Bent u een volbloed- recessionista ? Als u het antwoord schuldig moet blijven, raad ik u onze zelftest op weekend.be aan. Sinds enkele maanden hebben fashionista’s immers stevige concurrentie van een nieuw consumententype : stijlfanaten die nog steeds de kwaliteit en duurzaamheid van designerkleding willen, maar dan voor een zacht prijsje. Recessionista’s zijn dus geen geheelonthouders. Alleen kiezen ze voor smart shopping, ruilparty’s en, als ze over handiger genen beschikken dan ik, eigenhandig bricoleren.

Tegenwoordig is dat budgetteren door consumenten allesbehalve fictie. Toch is het nieuwste trendwoord in lifestylekringen een gecontesteerd begrip. U hoeft geen cynicus te zijn om er de hand in te zien van alerte marketingbobo’s : klinkt recession chic immers niet leuker dan ‘crisismode’ of ‘verplichte zelfmatiging’ ? Ondanks de penibele tijden, ook voor de mode-industrie, creëert zulke imagovorming heel wat commerciële opportuniteiten. Recessionista’s hebben immers het perfecte excuus : shoppen is oké, zolang ze maar op de centen letten en hun zaterdagen niet te veel op hersenloos consumeren lijken. Producten en acties die de consument het gevoel geven een ‘goede’ recessionista te zijn, zitten de komende maanden wellicht gebakken.

Ook modeontwerpers laten zich hier niet onbetuigd, zo bleek onlangs tijdens de New York Fashion Week. Al blijft het wel op eieren lopen, dat inspelen op de crisis. Neem nu het defilé van de Amerikaan John Bartlett. Bretellen en andere referenties aan werkmanskleren uit de tijd van de Grote Depressie hebben dan wel de actualiteit mee, het publiek reageerde vertwijfeld tot verontwaardigd. Crisisperiodes zijn nooit glamoureus.

Al even problematisch zijn twee nieuwe Hollywoodfilms waarin economische malaise en financieel bankroet een hoofdrol spelen. In beide gevallen gaat het om romcoms die op de lachspieren willen werken, maar in plaats daarvan eerder een gevoelige snaar dreigen te raken. Zo kunt u sinds deze week gaan kijken naar New in Town, waarin Renée Zellweger als manager uit het zonnige Miami naar een gehucht in het winterse Minnesota wordt gestuurd om daar een noodlijdend voedingsbedrijf te herstructureren. Lachen uiteraard, vooral als uw job momenteel op het spel staat !

Een andere stinker met een ongelukkige timing is Confessions of a Shopaholic, een bridget-jonesachtig verhaal, met dat verschil dat het hoofdpersonage, gespeeld door Isla Fisher, verslaafd is aan winkelen en samen met de kredietkaarten ook de schulden opstapelt. Het compulsief materialisme, onverantwoord gedrag en oppervlakkigheid worden het hoofdpersonage niet eens kwalijk genomen. Zolang je maar creatief genoeg bent om je schuldeisers wandelen te sturen, en schattig kunt lachen op hoge hakken.

In deze tijd waarin veel mensen de broeksriem moeten aanhalen, heeft men in het Engels een toepasselijke uitdrukking voor zulke films : adding insult to injury. Zowel modeontwerpers als filmstudio’s met crisisideeën balanceren op een slappe koord. Prenten als Confessions of a Shopaholic doen het legertje recessionista’s sneller aanzwellen dan iemand “bankroet” kan zeggen.

‘Confessions of a Shopaholic’: vanaf 18 maart in de bioscoop. In Weekend Knack van 11 maart kunt u een interview lezen met hoofdrolspeelster Isla Fisher.

Wim Denolf