Voor de fijne kunst van het teedrinken kunnen liefhebbers terecht in een groeiend aantal teewinkeltjes en teesalons.

PIETER VAN DOVEREN

FOTO’S : TONY LE DUC

Hoewel tee in Groot-Brittannië slechts zo’n 300 jaar gekend is, denken wij bij teedrinken automatisch aan de Britse manier van leven. Nochtans zijn de Chinezen veel langer vertrouwd met het aftreksel van de blaadjes van de teestruik : volgens de oudste legende dronk de keizer reeds in 2737 voor onze jaartelling zijn keizerlijke kopje tee. De Japanners verfijnden het teedrinken tot een ware ceremonie. In België is de belangstelling voor een verzorgd kopje pas recentelijk verbreed. In de grootsteden, waar men meer dan ooit behoefte heeft aan een rustig plekje, openden de laatste jaren nieuwe teesalons, die door jong en oud worden bezocht. Als rendez-vous plaats bieden ze een aangenaam alternatief voor het lawaaierige café. Het verschijnsel is echter vrij jong en in de praktijk blijken weinig teewinkeltjes en -salons uitsluitend te kunnen leven van de teeverkoop. Om de omzet te verhogen worden nevenartikelen verkocht, zoals tee-attributen. In het slechtste geval begint men ook koffie te verkopen of degenereert het aanvankelijk zo gestileerde teesalon tot snackbar met verzorgd tee-assortiment.

Maar ondanks de weifelende houding van de Belg, traditioneel een koffiedrinker, neemt de belangstelling voor een verkwikkend kopje tee toch langzaam maar zeker toe. De Belgische teedorst ligt echter nog ver verwijderd van de 2000 kopjes die de Ieren jaarlijks gemiddeld drinken, de 1873 kopjes die de Britten opslurpen (liefst met een wolkje melk) en de 1693 kopjes die men in Irak jaarlijks konsumeert.

Een ware teeliefhebber beschouwt teedrinken als een “hogere” belevenis dan koffiedrinken. In beide gevallen begint het verbruik meestal onderaan de kwaliteitsladder : met een schamel teezakje of een lepel instantkoffie. De belangstelling voor een beter kopje komt pas later en uiteindelijk wordt tee een voorrecht van ingewijden.

De meest uitgelezen sortering vindt men bij de anderhalve eeuw oude winkel Mariage Frères in Parijs. De meest verfijnde teekultuur komt uit Engeland, waar afternoon- of high-tea (liefst in de Palm Court van het Ritz Hotel) uitgroeide tot een aan gedragsregels gebonden, heerlijk anakronistische gebeurtenis, kompleet met finger-sandwiches, cakes, buns, crumpets en de onvermijdelijke, lichtelijk trutterige scones met schalen vol clotted cream. De Belgische teekultuur is meer ingetogen. Met wat geluk tref je in de warenhuizen, naast een ruime keuze aan teezakjes, waarvoor de echte teeliefhebber natuurlijk zijn neus optrekt, een beperkte keuze aan losse tee. Voor een ruimere sortering kan men terecht in gespecializeerde zaken.

In Brussel kan de teeliefhebber tegenwoordig zijn hart ophalen in diverse teewinkeltjes en -salons. Het meest cosy teesalon is ongetwijfeld Tea for Two, waar de vriendinnen Lucy Touwaide en Danielle Debecker in hun eigenhandig ingerichte oude papierwinkel een gezellig kopje tee serveren met zelfgebakken scones. Tee drinken is er een rustig gebeuren, waarvoor men tijd uittrekt. Je kan kiezen tussen een plaatsje in het salon, in het achtervertrek met de schouw of in de intieme, kleine loggia. Op tafel komen fijne, porseleinen teekopjes, finger-sandwiches en lekkere, in huis gemaakte taart. Ruim 100 soorten tee gaan er over de toonbank. De losse tee wordt in bulk aangekocht bij diverse handelaren en wordt bewaard in grote bussen. Naast losse tee verkopen de dames verpakte merkttee van Ridgways, Fortnum & Mason, Whittard en Dammann. Om ook thuis het teeritueel kompleet te maken, zijn er in Tea for Two tee-attributen, zoals teepotjes, tee-eieren en zeefjes te koop.

Chris Tea’s is de naam van het bescheiden, modern ingerichte teesalon dat François Heimann voor zijn vrouw Christine opende. François is leraar ekonomie en ergert zich als teeliefhebber al jaren aan de belabberde kwaliteit van de tee die in België te koop is. Omdat er volgens de schoolmeester geen goede teeverdelers in ons land zijn, betrekt François zijn kwaliteitsblaadjes rechtstreeks uit de havens van Rotterdam en Hamburg. Uit de Indiase teetuinen op de hellingen van de Himalaya importeert hij zijn eigen exquise variaties. Er worden bij Chris Tea’s zo’n 100 soorten verkocht, die in prijs variëren van 100 frank voor een zakje Ceylon van 100 gram tot 900 frank voor een zakje groene Chinese tee. Leuk als cadeautje zijn de houten kistjes met Indiaas logo, gevuld met 250 g apoorva (puntjes) pure darjeeling uit de Makaibari tuin (600 fr.). “De kwaliteit van de tee hangt af van de geografische situatie van de tuin en van de hoeveelheid zon en wind, ” leert François. Belangstellenden krijgen bij hem een gratis lesje tee-ologie : “Goeie tee groeit zo’n 2000 meter hoog en er zijn drie plukken per jaar. De eerste pluk of first flush geeft meer groene tee, die vooral bij Japanners is geliefd. De second flush gebeurt in juni en de derde pluk na de moesson. ” Chris Tea’s opende anderhalf jaar geleden. François en Christine ondervonden aan den lijve dat Belgen een van jongs af aan ingegoten voorkeur hebben voor koffie. Beginnende teedrinkers kiezen meestal voor geparfumeerde soorten en infusies. Maar stappen, dank zij het missionariswerk van François, meestal snel over op een kopje geurige darjeeling. In afwachting van de grote toeloop teeliefhebbers worden er ook snacks, gebak en ijs verkocht.

De beste koop voor kwaliteitstee doet men bij H. Verleysen & Fils. Achter een winkel vol oosters porselein, meubels en stoffen gaat een 130 jaar oude groothandel in Chinese waren schuil. Verleysen verdeelt sinds 1915 Bee Brand tee uit Sri Lanka. Het is pure Ceylon tee, die broken of in dust-variatie, bestemd voor zakjes, wordt ingevoerd. In een hoekje van de geheimzinnige winkel staat een Chinese toog, waarachter Jean-Pascal Verleysen plaats neemt als je vertelt dat je voor tee komt. De enkele blikken tee zijn allesbehalve reprezentatief voor de grote hoeveelheden die Verleysen jaarlijks verkoopt aan warenhuizen, winkels en hotels. “In België wordt per hoofd van de bevolking slechts 100 gram tee per jaar verbruikt, ” zegt Jean-Pascal, niet zonder te vermelden dat het familiebedrijf 1 procent of 10 ton verkoopt van de 1000 ton tee die er jaarlijks in ons land wordt gedronken. De tee uit de winkel van Verleysen is goedkoop : een zakje van 100 gram uitstekende breakfast tea kost slechts 35 frank. Voor een zakje van 100 gram darjeeling FTGFOP (finest tips golden flowery orange pekoe) uit de tuin Pusimbing, betaalt men maar 130 frank. Vraag je Jean-Pascal naar zijn lievelingstee, dan kiest hij voor oolong (46 fr./100 g). Voor de nieuwsgierigen is er ook gunpowder green tea, samengesteld uit tot bolletjes opgerolde blaadjes.

Tee is in de mode, dus kon het niet uitblijven dat er in de trendy Antoine Dansaertstraat ook een teehuis kwam. Tea-Room Martens heet het muntkleurige teesalon, waar het plafond werd versierd met wollige wolkjes. De bescheiden zaak kreeg de naam van de Gentse eigenaar Stephan Martens en oorspronkelijk was het de bedoeling om in de grappig ingerichte oude uurwerkenwinkel uitsluitend tee en gebak zonder suiker te verkopen. Het liep echter anders uit : Martens werd beetje bij beetje restaurant, waar men tussen de dagsoep en de kipsalade nog zo’n 60 varianten tee verkoopt uit het gamma van Whittard en Fortnum & Mason. Op zaterdagmiddag staat tee weer op de eerste plaats en serveert men afternoon-tea met in huis gebakken scones. Claude Terrijn kookt : hij stond in de Dansaertstraat reeds elders aan de pannen. Tot de bezoekers behoren Arno, Zaki en andere lieden uit de media- en modewereld.

Voor oudere teeliefhebbers is La Maison du Thé het vertrouwde adres. Hier verkoopt men tee sinds het begin van de eeuw. Zo’n 15 jaar terug verhuisden de toonbank en de kasten met schappen vol nostalgische teetrommels naar een pand verder in de straat Plattesteen. Tussen de honderden teepotjes en achter de met teekoekjes en -chocolaatjes beladen toonbank staat Claudine De Campenaere. Ze ergert zich aan al die nieuwbakken teehuisjes die er in de stad verschijnen. Voor haar is La Maison du Thé het enige echte teehuis. “Alle andere teehuizen moeten ook eten of koffie verkopen om in leven te blijven, ” zegt ze korzelig. Claudine krijgt monsters van teeladingen uit Rotterdam opgestuurd en bestelt de geselekteerde tee per kist van 50 à 52 kilo. Tee die binnenkomt wordt eerst gezeefd en vervolgens gemengd naar eigen recept. Haar lievelingstee is darjeeling, die zij ieder jaar opnieuw uit een andere tuin betrekt. Claudine is een konservatieve teeliefhebster, die haar neus optrekt voor met fruit geparfumeerde teesoorten. Maar fruittee is zo in de mode, dat zij nauwelijks genoeg voorraad kan aanslepen. Met kaktusbloemen-, karamel- of kaneel geparfumeerde tee, Claudine kan het allemaal niet meer volgen. Geef haar maar een traditionele yunnan, de grand seigneur onder de teesoorten. En zelfs een uitgesproken lapsang souchong krijgt haar goedkeuring. Haar duurste tee is oolong. Het is een aristokratische teesoort die wat langer moet trekken. 100 gram kost 540 frank : als men weet dat men uit 100 gram zo’n 60 liter tee trekt dan is zelfs oolong nog een goedkope drank.

Japanners zijn dol op een kopje groene tee. Ze drinken er meerdere per dag van, zowel tijdens de maaltijd als erna. Tee heeft in Japan niet alleen een dorstlessende maar ook een symbolische funktie. Als je voor iemand een kopje tee schenkt, betekent dat dat je hem welkom heet. De Japanse groene tee heeft bovendien een heilzame invloed op de gezondheid. Tee is een sterk alkalische drank die de verzuring van het menselijke lichaam tegengaat. Door de rijkdom aan mineralen en vitaminen zou groene tee ook zorgen voor de vertraging van de veroudering, kankerwerend werken, een belangrijke toevoer leveren van zink tijdens de zwangerschap, tandbederf voorkomen en een positieve invloed hebben op hoge bloeddruk, aderverkalking en hersenverlamming. In het Huis van de Japanse tee, Chaya, een initiatief van de Vereniging van Japanse tee-uitvoerders, komt een elegant Japans meisje aanwiebelen met een dienblad met zwart gelakte schaaltjes met tee. Zij geeft in het Frans geduldig uitleg over groene tee en biedt bezoekers een kopje primeur-tee aan. De basisgrondstof voor zowel groene Japanse tee als zwarte Engelse of Chinese tee is bijna altijd dezelfde. Groene tee laat men echter niet fermenteren zoals zwarte tee. Om de gisting te beletten worden de blaadjes van de eerste oogst onmiddellijk gedurende 30 sekonden gestoomd. Door deze behandeling krijgen de blaadjes de typische groene kleur. Hierna worden ze met warme lucht gedroogd en vervolgens geperst en gerold tot ze de vorm hebben van fijne dennenaalden.

Bij Chaya is er genmaicha tee met rijst en gebrande houjicha tee, beide minder opwekkend ; er is gyokura, de beste groene tee, die sterk op spinaziewater lijkt. Gyokura laat men gedurende 150 sekonden trekken in water dat eerst werd gekookt en vervolgens tot 50 werd gekoeld. Gyokura is duur : 100 gram kost 1000 frank. Maccha tee is een op groen buskruit gelijkend poeder, dat wordt gebruikt tijdens het elitaire ritueel van de teeceremonie.

Naast de verschillende teevariaties worden er in de mooie, sober in natuurhout ingerichte winkel allerlei bij ons ongebruikelijke dingen verkocht, zoals zoete en zoute teebiscuits, leuke kleine higashi teejuweeltjes uit poedersuiker, houten lepels en ijzeren teepotten.

Comptoir Florian hoort niet helemaal in deze tijd thuis. Het winkeltje met zes bijbehorende degustatietafeltjes in de twee achterkamers straalt ouderwetse gezelligheid uit en gaat volledig op in het prachtige huis dat architekt Ernest Blerot in het begin van de eeuw liet bouwen. De gestileerde, bordeauxrode teebussen met ivoorkleurig logo, die bij het binnenkomen alle aandacht trekken, werden ontworpen door eigenaar Vincent Perpete. Hij is graficus van beroep en geraakte na enkele reizen naar Londen in de ban van tee. Als alles volgens plan verloopt, zullen er binnenkort ook teepotten, teekopjes en dozen met hetzelfde mooie logo verschijnen. In Comptoir Florian worden zo’n 40 verschillende teesoorten onder eigen naam aangeboden. De tee wordt in het groot aangekocht in de havens van Hamburg en Rotterdam. Vincent Perpete is trots op zijn kwaliteitstee, zoals darjeeling Teesta Valley Namring (350 fr./100 g.), darjeeling Puttabong (320 fr./100 g.), Ceylan Pettiagalla (140 fr./100 g.), Taiwan oolong (350 fr./100 g.) en assam Mokalbari east (180 fr./100 g.). Voor de koffieleuten zijn er vijf soorten koffie. Eigenlijk hoort de geur van koffie niet thuis in een teehuis. Perpete weet dat, maar de vraag naar koffie is zo groot dat hij is gezwicht. Naast tee en koffie wordt er in Comptoir Florian in huis gemaakt gebak verkocht. Het kan ter plaatse worden geproefd aan een van de tafeltjes in de sobere, in koffie- en teekleur ingerichte vertrekken. Het is er rustig en vredig. Op een van de muren staat een tekst van Agatha Christie en er is altijd literatuur voorhanden. Aan tafel zitten architekten, studenten, artiesten en wijkbewoners. Voor cadeauzoekers heeft Comptoir Florian zelfgemaakte teemutsen te koop (van 800 tot 1500 fr.).

Hobbykok Emma Feij en voormalig sandwichverdeler Lorenzo Tordeur openden op het gelijkvloers van een meesterhuis The Lunch Company. In de magische ruimtes, waarin eertijds bont werd bewerkt, werden een teesalon en een eenvoudig restaurant ondergebracht. De drankenkaart vermeldt een 15-tal teesoorten van Fortnum & Mason en van Whittard. Op de spijskaart staan samengestelde salades, die wild van kleur en wild van smaak zijn. Verder zijn er hapjes, zoals roereieren en gerookte zalm. Vlees zul je in The Lunch Company niet treffen. Wel lekkere taarten die Emma dagelijks bakt, zoals crumbletaart en feestelijke vruchtentaarten. Bij mooi weer zijn de tafels gedekt in de ommuurde, half wilde tuin, die uitgeeft op het park van het Koninklijk Paleis. Je waant je daar ver weg van het drukke stadsgewoel. The Lunch Company is momenteel een elegante place to be, waar de bediening uitsluitend in het Frans gebeurt. Tee drinken doet men vooral ’s zaterdags in familieverband, want in de week hebben veel mensen te weinig tijd om rustig te genieten. De high-tea wordt opgediend met sandwiches belegd met komkommer of zalm, cakes, biscuits en in huis gebakken scones (450 fr.).

A Priori Tee is de naam van het teewinkeltje dat onlangs opende tegenover de ingang van het Antwerpse Hilton hotel. Het geklasseerde huis waarin de teehandel werd ondergebracht, heeft een trapgevel en is bijna 100 jaar oud. Eigenaar van het pand is antiquair Axel Vervoordt. Achter de toog staat Mieke Boyen-Braspenninxs. Zij werkte sinds 1980 in een ziekenhuis in Ruanda en moest vorig jaar vluchten. Sinds haar meisjesjaren heeft Mieke een zwak voor tee en bezocht in Ruanda menig keer de teeplantages, geboeid door de geur en de sereniteit ervan. In A Priori Tee worden meer dan 70 soorten losse tee van Whittard verkocht, een merknaam die bij teeliefhebbers als muziek in de oren klinkt. De meest exclusieve en duurste soort is darjeeling Flowery Imperial Superieur, first flush Sunfma (205 fr./100 g.) : voor Mieke de “champagne van de tee”, subliem van parfum en met een heerlijke muskaatsmaak. In het noordoosten van India groeit langs de oevers van de Brahmaputra de struik die de blaadjes voor de asam tee voortbrengt. Deze donkere, roodachtige tee, met een uitgesproken smaak en een robuust aroma, is ideaal voor de ochtend. De beste asam die zij in huis heeft is O.P. Sockieting. Mensen die hun namiddag-tee met melk drinken geven de voorkeur aan tee uit Ceylon. De topkwaliteit in A Priori Tee is Ceylon T.G.O.P. Yalta. Uit Zuid-Afrika komt de merkwaardige rooibostee en uit Japan komt groene reininginstee sencha. In het kleine winkeltje met de natuureiken vloer en de granieten toog worden ook teesoorten met vruchtensmaak, koffie en zoetigheden verkocht. A Priori Tee heeft op de eerste verdieping een prachtig vertrek met uitbouw aan de straatkant. Daar moet in de toekomst een teesalon komen.

“Wilt u uw bestek eens op uw bordje leggen als u gedaan heeft, ” zegt een deftige dame tegen haar dochter. Het kind is gekleed in blauwgrijs schooluniform en verveelt zich duidelijk. Haar moeder troonde haar mee naar hotel Rosier om er tee te drinken in het historische teesalon. Bij mooi weer kan dat ook tussen het groen op de paradijselijke binnenplaats. Het biezondere hotel heeft reeds 24 jaar de gewoonte om afternoon-tea te serveren. Een aristokratisch gebeuren, waarbij men voor 750 frank de huistee uitgeschonken krijgt met twee sandwiches en scones met marmelade en slagroom. Het bijbehorende gebak wordt door een stijlvolle ober op een dienblad aan tafel geprezenteerd. Je mag er twee van uitkiezen. De Rosier beschikt maar over één teesoort en het servies is niet eens van Wedgwood. Eigenaar Bob Claes, die het 17de-eeuwse stadskasteeltje met eigen handen restaureerde, ziet geen heil in 10 soorten tee of speciaal porselein. “De echte luxe is het decor, ” zegt hij, terwijl hij trots de met antikwiteiten gemeubileerde The President’s Room toont. Het exclusieve hotel heeft 9 hotelkamers, 3 suites en 4 appartementen die in prijs variëren van 7500 tot 35.000 frank per nacht.

Een absolute aanrader in Antwerpen is de teewinkel The Tea Collection. De mooie, strak ingerichte verkoopruimte is een realizatie van Ann Sys. Ze opende de winkel uit liefhebberij. Na negen maanden is ze nog steeds even wild-entoesiast. Ann kan alles over tee vertellen en laat je met plezier een kopje tee-van-de-dag proeven. Er worden ook interessante degustaties georganizeerd, waarbij het mogelijk is om teesoorten uit verschillende tuinen uit één bepaalde streek en afkomstig van verschillende pluk naast elkaar te proeven. Ann Sys kreeg tijdens haar omzwervingen over de aardbol de smaak van goede tee te pakken en geraakte geboeid door alles wat er rond tee gebeurt. In België kon zij niet terecht voor echte kwaliteitstee en de privé-voorraden die zij van her en der mee naar huis bracht, geraakten te snel uitgeput. Zo kreeg Ann het idee om zelf met een teehuis te beginnen. Door haar kontakten met een Indiase tea-taster is het voor Ann Sys mogelijk om rechtstreeks uit de teetuinen te importeren. Teesoorten uit Sri Lanka, China en Vietnam koopt zij aan in Parijs. The Tea Collection verkoopt ook tee van bekende merken, zoals Betjeman and Barton en Mariage Frères. Ann ontdekte al snel dat de Belg van uitgesproken smaken houdt en verlekkerd is op geparfumeerde tee. In The Tea Collection is keuze genoeg. Bij de enkelvoudig geparfumeerde teesoorten die op smaak worden gebracht met natuurlijke aroma’s zijn kaneeltee, citroentee en vanilletee favoriet. Bij de samengestelde geparfumeerde teesoorten is onder meer babelut, met het parfum van karamel, vanille en kokosnoot, en star of desire, met het parfum van sterfruit, nektarine en carambola, versierd met lavendel- en paardebloemblaadjes, populair. Speciaal voor moederdag is er mamma mia tee, geparfumeerd met aardbei, vanille en rozeblaadjes. Verder is er nog pure fruittee die eigenlijk niets met tee gemeen heeft en ook koud gedronken kan worden. Ann stelde een horoskoopgamma samen in het teken van de dierenriem. De stier bijvoorbeeld houdt van traditionele waarden en krijgt van Ann een mengeling van Indiase tee en tee uit Ceylon, geparfumeerd met het parfum van bergamotolie en citroen. In The Tea Collection worden ook allerlei teepotten verkocht, waaronder kunstenaarspotten en antieke teepotten. En voor gepersonalizeerde teeparty’s zijn er met kleurrijke suikerbloemetjes versierde suikerklontjes. Het aan de overkant van de straat gelegen koffie- en teesalon Het Gebaar heeft een drankenkaart met een keuze van tee uit The Tea Collection.

Het waarderen van een goed kopje tee vraagt opvoeding. Annie De Meersman vond 12 jaar voor de klas genoeg en heeft nu een vriendelijk teehuisje met salon waar ook losse tee wordt verkocht aan de toonbank. Ondanks haar pedagogische ervaring moet zij toegeven dat het niet makkelijk is om de mensen van Asse aan de tee te krijgen. In de tearoom/taverne zijn 11 soorten tee en allerlei planteninfusies te koop, maar het merendeel van de bezoekers kiest voor koffie. Annie heeft zich moeten aanpassen en verkoopt ook snacks. Ze houdt van de rustige sfeer die er van een teesalon uitgaat en wijst vertederd op de door vlijtige Chinese handjes samengebonden jasmijnbloesem. Jasper snowbuds heten de lichtgroene bolletjes. TeaTime wordt vooral door oudere mensen bezocht. De meest populaire van de geafficheerde tee is de infusie mango hip, samengesteld uit onder meer gekonfijte ananas, mango, krenten en goudbloesem.

In Gent was het moeder Temmerman die 18 jaar geleden in de sjieke snoepwinkel met de lekkerste cuberdons, macarons en met marsepein gevulde vijgen een plaatsje vrij maakte voor tee. Voor bijna iedere teesoort wist moeder Temmerman het gepaste snoepgoed te selekteren : bij een grote darjeeling tee advizeerde zij de neutrale smaak van macarons en bij earl grey kwam bergamotsnoep. Maar de witte pai mutan tee uit China is zo mooi van smaak dat snoep overbodig is. Pai mutan drink je puur voor de smaak en vooral zonder schijfje citroen. Citroenschijfjes horen niet in kwaliteitstee thuis. Als je toch een citroensmaak wenst, kan je er beter een plakje citroencake bij nemen. Bij Temmerman heeft men 80 basisteesoorten in huis, die worden aangevuld met een 40-tal huismengelingen. De tee wordt gekozen op proeverijen en aangekocht op de teebeurzen van Londen en Amsterdam. Vanaf 1 oktober opent er in een zijvleugel van het moederhuis een afzonderlijke teeafdeling, waar onder auspiciën van teekenner Nicolas Vannoise kwaliteitstee zal worden verkocht en waar degustaties gehouden zullen worden.

Danielle Debecker en Lucy Touwaide van Tea for Two : gezelligheid en zelfgemaakte scones.

(Van links af) François en Christine Heimann van Chris Tea’s : missionarissen van de echte teekultuur. Jean-Pascal Verleysen : kwaliteitstee in het groot. Stephan Martens : trendy tea-room met uitgebreide spijskaart. Claudine de Campenaere van La Maison du Thé : traditie troef.

(Van links af) Vincent Perpete van Comptoir Florian : eigen logo en ouderwetse gezelligheid. Lorenzo Tordeur van The Lunch Company : elegante place to be. A Priori Tee : rijk assortiment in geklasseerd decor. Hotel Rosier : stijlvolle afternoon-tea.

Ann Sys van The Tea Collection : verfijnde selektie, entoesiaste uitleg en leerrijke proeverijen.

Annie De Meersman van Tea Time : de smaak bijbrengen van goede tee.

Chocolaterie Temmerman : voor elke teesoort is er gepast snoepgoed.