André Van Wassenhove tuinierde met veel gevoel. In zijn creaties combineerde hij krachtige lijnen met de souplesse van bloemen. In de winter komt de schoonheid van zijn werk nog het best tot haar recht.

André Van Wassenhove overleed in 2002. Hij was een zeer bescheiden en weinig spraakzame man. Hij bezat geen diploma landschapsarchitectuur en kwam met zijn creaties liever niet in de media. Nochtans heeft hij van Koksijde tot Brugge heel wat opmerkelijke landschappen gecreëerd. Sommige tuinen lijken helemaal het werk van de natuur zelf, maar de meeste van zijn ontwerpen dragen duidelijk zijn stempel.

De stijl van Van Wassenhove herkent men aan de manier waarop hij met gesnoeide volumen omgaat en ze als het ware neerzet om de ruimte te structuren. Dit besneeuwde parkje in de stad is een van zijn indrukwekkendste realisaties.

De aanleg kwam er in twee fasen. De eerste fase dateert van vijftien jaar geleden. Toen werd het gedeelte achter de woning onder handen genomen. Het werd een stijloefening met hagen (taxus en buxus) en figuursnoeiwerk, een mise-en-scène die naast de mooiste Engelse tuinen mag staan.

In de winter zie je nog beter met welke precisie de maker van deze tuin te werk is gegaan. Sneeuw en rijm verscherpen de vormen en de lijnen.

André Van Wassenhove stond ook in voor het onderhoud van zijn tuinen (zijn zoon Wim zet dat werk nu voort) en had zo zijn visie op snoeiwerk. Hij snoeide alle hagen schuin, met een bredere basis en wat smaller naar boven toe, zodat ze er toch elegant uitzien.

Het figuursnoeiwerk in taxus kreeg de vorm van pionnen uit een schaakspel, geplaatst op een imaginair schaakbord. Bloemen en mooie bladeren zijn echter ook van de partij. Zodra het lente is, beginnen bomen en heesters zoals Cornus kousa, Liquidambar styraciflua, Liriodendron tulipifera, Sophora japonica, Nyssa sylvatica en Quercus phellos te botten en te bloeien.

De voortuin is recenter. Die heraanleg kwam er na een grondige renovatie van de woning, waarbij op de eerste verdieping terrassen kwamen, van waarop je mooie uitzichten hebt op de tuin.

In deze tuin, die de woning aan twee kanten omsluit, werd een aantal ingrepen uitgevoerd die intimiteit creëren, onder meer door gebruik te maken van de schaduw van een oude notelaar. Alles bevordert hier het contact tussen de bewoners en hun omgeving. Zo werd een langwerpige waterpartij ingebouwd in een houten terras, dat daardoor twee treden hoger kwam te liggen. Talloze abstract geschikte hagen nodigen uit om te gaan kijken wat zich erachter afspeelt, om dan bijvoorbeeld een bloeiende Hydrangea te ontdekken.

André Van Wassenhove was inderdaad een man van structuren, maar ook een botanist met een zwak voor vaste planten, die hij zowel in gemengde borders als in architecturale aanplantingen schikte. Groepjes helleborus en grasvelden vol narcissen vormen een poëtisch tafereel onder de sneeuw. Zelfs de vierkanten met grote vaste planten, waarvan de takken zijn afgesneden, krijgen op die manier een decoratieve waarde.

Jean-Pierre Gabriel