Drie keer culinair verantwoord blikvoer

Eten uit blik schudt zijn kwalijke reputatie steeds meer van zich af. Volkomen terecht, want het materiaal wordt steeds meer gebruikt als verpakking voor topproducten. Wij testten enkele blikken uit tijdens een rudimentair fijnproeversfeest. Dit waren de gesmaakte recepten.

Een feestmaal koken uit de voorraadkast? Dat kan. Ik plunderde de conserveafdeling van een aantal winkels om te bewijzen dat blik vandaag niet langer staat voor mindere kwaliteit. Mijn experimenten resulteerden in een waar proeversfestijn. Een blik op de opties!

Aperitief

Dat bestond uit enkele olijven uit blik, die ik een subtiele upgrade gaf door er wat rozenharissa overheen te mikken. Een blikje sardinepaté, een schaaltje olijfolie met wat grof zout en een restje gegrild stokbrood vervolledigden de salontafel. Het deed een beetje denken aan een rudimentaire picknick een tijdje geleden, tijdens een lange wandeling langs de Portugese kust. Dat is al niet mis, in coronatijden.

Tussengerecht

Een beetje een vreemde eend in de bijt van het verder behoorlijk mediterraan etentje, maar dit experiment met jackfruit stond al lang op het lijstje en dus aten we taco’s als voorgerecht. Als vulling was er keuze tussen pulled jackfruit en pulled pork uit blik. Dat laatste haalde de selectie van culinair verantwoord blikvoer echter helaas niet, omdat het smaakpanel weinig andere smaken dan zout wist te detecteren.

De zelfgemaakte vegetarische variant vernoemen we hier wél: dat kwam dankzij de marinade vol smaakmakers (vergeet zeker het rokerige chipotlepoeder niet!) verrassend smaakvol uit de oven. Ik serveerde met salsa verde uit een blikje, wat blokjes komkommer, sla en nog een streepje sriracha omdat dat was wat de koelkast die dag te bieden had, maar een fris-zure rodekoolsla zou hier zeker ook niet bij misstaan.

Hoofdgerecht

Voor de volgende gang wou ik aan de slag met blikjes vis. De basis was het klassieke recept van spaghetti puttanesca, maar daar voegde ik nog een extra blik passata toe. Vervolgens verdeelde ik de saus over twee pannen en liet op het laatste nippertje nog een blikje vegetarische ’tonijn’ mee opwarmen in de ene, en de grof gesneden inhoud van een blik sardines in de andere. Pasta erbij, afwerken met nog een flinke lek olijfolie en wat vers gesnipperde peterselie en het eten stond op tafel binnen de twintig minuten. Beide versies werden volmondig goedgekeurd.

Meer info over de gebruikte producten vind je hier.