Een periscoop op Brugge

Mag dat in Brugge?” vroeg een collega me bij het bekijken van deze foto’s. Het is inderdaad niet vanzelfsprekend dat een oude woning op zulke voyante manier wordt aangepakt, zeker niet in een stad die het erfgoed koestert. Het is een feit dat de Brugse Monumentenzorg soms tot ieders verbazing dit soort ingrepen aanmoedigt. Dat is niet ongevaarlijk voor de architecturale harmonie van de gevelwanden die op steeds meer plaatsen in de binnenstad wordt verstoord. Foto: De slaapkamer werd dwars door het dak gepriemd

Veel van die ingrepen blijken ook slecht te verouderen. Het rustige historische straatbeeld verandert snel, waardoor Brugge aan charme en karakter dreigt in te boeten. Het was nochtans de enige historische stad in ons land met een min of meer gaaf geconserveerd patrimonium. Onze buurlanden hebben veel meer goed bewaarde steden. Foto: In het souterrain werd het plafond verhoogd en de ruimte werd vergroot met een extra volume in sixtiesstijl. De keuken en meubels zijn door Van Volcem zelf ontworpen, de lampen zijn vintage (Raak).

Maar nu terug naar dit project, dat met deze problematiek te maken heeft. Het pand bevindt zich op de Singel. In Brugge is de straat die deze naam draagt een stedenbouwkundige vergissing. Rond 1900 rijpte ook hier het idee om delen van de stadswallen te dempen voor grote boulevards. Bij wijze van voorsmaakje kwam de Singel tot stand, een rijtje van een tiental belle-époquewoningen met bel-etages. Maar de grote laan kwam er niet en nu rusten de huizen nog steeds op de oude stadswal, wat ze extra aantrekkelijk maakt. Foto: In de woonkamer kwam een glasstraat midden in de vloer, met uitkijk op de keuken beneden.

De woningen werden begin twintigste eeuw opgetrokken in de typische belle-époquestijl en werden nadien amper verbouwd. Ze vormen dus een stijlkundige eenheid, waardoor de hedendaagse doos op dit pand voor een gewaagd contrast zorgt. Dat werkt, omdat de doos alleen staat. Het is een hedendaags accent, niets meer. Maar het gevaar bestaat dat, nu dit precedent werd geschapen, er straks op andere huizen voyante dakkapellen komen die de harmonie helemaal zullen verbreken. Zoiets kun je immers administratief noch juridisch tegenhouden.

De architect van het pand is zich daarvan bewust, maar koos er toch voor om zijn huis met een dergelijke kijkdoos te bekronen. “De dakkapel die er stond was niet origineel en verkeerde in slechte staat. We kregen de toelating om ze te herbouwen, maar de stadsdiensten suggereerden ook dat ik de kapel net zo goed door een modern ontwerp kon vervangen. Als je dan toch iets nieuws doet met een oude woning, moet die ingreep evenwaardig zijn. Het contrast werkt versterkend. Dit blok maakt de gevel mooier. Bovendien koos ik bewust voor een doorbreking in het dak, zodat oud en nieuw echt in elkaar zitten.” Foto: De laden van de kast in de eetkamer zijn extra diep. De architect voerde zoveel mogelijk zelf uit. Budgettair interessant én leerrijk.

In de woning is nog een tweede doos verwerkt, achteraan, in de tuin. Om het souterrain leefbaar te maken werd het samen met de bel-etage tot een grote woonruimte verbouwd. Kevin verhoogde het plafond van de kelderverdieping om ruimtegevoel te creëren en om meer licht binnen te halen. Hij voorzag de bel-etage ook van een glasstraat midden in de vloer. Bovendien kreeg de keuken extra leefruimte bij in de vorm van een gebogen doos die in de tuin staat. Deze uitbouw met golvende wand _ het lijkt wel een grote vintage televisie _ is een knipoog naar de sixties en seventies, een periode die Kevin zeer inspirerend vindt, zowel voor de architectuur als voor het design.

Voor deze ruimte tekende hij niet alleen een keuken op maat, maar ook de metalen eettafel. De vloerbedekking is origineel: Kevin gebruikte hiervoor betonnen tuinafsluitingen verdicht met kunsthars. De metalen zuilen verraden dat het pand grondig werd versterkt. “Toen we het huis kochten, was het opgedeeld in vijf appartementen. Veel oude elementen bleken niet meer oorspronkelijk. De binnendeuren waren verdwenen. Dat gaf ons de mogelijkheid om grondig te verbouwen. De plankenvloeren waren net trampolines en de houten balken eronder waren constructief veel te licht, vandaar de versterkingen.” Foto: De keuken kreeg extra leefruimte in de vorm van een gebogen doos die in de tuin staat. Een knipoog naar de sixties en seventies.

Boven hebben Kevin en Tiny enkele gastenkamers voor hun kleine Bed & Breakfast. Helemaal boven, in de witte doos op zolder, kom je in de slaapruimte, afgewerkt met witte formicaplaat. Bij het binnenstappen krijg je het gevoel alsof je een andere wereld betreedt, net een filmdecor. Aan de achterzijde staat middenin de ruimte een bad van WET en aan de voorzijde het bed. Doordat de kamer zich zo hoog bevindt, is de privacy goed beschermd.

Kevin heeft het pand grotendeels zelf verbouwd. “Buiten het pleisteren en plaatsen van de zware balken en ramen, heb ik veel zelf gedaan. Dat is niet alleen budgettair interessant. Als architect heb ik er ook veel van opgestoken. Alle architecten zouden dit eens moeten doen!” Foto: De periscoopkamer in het dak wordt verlicht met kleurschakeringen, als een filmdecor. Het uitzicht is adembenemend.