Elke dag vakantie: een prachtige tuin vraagt om een sober interieur

Een tuin die eindeloos doorloopt in een kleurrijk natuurgebied met Portugese vibes, een paar paarden nu en dan: zo’n omkadering legt elke woning het zwijgen op. Daarom koos architect Stephanie Eeckhaut bewust voor een sereen interieur.

‘Een uur lang heb ik hier gestaan, om te luisteren, maar ook om te kijken en te voelen. Mijn man was meteen overtuigd, ik twijfelde aanvankelijk omwille van de drukke doorgangsweg die aan het huis grenst. Doordat de woning in een beschermd gebied ligt, mochten we ook niet uitbreiden. Maar het huis was voldoende groot, binnenin zag ik genoeg potentieel. En dan die tuin… Eenmaal achteraan ben je ver weg van alles.’ Dat komt door het Parkbos, een uitgestrekte groene zone die een groot deel van De Pinte, nabij Gent, beslaat. Zowel achteraan, als links én rechts loopt de tuin van de woning naadloos en zo ver je kunt kijken over in een weelderig stuk natuurgebied. De tuin zonder eind werd het grootste argument voor architect Stephanie Eeckhaut en haar man om de jarenzestigbungalow te kopen.

Natuurshow

De natuur krijgt de hoofdrol, daar bestond geen discussie over. De woning moest rust, sereniteit en kalmte uitstralen zodat alle aandacht maximaal naar de natuurshow rond de woning kon gaan. Bel je bij Stephanie aan, dan krijg je meteen een beeld van wat dat inhoudt: de muur tegenover de voordeur werd opengebroken en vervangen door een glazen deur, waardoor je blik meteen naar het indrukwekkende groen gaat. Stephanie: ‘De inkomhal zuurstof bezorgen was een van de eerste ingrepen die ik in mijn hoofd had. Op zo’n manier een entree kunnen maken in je huis, vertelt zo veel. Echt élke keer ben ik weer verrast wanneer ik thuiskom.’

Ook op andere plekken in de woning werd de natuur naar binnen gehaald met brede ramen die tot op de vloer doorlopen. Ze fungeren bijna als reusachtige schilderijen waarvan de groentinten mooi contrasteren met de sereniteit binnen. Stephanie: ‘Het kleurenpalet hield ik bewust sober. In mijn job tracht ik telkens de persoonlijkheid van mijn klanten naar hun woning te vertalen, zodat ze zich helemaal thuis voelen. Voor mijn eigen huis ging ik op zoek naar zachtheid, rust en een betoverend lichtspel.’ Stephanie wijst naar de schaduw die gevormd wordt door de latjes van het houten bankje bij het raam. ‘Van zulke kleine dingen houd ik enorm.’

Het kleurenpalet knipoogt bewust naar de Alentejo-streek in het zuiden van Portugal. De mix van warme wit- en zandtinten met het roodbruine, Afrikaanse hout en een streepje brons, messing en lichtblauw hier en daar geeft de woning een zuiderse frisheid. Ook de grote foto van het paard in de woonkamer, een werk van de Russische fotograaf Nikolay Ivanov, linkt naar Portugal. Stephanie: ‘Wat verderop is een paardenpad en dus zien we regelmatig paarden in onze achtertuin. Dat beeld klopt helemaal met het beeld dat ik van Alentejo heb, bovendien is de foto in Portugal genomen. Dat soort details zorgen dat het verhaal van een woning klopt.’

De boom blijft

De kleuren zijn sober, maar nooit saai. Voor de variatie en het vakantiegevoel zorgen de texturen en de materialen. De spikkel en kleine keitjes in de zandkleurige tegels, de stoffen bekleding in de inbouwkasten, het linnen van de kussens, de pampagrassen en hoeden in de inkomhal: het zorgt op een subtiele manier voor karakter. Heel wat meubelen en accessoires blenden in het interieur en vallen tegelijk op, een evenwichtsoefening waar Stephanie om bekendstaat. Stephanie: ‘Behalve het tapijt en de sofa ging ik op zoek naar stukken die in deze woning klopten. Een aantal ervan, zoals de eenzitjes en de bank, liet ik door Woosd op maat maken, voor originele meubelen spring ik vaak binnen bij White Interiors in Deurle. Anna komt uit Italië en keert regelmatig terug om er unieke stukken te zoeken, zoals de handgemaakte lamp boven de tafel, de houten salontafel en het houten stoeltje in de badkamer. Accessoires zoals de plaid, de sfeerlampjes en de snijplank in de keuken kocht ik bij het Gentse Billie Rose; Noor heeft een enorme feeling voor bijzondere spullen. Hier en daar zie je ook keramiek van mijn mama, zoals de vaasjes en de schaal op tafel.’

De tuin noemt Stephanie work in progress, vooral dan aan de voor- en zijkanten van de woning. De sparren werden al verwijderd, nu staan er enkele struiken en bomen op de planning zodat de intimiteit wordt verhoogd. Achteraan valt er op de tuin echter weinig aan te merken, doordat die zachtjes overloopt in het kleurrijke natuurgebied. De afscheiding werd dan ook bewust weggehaald. Anderhalve meter boven de tuin ligt het terras, waardoor je vanop een plateau heerlijk de natuur kunt overschouwen. Midden in de tuin valt een atypische boom op. Stephanie: ‘Dat was een behoorlijk aanwezig exemplaar dat het zicht belemmerde. Een boomkweker die ik om advies vroeg, moedigde ons echter aan om eerst goed naar onze tuin te kijken. Hij had gelijk. Te vaak worden er radicale keuzes gemaakt, terwijl die boom gewoon wat snoeiwerk nodig had. ‘Word de architect van je boom’, was zijn advies en dus haalde ik heel wat takken weg, waardoor we nu vanuit elke hoek van het huis door de boom kunnen kijken. En waardoor we van dat gekke boompje zijn gaan houden.’

Architect Stephanie Eeckhaut

Studeerde burgerlijk ingenieur-architect aan de Universiteit Gent.

Werkte een aantal jaren bij Stephane Beel Architecten en JUMA Architects.

Is gespecialiseerd in residentiële totaalprojecten, inclusief meubelkeuze.

stephanieeeckhaut.be