‘GRAFFITI MAKEN,’ ZEGT KID ACNE, ‘IS VOOR MIJ EVEN GEWOON ALS ADEM-HALEN.’ DE TAGGER HEEFT ZO ZIJN VISIE OP VRIJHEID, SPUIT-BUSSEN EN KENZO, DAT HEM ONLANGS ONDER DE ARM NAM VOOR DE LANCERING VAN ZIJN NIEUWE PARFUM.

We treffen Kid Acne, een onopvallende, in jeans en T-shirt gehulde dertiger uit Sheffield, in het Parijse hoofdkwartier van Kenzo aan de place des Victoires. De statige showroom, op de étage noble van een herenhuis, is voor één dag ondergedompeld in graffiti. Op de muren, en op foto’s van de creatief directeur van de parfums van Kenzo, Patrick Guedj.

Kenzo stelt zijn nieuwe geur voor. FlowerTAG verwijst naar de tags die graffitikunstenaars met hun verfbussen achterlaten op muren in grootsteden de wereld rond. Wat de aanwezigheid van Kid Acne verklaart. De link tussen parfum en graffiti is minder evident. FlowerTAG kan worden beschreven als een remix van de succesgeur Flower by Kenzo (2000). De flower in kwestie is de klaproos, nochtans een bloem zonder geur. In reclame- en marketingcampagnes plaatste Kenzo de veldbloem telkens in een stedelijke setting. Met FlowerTAG wordt de stadse component nog meer in de verf gezet : de bloem heruitgevonden als muurschildering. De klaproos en de tag zijn bovendien beide een kort leven beschoren, teer en efemeer.

BEVRIJDEND EN OPWINDEND

Acne is niet zomaar een graffitikunstenaar. Hij exposeert in musea en galeries, runt een indieplatenlabel, maakt animatiefilms en mixtapes. “Ik groeide op in een stadje in Noord-Engeland waar niets te doen was. Ik maakte muziek en schilderde, mijn broer had een punkband. Ik ontwierp de hoezen van die band, tekende strips, bedacht fanzines. En toen ontdekte ik graffiti. Meer dan twintig jaar geleden, maar eigenlijk is er niets veranderd. Ik teken nog altijd in dezelfde stijl.” Acne is kunstenaar én zakenman. Vóór zijn project met Kenzo werkte hij met Prada, Levi Strauss en Volkswagen. “Maar ik blijf ook gewoon taggen. Omdat zo’n werk een beperkte levensduur heeft. Dat werkt bevrijdend en opwindend. Heel anders dan als je bijvoorbeeld een werk maakt voor een galerie.”

ZONDER CENSUUR

Voor Kenzo bewerkte Acne een reeks foto’s van Patrick Guedj met zijn verfspuitbussen. “Ik heb zelf een selectie gemaakt uit zijn foto’s, zodat ik op mijn manier een verhaal kon vertellen. Ik kon mijn zin doen, en dat is altijd leuk. Ik ben erg gesteld op mijn vrijheid, graffiti is daar perfect voor. Er is geen censuur. Als je muziek maakt, heb je veel meer regels. Zelfs in punk of hiphop.”

Is het niet vreemd dat hij als undergroundkunstenaar parfums helpt verkopen ? Echt niet. “Grote bedrijven doen al sinds de fifties een beroep op de jeugdcultuur om hun producten aan de man te brengen. Ze geven kunstenaars werk, introduceren hen bij een groter publiek. Daar wint iedereen toch bij ?” Is hij geïnteresseerd in parfum ? “Ach, zolang een geur niet naar verfspuitbus ruikt, is het voor mij al goed.”

DOOR JESSE BROUNS

MET FLOWERTAG WORDT DE STADSE COMPONENT NOG WAT MEER IN DE VERF GEZET : DE BLOEM HERUITGEVONDEN ALS MUURSCHILDERING.