Frederik Sioen over het succes van de plastic attacks: ‘Het frustreert me hoe politici berusten in het plasticprobleem’

Muzikant Frederik Sioen riep op tot Plastic Attacks op supermarkten en nam de ambassadeurssjerp op voor Mei Plasticvrij.

‘Ik was in Zuid-Korea voor optredens toen ik op een avond wat video’s aanklikte op Facebook. De ene ging over een aangespoelde walvis, van ontbering gestorven door het aantal plastic zakken in zijn maag. De tweede kwam van een groepje mensen die een Plastic Attack hadden uitgevoerd op een supermarkt in Bristol. Hun actie hield in dat ze producten kochten, maar de plastic verpakking aan de kassa achterlieten, waarmee ze aantoonden hoeveel overbodig plastic gebruikt wordt door de industrie.

Beide filmpjes grepen me aan en in mijn enthousiasme deelde ik de actie van Bristol Attack op Facebook met de vraag: wie organiseert dat in Gent? Dat lokte meteen reacties uit, waaronder de suggestie dat ik het gewoon zelf moest doen. En aldus geschiedde, vanuit Seoel, dankzij de steun van organisaties als Mei Plasticvrij en het Gents Milieufront, met wie ik contact kreeg via Facebook.

Voor ik het wist was ik op vier weken tijd betrokken bij zo’n tweehonderd ‘attacks’ in dertig landen. Stuk voor stuk vreedzame, positieve protestacties. Er werd geen enkele supermarkt lamgelegd, het personeel was op de hoogte, ze werkten zelfs mee. De grootste opkomst was in mijn thuisstad Gent, waar zo’n 1700 deelnemers op afkwamen. Of dat succes met populariteit te maken heeft? Misschien. Een groot deel van tv-kijkend Vlaanderen is nog altijd gevoelig voor de betrokkenheid van BV’s, maar door sociale media is dat toch aan het veranderen. Iedereen kan een filmpje maken dat viraal gaat. Het filmpje dat mij tot actie deed overgaan bijvoorbeeld, werd intussen miljoenen keren bekeken. Daar was geen enkele bekendheid voor nodig, het idee was krachtig genoeg. Alleen, als ik erop terugkijk, vind ik dat we de politiek niet genoeg geviseerd hebben. Het frustreert me hoe politici berusten in het probleem. We zouden allemaal een jaar lang alle plastic verpakking moeten bewaren en dan collectief dumpen in de Wetstraat. Wie weet schudt dat hen eindelijk wakker.’