Latijns-Amerikanen eten veel te vet en te zoet

Latijns-Amerikanen eten zeer ongezond, blijkt uit een nieuwe studie. De Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) van de VN probeert dat tegen te gaan met richtlijnen op maat van elk land.

De FAO is voor elk land een gids voor gezonde voedingsgewoonten aan het maken, gebaseerd op de voeding die beschikbaar is in elk land. Slechte voedingsgewoonten maken de ondervoeding en niet-overdraagbare ziekten in ontwikkelingslanden nog erger.

Ecuador krijgt de voedingsgids in september, zegt nationaal voedingsadviseur Gabriela Rosero. Het is, samen met Peru, het enige land in Zuid-Amerika dat dit instrument nog niet heeft.

Vooral verwerkte voeding

Het doel van de gids is richtlijnen te geven voor voedingsbeleid en voedingsprogramma’s. Beide landen maken deel uit van de acht landen die zijn onderzocht in de Latijns-Amerikaanse Studie over Voeding en Gezondheid (ELANS). Daaruit bleek dat consumenten over het algemeen de voorkeur geven aan verwerkte en niet-natuurlijke producten.

Latijns-Amerikaanse consumenten geven over het algemeen de voorkeur aan verwerkte en niet-natuurlijke producten.

De gemiddelde energie-inname (EI) bedraagt wel 1959 kilocalorieën per dag, met een evenwichtige verdeling van macronutriënten (54 procent koolhydraten, 30 procent vetten, 16 procent eiwitten), maar het probleem zit in de details.

Suiker en vet

‘Meer dan 25 procent van de EI komt uit voedselbronnen die rijk zijn aan suiker en vet, zoals suikerhoudende dranken, gebak, chips en snoepjes. Slechts 18 procent van de EI is afkomstig van voedingsmiddelen die rijk zijn aan vezels en micronutriënten, zoals volle granen, wortels, fruit, groenten, bonen, vis en noten’, stelt de studie.

Martha Yépez, een van de ELANS-onderzoekers, is van mening dat deze trend een gevolg is van de ontwikkeling in de onderzochte landen. ‘We zitten midden in de consumptie van gemakkelijk toegankelijke voedingsmiddelen. Het is handiger om te kopen wat al klaar is dan alles zelf klaar te maken, ook al is dat niet goedkoper.’

Onevenwichtige voeding veroorzaakt verschillende vormen van malnutritie die 88 procent van alle landen ter wereld treffen, zegt de FAO: acute en/of chronische malnutritie, een tekort aan micronutriënten, obesitas en voedingsgerelateerde ziekten (waaronder type 2 diabetes, hart- en vaatziekten en bepaalde soorten kanker).

Het is handiger om te kopen wat al klaar is dan alles zelf klaar te maken, ook al is dat niet goedkoper.

Dubbel probleem

Rosero bevestigt dat Latijns-Amerika moet vechten tegen een dubbel probleem van malnutritie, aangezien 34 miljoen mensen ook ondervoed zijn. Bij kinderen jonger dan vijf jaar lijden er ‘6,1 miljoen aan chronische ondervoeding, bijna vier miljoen aan overgewicht en 38,5 procent aan bloedarmoede. Bij de volwassenen heeft 50 procent overgewicht en 27 procent obesitas.’

Het ELANS-onderzoek liet ook zien dat vis bijna afwezig is in de energie-inname (slechts 9 procent van de EI), hoewel alle onderzochte landen (Argentinië, Brazilië, Chili, Colombia, Costa Rica, Ecuador, Peru en Venezuela) toegang hebben tot de zee.

Invloed van reclame

‘De uitzonderingen waren Peru en Ecuador, waar de vleesconsumptie de helft bedroeg van die in de andere landen en weinig invloed had op de EI’, aldus de studie.

Manuel Coronel, voedingsingenieur aan de Technische Equinox-universiteit van Ecuador, zegt dat het om een cultureel probleem gaat, dat de voedselzekerheid van elk land bedreigt, en dat het ook te wijten is aan de enorme invloed van reclame.

Mensen weten wel wat ze moeten eten, maar ze doen het niet.

‘Mensen weten wel wat ze moeten eten, maar ze doen het niet. Als we nu geen preventieve maatregelen nemen, dan zullen we op latere leeftijd gezondheidsproblemen als obesitas en hoge bloeddruk krijgen.’

Reguleren

Ivan Sisa, expert volksgezondheid aan de San Francisco-universiteit van Quito, pleit voor meer en betere regelgeving.

‘In de VS dalen de obesitasstatistieken omdat er meer regulering is gekomen. De industrie zou meer gereguleerd moeten zijn, met meer belastingen. Chili heeft bijvoorbeeld spelletjes en strips verboden bij de verkoop van cornflakes.’

Yepez zegt dat de overheid eerder aan educatie moet doen dan aan regulering.