Uniek restaurant met wielerthema

In het wielerrestaurant Casa Grinta in Terhagen is het al wielrennen wat de klok slaat. Wij kozen er voor het wielermenu.

In het culinaire klassement is kok Paul Van Bommel altijd het peloton trouw gebleven. Hij werd getraind bij Trois Gros en Lameloise in Frankrijk en was in de jaren tachtig een koploper in de nouvelle cuisine. Van Bommel kan terugblikken op een heel parcours: chef-kok van Eyckerhof en ’t Fornuis, een eigen traiteurwinkel en restaurant, Epicurus in Antwerpen en later in Terhagen, het wielercafé Grinta (Italiaans voor ‘hardnekkigheid’) in Boom.

Sinds drie jaar staan de potten weer thuis op het fornuis in Terhagen. De zaak heet nu Casa Grinta. Annik De Smet, de nieuwe echtgenote, staat in voor de bediening en heeft er duidelijk zin in. Paul is inmiddels achtenvijftig en rijdt zijn laatste baanwedstrijd. La forza di volontà is zijn motto.

De veelgebruikte wielerterm grinta slaat op de kracht om te winnen, weigeren om op te geven. In wielerjargon is Paul op grinta aan het koersen en op grinta aan het koken, waarbij hij soms nog even boven zichzelf uitstijgt. De straatstenen zal hij er op zijn leeftijd niet meer uit rijden, daar heeft hij de energie niet meer voor, want veel tijd gaat naar de inrichting van zijn wielermuseum.

De collectie groeit gestaag door de gulle giften van sympathiserende ploegmakkers en zo langzamerhand barst het huisje uit zijn voegen. Aan de tafels met wielercollages, tussen vitrines met medailles, zitten buurtbewoners, fietsliefhebbers en beroepsrenners. Lucien Van Impe is al drie keer komen eten.

Onze keuze
Paul komt altijd zelf aan tafel uitleggen wat de pot schaft. Wij kozen, zoals bijna iedereen rond ons, het viergangenmenu Forza (38 euro). Lekkere tapenades van paddenstoel en olijf met toast verschenen als hapjes vooraf.

Het voorgerecht was gemaakt van kabeljauwhaas met peterselie en kervel, scheermesschelp met champignons en kaas, en hamburger van vis. Dat alles opgediend met sabayon van schaaldierenjus en sap van rode biet. Volgde roomsoep op basis van pompoen en verrijkt met gerookte paling, paprika en peer.

Hoofdgerecht was wat te ver gegaard vlees van hertenkalf met poivradesaus, bospaddenstoelen, puree van pastinaak en compote van kweepeer. Het nagerecht kwam op een bord met gesuikerde afbeelding van een fiets en bestond uit mousse van passievrucht, crumble van ananas en dragon, karamelcarpaccio van boomtomaat, espuma van witte chocolade en minder geslaagde sorbet van mojito. (PvD)