: alcohol en mode! Wetenschappers zijn er namelijk in geslaagd een jurk te creëren uit rode wijn. Ruilen we binnenkort massaal Marni voor Montrachet?
We hadden het al eens over wijnparfum, maar wijnkleding gaat ons modebewuste petje te boven. Nochtans heeft wetenschapper Gary Cass van de Universiteit van West-Australië hier niet echt zijn hoofd, dan wel een fles stevige Cabernet Sauvignon voor moeten breken. Hij merkte dat er een rubbberachtig laagje op een wijnrestje ontstond, dat hem stevig genoeg leek om door te gaan als werkbaar materiaal. Met andere woorden: het weefsel had zichzelf gecreëerd via een onschuldige azijnzuurbacterie die we allemaal al eens hebben mogen aanschouwen wanneer we het opruimen na een feestje te lang uitstelden.
Cass zag hier echter meer in dan een extra schrobbeurtje onder de warmwaterkraan en sloeg de handen in elkaar met artieste Donna Franklin. Ze gebruikten de azijnzuurbacterie om alcohol te transformeren in een soort weefsel dat ze via hun eigen lichaam en dat van paspoppen in de juiste vorm lieten groeien. Aangezien het materiaal dat daaruit voortkomt bestaat uit ontelbare levende microben noemden Franklin en Cass hun uitvinding dan ook Micro’be‘. Het duo experimenteerde met rode wijn, witte wijn en stevige bieren als Guinness die allemaal wonderwel transformeerden maar wel hun oorspronkelijke geur en kleur bleven behouden.
Klein nadeel, vinden ook Cass en Franklin, die hadden gehoopt met Micro’be’ een commerciële doorbraak te maken. Want hoewel het fijn moet zijn, een perfect nauwaansluitend jurkje zonder pasnaden te bezitten, niemand wil ruiken naar een halflege fles wijn zonder de bijhorende intoxicatie. Werk aan de winkel dus voor Cass en Franklin, die ook nog niet nadachten over hoe de jurk het best aan en uit te krijgen is. Toch zien we hier zeker mogelijkheden in. Los van de productie- en naaiatelierkosten die hiermee gespaard worden lijkt het ons bevorderlijk de ene verslaving via de andere te kunnen verantwoorden. Let maar op, over enkele jaren kirren we allemaal als volgt “Ach dit oude ding? Vanachter in de wijnkelder opgeduikeld, maar bedankt voor het compliment.” Op uw gezondheid, dames! (KS)
