De Frans-Iraanse ontwerpster Maryam Mahdavi verandert bijna even vaak van interieur als van kleedje. “Ik bekijk het als een theaterdecor.” Haar ankerplek in Brussel oogt ‘boho-rock-chic’ en intiem als een boudoir.

Een bezoek aan een intiem interieur roept altijd wat schroom op, het gaat om meer dan binnenkijken in een woning. Bij Maryam Mahdavi lijken de kamers bovendien op slaapvertrekken à la Marie-Antoinette – ook zij ontving haar vrienden in haar privéboudoir. “Die intimiteit is net de bedoeling”, zegt de ontwerpster ietwat provocerend. Ze heeft de allure van een diva en praat aan hoog tempo met Parijse tongval gekruid met oosterse accentjes. Sinds kort woont de decoratrice in Brussel, maar ze is afkomstig uit Iran. “Ik groeide op in Teheran. Daaruit put ik mijn oosterse verbeelding, vooral uit de verhalen die mijn grootmoeder mij vertelde.” Momenteel betrekt Maryam aan de Vijvers van Elsene een pand van rond 1920, gebouwd in de burgerlijke stijl van toen. Het binnenwerk ziet er evenwel totaal anders uit. Maryam introduceerde er een heel persoonlijke, luxueuze toets. Maar dat kan snel verkeren, zij verandert haar interieur om de haverklap, “bijna zoals ik een andere jurk zou aantrekken”, zegt ze. “Ik bekijk het als een soort theaterdecor.” Zelf stond Maryam nooit op de planken, maar ze ontwierp wel heel wat decors voor de mode-, de beauty- en de kunstwereld, onder meer voor Didier Ludot, de illustere createur en expert van vintage haute couture, voor Clarins, voor veilinghuis Artcurial en andere klinkende namen in Parijs. Vorig jaar bouwde ze ook een schitterend jungledecor voor veilinghuis Cornette de Saint-Cyr in Brussel en in Dubai richt ze geregeld interieurs in voor de beau monde. Vorig jaar was ze daar ook actief op de Design Days Dubai.

Mahdavi valt dus niet onder één stijl of één vakgebied. “Dat wil ik ook niet. Luxe betekent voor mij : vrijheid. Als je vrij ben, kun en durf je veel meer. Dat heeft niets te maken met goud en glitter.” Die vrije benadering weerspiegelt zich in haar interieur : het is heel apart, bijna kitscherig, surrealistisch, heel eclectisch en vol verhalen. Een stijl die wel eens boho-rock-chic wordt genoemd.

TEHERAN-PARIJS

Vanuit Teheran kwam Maryam naar Parijs om mode te studeren aan het Esmod en daarna kunstgeschiedenis aan de Ecole du Louvre. Ze ontwierp enige tijd lingerie, maar weinig echte kleding. Een beslissende stap was de kennismaking met de interieurtempel van de beroemde Britse interior designer David Hicks, in de rue de Tournon. “Hij ontwierp in die tijd heel wat interieurs in het Midden-Oosten. Hij had ook veel werk in Iran en samen met hem heb ik toen al die kleuren ontdekt die ik nu nog gebruik.” En ook die bijzondere manier om stijlen te mixen tot een surreële cocktail.

Bij het binnenkomen in Maryams woonst, bots je al meteen op een opgezette leeuwin, waaronder haar mopshondje loopt te keffen. Vervolgen beland je in een blauwe voorkamer vol trouvailles, waar je ogen moeten wennen aan het gedempte licht. “Ik hou van salons zoals in de jaren vijftig bij Dior, waar je iets ging passen.” De ontwerpster heeft voor alles een bijzondere uitleg klaar. “Weet je waarom die gordijnen zo voluptueus zijn ?” vraagt ze. “Omdat het avondjurken kunnen zijn ! Stel dat ik nu onverwacht moet uitgaan, dan kan ik ze gewoon afhaken en rond me draperen.” En verder : “Ik ga ervan uit dat alles hier leeft, dat die tafels, stoelen en objecten met elkaar converseren als in een sprookje. Als wij er zijn, houden ze zich een beetje in natuurlijk, dat begrijp je toch ?” Geen wonder dat zij zich thuisvoelt in het Brussel van Magritte en dat ze affiniteit heeft met figuren als Cocteau en Fellini. Haar favoriete museum in Parijs is het Musée de la Chasse in de Marais, vol schitterende decors en opgezette dieren, een Wunderkammer par excellence.

JURKJE VAN PLUIMEN

De geladenheid in dit interieur is niet zozeer erotisch dan wel sensueel, mysterieus en humoristisch. “En vrouwelijk”, vult Maryam aan. “Alles heeft wel wat met vrouwen te maken en met verleiding.” In deze context wil ze ook dat haar meubelontwerpen worden bekeken. Echte meubels zijn het niet, eerder objecten voor een operadecor. Maryam verwierf bekendheid met haar ijzeren bijzettafeltjes versierd met pluimen, Les Infidèles. De poten hebben het silhouet van elegante damesbenen. “Ondeugend, niet ? Ze zijn geïnspireerd op elegante jonge vrouwen die je op recepties ziet rondtippelen met een glas champagne in de hand. De tafeltjes hebben ook een jurkje van pluimen aan, van het Maison Lemarié.” Dat gerenommeerde huis met jarenlange ervaring leverde al pluimen voor de haute couture en de luxe prêt-à-porter van Balenciaga, Chanel, Dior, Givenchy en YSL. Dat geeft de tafeltjes iets pikants. Ondertussen werkt Maryam aan een nieuwe collectie rond het thema La Belle et la Bête, die dit voorjaar wordt gepresenteerd.

ETEN OP BED

“In mijn eigen huis doe ik uiteraard wat ik wil, maar als ik iets voor een ander ontwerp moet het soms anders, al voelen de meeste klanten zich best thuis in mijn wereld”, zegt de ontwerpster. “De hele benedenverdieping van mijn huis is één grote ontvangstruimte waar je overal mag zitten of kunt eten. Ik hou niet van vaste functies. In mijn eetkamers zet ik ook altijd een bed waarop je kunt zitten of liggen.” Luxe is voor Maryam kunnen kiezen voor een stijl die je niet bij iedereen ziet, geen déjà-vu-gedoe. “En niet té serieus ! Zoals al die witte interieurs waar velen bij zweren. Daar moet je wel kunst verzamelen om ze iets of wat levendig te maken. Maar kunst tegen witte muren ? Volgens mij kan kunst daarmee niet communiceren. Wit is geen kleur. En al die zogenaamd perfecte interieurs… Nee niets voor mij. Perfectie is saai.”

Volgens Maryam komt het ook allemaal terug, het meubilair dat we niet meer interessant vonden, zoals kamerschermen, bijzettafeltjes, de récamier (rustbank)en de coiffeuse (kaptafel). “Het zijn heel vrouwelijke, wat frivole meubels die een interieur spannend maken en luxe uitstralen. Maar je moet ze niet op hun originele plaats laten staan, de coiffeuse kan bijvoorbeeld dienst doen als bar, dat is pure fun. En ik zou overal canapés of bedden zetten, op zijn oosters. Gooi al die vaste meubels en plaatsen om”, luidt Maryams advies. Zelfs haar kleurenpalet is vrouwelijk. “Van mijn interieur maak ik een boudoir de poche en daarvoor gebruik ik kleuren uit de cosmetica. Ik ben gek op die oude poederdozen uit de fifties. Als ik muren bekleed, beschilder ik ze niet, maar ik open bij wijze van spreken mijn poederdozen en gooi er kleur op die lekker glinstert. Heerlijk.”

DOOR PIET SWIMBERGHE & FOTO’S JAN VERLINDE

“Ik ga ervan uit dat alles hier leeft, dat die tafels, stoelen en objecten met elkaar converseren als in een sprookje”

“Het komt allemaal terug, het meubilair dat wij niet meer interessant vonden : kamerschermen, bijzettafeltjes, coiffeuses, rustbanken”