Van dorpscafé tot oase van rust: binnenkijken bij interieurarchitecte Nathalie Deboel

In een voormalig dorpscafé op een straathoek in het polderdorp Oostkerke ontdekken we de woning van interieurarchitecte Nathalie Deboel, die streeft naar een perfecte symbiose van landelijkheid en het eigentijdse.

Ooit publiceerden we haar debuut in dit blad: een vijftiental jaar geleden pakten we uit met haar piepkleine studio-woning in Knokke. Ze woonde en werkte in een ruimte die niet veel groter was dan een kamer, maar die toch al de frisheid uitstraalde die je ook in dit landhuis opmerkt. Ondertussen legde interieurarchitecte Nathalie Deboel een mooi parcours af met heel wat opdrachten in binnen- en buitenland. Haar verhaal begon in Knokke en loopt via Brussel tot in Spanje, Zwitserland, Israël en Frankrijk. Ze is vooral in de residentiële sector actief, maar heeft ook winkels en restaurants op haar naam staan. Het befaamde restaurant Au Bain Marie in Deinze is een van haar verwezenlijkingen, net als Villa Landing, die huist in een voormalige dokterswoning die in 1933 gebouwd werd door niemand minder dan architect Henry Van de Velde.

Goed luisteren

Enkele jaren geleden gooide Nathalie Deboel haar anker uit in het kleine Zwindorp Oostkerke, waar ze ontsnapt aan de drukte. Het interieur straalt een rust uit die alle interieurtrends overstijgt. ‘Misschien komt dat wel omdat dit project min of meer gegroeid is. Het is niet in één keer tot stand gekomen. Er ging wat tijd over de verbouwing en dat voel je. Soms is dat net goed’, legt ze uit. Het pand stamt deels uit 1860 en heeft ook nog wat oudere elementen in huis. Het was een van de talrijke dorpsherbergen. De gevels werden met zorg hersteld. ‘Ik verander het exterieur zelden en wilde er ook geen moderne stempel op drukken. Ik vind net dat we die dorpse uitstraling moeten behouden. In ons land worden heel wat dorpen verknoeid door zogenaamd moderne ingrepen die voor onrustige dorpskernen zorgen’, vertelt Nathalie Deboel.

Oostkerke is trouwens een van de weinige polderdorpen die zijn traditionele silhouet heeft weten te behouden. ‘Het exterieur is zoals het was, maar ik leef me dan wel op een hedendaagse wijze uit in het interieur’, benadrukt Nathalie. ‘Enkele binnenmuren bleven bewaard, maar toch heb ik het interieur wat doorbroken. Wel niet lukraak. Je mag immers niet alles opengooien. Ik ‘luister’ eerst naar een huis om te ontdekken hoe het pand in elkaar steekt. Zo zie je wat je moet behouden en voel je ook best de oriëntatie aan. Ik gebruik hier graag de term ‘luisteren’ voor, omdat je om de ziel van een pand te doorgronden delicaat te werk moet gaan. Op die manier ontdek je ook de lichtinval en kun je de circulatie optimaliseren. Zoals je merkt, zitten er in dit huis veel doorgangen die toelaten dat je vlot en intensief kunt circuleren. Al die deuropeningen maken bovendien dat je een woning als ruimer ervaart en zorgen voor veel diagonale doorzichten en extra lichtinval. Kortom, ze verhogen de belevingswaarde.’

Rondom rondbogen

Zo komen we in de keuken terecht, die het hart van de woning vormt vanwaaruit alle aders onder rondbogen vertrekken. ‘Ze komen ook in andere projecten voor. Rondbogen geven het interieur meer architectuur en maken een opening minder banaal. Ze vangen ook het licht en de bijbehorende schaduw op een delicate wijze’, aldus de ontwerpster. De keuken telt drie doorgangen en werd als een brede gang ontworpen, geflankeerd door twee kasten, bekleed met recuperatiehout dat perfect past in dit landelijke decor, en met prachtige werkbladen van witte marmer die aan de zijkanten ruw zijn afgehakt. De artisanale witte Delftse tegels en het witte marmer reflecteren het zonlicht. Helemaal achter in de keuken ontdekken we bovendien het intiemste hoekje van het pand, met een rond tafeltje voor de dagelijkse koffie en thee. Via alweer een doorgang kom je in de master bedroom die huist in de oude schuur.

Aan de straatzijde stappen we door de woonkamer en eetkamer, die intimiteit uitstralen door de plankenvloeren en balkenzoldering. ‘Ook hier besloot ik om het interieur niet te strak af te werken, net om de landelijkheid van de woning te bewaren. Dat zorgt voor een warm gevoel en veel harmonie’, legt Nathalie uit. Ook de stoffering van het interieur speelt daarbij een rol. Er staat geen te strak design, maar een mix aan objecten, kunstwerken en trouvailles. Dat valt vooral op in de eetkamer, waar je aan een oude kloostertafel zit waarop een schitterend stuk anonieme vintage keramiek uit Italië staat. ‘Ik hou niet van te eclectische decors en streef er altijd naar om harmonie te creëren, onder meer via materialen en kleuren die ik kies in functie van het pand. In een landelijk huis passen aardekleuren en wat ruwer hout. Het is ook van belang dat je die tinten en materies terugvindt in de omgeving, in het landschap en in de tuin. Zo creëer je een band met de streek, wat onontbeerlijk is voor een landelijke woning.’

Nathalie Deboel

-Studeerde interieurarchitectuur aan Sint-Lucas Gent.

-Startte haar studio in 2003 en bouwt sindsdien aan een internationaal parcours.

-Ze werkt vooral residentieel, maar ontwerpt ook kantoren, winkels en restaurants.

nathaliedeboel.be