Brugs lingeriemerk Sun Mae verdwijnt: ‘Luxeproduct geworden door tijd die ik in mensen stak, niet omwille van dure stoffen’
Sun Mee Nele Cattrysse sluit de deuren van haar boetiek Sun Mae Lingerie Couture in de Hoogstraat. Ook het gelijknamige en internationaal bekende lingeriemerk verdwijnt. ‘Een gezin met drie kinderen was een heel bewuste keuze en ik wil verder investeren in hén’, verklaart ze haar verrassende beslissing.
Van reportages in Vlaanderen Vakantieland tot promotiespots voor de stad Brugge: Sun Mae Lingerie Couture werd de voorbije jaren steevast aangehaald als één van Brugges absolute troeven. Als een van de eerste zaken die het label ‘Handmade in Brugge’ kreeg, groeide de lingerieboetiek van Sun Mee Nele Cattrysse uit tot een begrip in de stad. Haar handgemaakte behaatjes en slipjes – waarbij de link met het Brugse kant nooit ver weg was – raakten internationaal bekend. Een van haar vele luxueuze ontwerpen kreeg zelfs een permanente plaats in het Kantmuseum in Brugge. Welke nog levende ontwerper kan dat zeggen?
Blok aan het been
Begin dit jaar breidde ze haar zaak nog uit tot een ‘house of flavours, fashion and beauty’, waarbij er naast lingerie ook boeken en thee werden verkocht. Toch besluit Sun Mee nu om de boetiek Sun Mae – in tegenstelling tot haar voornaam geschreven met een ‘a’ omdat het internationaler klinkt en oogt – na iets meer dan vijf jaar te sluiten.
‘Mijn leven loopt in fases’, legt ze haar beslissing uit. ‘Elke vijf jaar sta ik blijkbaar even stil om na te denken over mijn leven. Waar sta ik? Wat zijn mijn prioriteiten? Ben ik gelukkig? Brengt het genoeg op? Op zo’n moment leg ik alles in de weegschaal. Zo besloot ik eerder al om te stoppen met mijn job in de uitzendsector, cursussen patroontekenen en kantverwerking te volgen en een eigen lingerielabel op te richten. En in mijn huidige levensfase is de winkel, die ik opende in december 2012, een blok aan mijn been.’
De keuze om te stoppen groeide organisch, zegt ze. ‘Heel bewust heb ik gekozen voor een gezin met drie kinderen. Mijn zoon is een puber van zestien, met een sterke wil. Mijn twee dochters zijn twaalf en tien en starten respectievelijk in het eerste middelbaar en laatste jaar van het lagere. En elk hebben ze ook hun talenten. Ik wil achter hen zitten, hen regelmaat aanbieden, investeren in hén. Met een winkel is dat niet mogelijk. In deze zomervakantie is het geen enkel probleem om mijn winkel tijdig te openen, maar tijdens het schooljaar lukt dat gewoon niet. Altijd komt er wel iets tussen.’
Slechte commerçante
Daarnaast maakte ze ook de afweging of ze wel genoeg uit haar investeringen haalde. ‘Ik ben een heel slechte commerçante. Vaak zat ik uren met mensen te praten, kreeg ik sympathie en durfde ik niet de prijs te vragen die handgemaakte lingerie eigenlijk verdient… Door het intieme product en de huiselijke setting vertelden de mensen spontaan over hun leven. Mijn winkel was vaak meer een praktijk van een psychologe, een eenzamehartenbureau, een biechtkamer, een jongerencentrum… Met de loop der jaren besefte ik dat ik een luxeproduct verkocht. Niet zo zeer omwille van de dure stoffen, maar wel door de tijd die ik in de mensen stak. Dát is luxe geworden.’
Over haar ontmoetingen zou ze een boek kunnen schrijven, lacht Sun Mee. ‘Van de dame die na een borstamputatie een aangepaste bh vroeg tot een bekende ster die héél snel en gelijk welke nylon kousen moest hebben. Van de vrouw die haar littekens wilde verbergen met een aangepast modelletje tot de man die weifelend een korset voor zichzelf vroeg. Van het depressieve meisje die na een bezoekje weer hoop vond tot een dame die met speciale verzoekjes van haar “meester” kwam… Die gesprekken zal ik het meeste missen. Die had ik nodig om zelfs iets moois te kunnen vertellen. Dat is de rode draad in alles wat ik doe.’
Vondelinge
Wat brengt de toekomst, of – volgens het levensritme van Sun Mee – toch de volgende vijf jaar? ‘Ik heb me nooit een lingerie-ontwerpster gevonden, heb me nooit zo voorgesteld. Altijd doe ik meerdere dingen tegelijkertijd. Vandaar dat ik begin dit jaar thee begon te verkopen, na een intensieve thee-opleiding. Ik wil me altijd verdiepen in materie, ik ga op zoek naar gelaagde verhalen. Daarom wil ik straks een master in gender en diversiteit volgen aan de Universiteit Gent.
Met de loop der jaren besefte ik dat ik een luxeproduct verkocht. Niet zo zeer omwille van de dure stoffen, maar wel door de tijd die ik in de mensen stak.
Als Koreaanse vondelinge die op vijf maanden geadopteerd werd door een Belgisch gezin en die uiteindelijk zelf drie kinderen kreeg, wil ik me verdiepen in onder meer het moederschap. Daarnaast zal ik als oud-studente aan het Lemmensinstituut me toeleggen op de viola da gamba, een zevensnarig barokinstrument. Voorts zal ik me blijven inzetten als bestuurslid voor De Andere Film én als vrijwilligster bij Steunpunt Adoptie. Maar mijn grote bezigheid worden mijn kinderen. Neen, vervelen zal er niet inzitten. Of ik ook nog zal naaien? Eerlijk: sinds de beslissing is gevallen om met de winkel te stoppen en te verkopen, heb ik weer veel meer inspiratie en goesting om te naaien.’ (lacht)
Eerst wil ze een mooi afscheid van haar winkel nemen. ‘Dit betekent voor mij met evenveel engagement de mensen blijven verwelkomen en hun setjes inpakken, de mensen tijd en een goed gevoel geven en uiteindelijk iemand vinden die de creatieve ziel van dit eeuwenoude huis kan voortzetten. Ik ben heel trots dat ik deel heb uitgemaakt van de geschiedenis van dit historisch huis.’ Het pand, dat beter bekend is als ‘stadswoning De Kroon’, dateert uit de dertiende eeuw en is sinds 2002 beschermd omwille van zijn architectuurhistorische waarde.
Zolang de winkel niet verkocht is, houdt Sun Mee Nele Cattrysse een stocksale. Aan sterk verlaagde prijzen doet ze al haar ontwerpen van de hand. Op vrijdag 3 augustus en zaterdag 4 augustus houdt ze ook een atelierverkoop, waarbij ze ook al haar stoffen, accessoires, boeken en meubilair verkoopt.
Olivier Neese.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij de Krant van West-Vlaanderen. p>
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier