Zo’n 78 procent van de vrouwen heeft al te maken gehad met seksuele intimidatie op openbare plaatsen. Slechts 25% van de slachtoffers geeft aan dat iemand geholpen heeft. En 86% weet niet wat te doen als getuige van een voorval.
Dat zijn de bevindingen van een internationale online bevraging over seksuele intimidatie op openbare plaatsen, uitgevoerd door Ipsos, onderzoekers van Cornell University en L’Oréal Paris. Ruim 15.5000 mensen in 8 verschillende landen beantwoordde online een reeks vragen over het onderwerp, zowel vanuit de slachtofferrol als vanuit het perspectief van de toeschouwer. De resultaten van de enquête worden verwerkt in een trainingsprogramma dat de make-upgigant in samenwerking met de NGO Hollaback! zal uitrollen.
‘Seksuele intimidatie wordt door vrouwen omschreven als de belangrijkste hinderpaal in het dagelijkse leven. Bijna 80 procent van de 15.000 vrouwen die we ondervraagd hebben, kreeg er al mee te maken. Daar willen we graag wat aan doen’, legt Delphine Viguier-Hovasse, hoofd van L’Oréal Paris uit.
5D-methode
Het trainingsprogramma van L’Oréal is erop gericht om toeschouwers te sensibiliseren om in te grijpen bij straatintimidatie. Bedoeling is om minstens één miljoen mensen in vijf verschillende landen te bereiken. Het trainingsprogramma maakt gebruik van de 5D-methode, vijf acties die je kan ondernemen wanneer je ziet dat iemand wordt lastiggevallen.
Zo kan je direct ingrijpen door met de dader te praten en hem te vragen om te stoppen met zijn ongewenst of ongepast gedrag. Ja kan het ook ingrijpen met een afleidingsmanoeuvre (distract). Zo kan je tussen het slachtoffer en de dader gaan staan of het slachtoffer een vraag stellen over de weg of het uur.
Bij een gespannen situatie kan je een gezaghouder aanspreken en hem vragen om in te grijpen (delegate). Dat kan een conducteur, een leerkracht of een politieagent zijn. Verder kan het ook nuttig zijn om bewijsmateriaal te verzamelen: foto’s of video’s die het slachtoffer kan gebruiken bij het indienen van een klacht (document). Als je niets hebt kunnen doen tijdens het voorval, kan je altijd nadien nog iets betekenen. Je kan het slachtoffer geruststellen, meegaan naar het politiebureau of simpelweg luisteren naar diens verhaal (delay).
