Op retour: vijf iconische restaurants die hun sterren zagen verdwijnen

Paul Bocuse in 1992, voor zijn restaurant © Getty

De culinaire wereld davert op zijn grondvesten nu het restaurant van wijlen Paul Bocuse zijn derde ster kwijtraakt. Het is echter niet de eerste zaak die zijn iconische status ziet afbrokkelen. Enkele straffe verhalen uit de gastronomische wereldgeschiedenis.

The Araki, Londen

Pijlsnel ging het voor sushirestaurant The Araki. In 2014 opende het zijn deuren, in 2016 werd het in één klap bekroond met twee sterren en twee jaar later volgde al een derde. Dat was niet alleen opmerkelijk door de snelheid, maar ook door de aard van het restaurant: nooit eerder was er in het Verenigd Koninkrijk een sushizaak bekroond met drie sterren.

De grote ontnuchtering kwam er in 2019, toen de zaak in een klap al haar sterren kwijtraakte. Michelin heeft altijd volgehouden dat dat geen reactie was op het vertrek van oprichter en sushimeester Mitsuhiro Araki, maar het is duidelijk dat de man een grote invloed had op wat er geserveerd werd. Vandaag staat het restaurant niet meer in de gids.

Villa Lorraine, Brussel

Toen Michelin in 1939 zijn opwachting maakte in België, deelde het maar een ster uit: aan Villa Lorraine. Daarmee was het eerste sterrenrestaurant buiten Frankrijk en het eerste van België. Dat was zo tot het in 1953 gezelschap kreeg van Comme Chez Soi en het aantal bekroonde restaurants langzaamaan groeide. Een tweede ster volgde in 1960 en ook dat niveau wist de zaak jarenlang als enige in België vol te houden, tot opnieuw Comme Chez Soi volgde in 1966. De derde ster kwam er in 1973. (Opnieuw volgde zes jaar later ook Comme Chez Soi, overigens.) Ook dat nieuws was een wereldwijde primeur: nooit eerder had een restaurant buiten Frankrijk die enorme blijk van appreciatie gekregen.

Even gestaag als de klim ging, zo traag daalde Villa Lorraine echter op de ladder der gastronomische appreciatie. In 1984 stierf eigenaar Marcel Kreusch, die de zaak al leidde sinds 1953. Het overlijden liet zo’n indruk na dat een jaar later een derde ster ingeleverd moest worden. De Brugse chef Freddy Vandecasserie komt het tijdens zijn carrière nog eens tegen, want de tweede ster sneuvelt in 1997. Ook zijn zoon Patrick kan het tij niet keren en in de editie van 2006 wordt Villa Lorraine niet meer vernoemd.

'Vernieuwende gerechten bij Villa Lorraine in Brussel', schrijven wij in 2016.
‘Vernieuwende gerechten bij Villa Lorraine in Brussel’, schrijven wij in 2016.

En toch is het nog niet game over voor Villa Lorraine. Met de entrée van voormalig sous-chef bij Le Chalet de la Forêt Alain Bianchin kwam ook een ster in 2014. Intussen is er opnieuw een wissel van de wacht aan het fornuis gepasseerd, maar het restaurant behield tot vandaag die ster.

La Côte d’Or, Saulieu

De erg rijke geschiedenis van het Franse restaurant La Côte d’Or start in 1932. De zaak wist op te klimmen tot driesterrenetablissement, tot het niveau daalde in 1964. Chef en gewiekst zakenman Bernard Loiseau wist het tij echter te keren: in 1991 stond de zaak in het hart van Frankrijk weer te boek als een driesterrenrestaurant.

Tot 2002 liep alles op roosjes. Of toch voor buitenstaanders, want Loiseau had af te rekenen met zware depressies. Toen in 2003 de quotering van La Côte d’Or in Gault & Millau zakte van negentien naar zeventien punten circuleerden geruchten dat ook Michelin haar sterrenaantal zou terugschroeven. Dat was naar verluid te veel voor Loiseau. Uit angst om zijn derde ster door zijn vingers te zien glippen, ontnam hij zich van het leven. Op de dag van zijn begrafenis kwam de Michelin-gids uit. Daarin prijkten drie sterren naast La Côte d’Or.

Die kon zijn opvolger behouden tot 2016. Vandaag heeft de zaak er nog twee, al heet ze niet meer Côte d’Or, maar wel Relais Bernard Loiseau.

Sukiyabashi Jiro, Tokio

Weer een sushirestaurant met een straf sterrenverhaal. De zaak van chef Jiro Ono stond al sinds 2007 in de Michelingids en werd regelmatig het beste sushirestaurant ter wereld genoemd. Onder andere het Franse icoon Joël Robuchon noemde het een van zijn favoriete adressen ter wereld, waar hij leerde dat sushi een kunst is.

Een van de meer opmerkelijke etentjes die doorgingen in Sukiyabashi Jiro: Japans premier Shinzo Abe trakteert Barack Obama op sake en wat de president zelf omschreef als 'de beste sushi die ik al heb gegeten' in 2014.
Een van de meer opmerkelijke etentjes die doorgingen in Sukiyabashi Jiro: Japans premier Shinzo Abe trakteert Barack Obama op sake en wat de president zelf omschreef als ‘de beste sushi die ik al heb gegeten’ in 2014.© Reuters

In de gids van 2019 haalde de zaak nog drie sterren, in 2020 – het gaat rap in sushiland – nul. De reden daarvoor lag niet in het eten zelf, aldus Michelin, maar wel in de toegankelijkheid van de zaak met plaats voor tien mensen. ‘Sukiyabashi Jiro aanvaardt geen reservaties van het algemene publiek, waardoor het buiten ons bereik valt’, klonk het bij Michelin. ‘Het is niet correct om te zeggen dat het restaurant zijn sterren verloor, maar het staat inderdaad niet meer in onze gids. Michelin houdt eraan om restaurants te bespreken waarin iedereen kan gaan eten.’

La Maison des Bois, Manigod

Dit restaurant haalde het wereldnieuws niet zozeer omdat zo enorm bekend was, maar wel omdat de chef zich niet zomaar neerlegde bij de beslissing van Michelin om zijn derde ster af te nemen. Marc Veyrat was ervan overtuigd dat de culinaire gids een fout maakte en stapte naar de rechter om zijn ster terug te eisen. Hij kreeg ongelijk.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content