Een jaar nadat de Duitse, Deense en Nederlandse garnalensector het MSC-keurmerk voor duurzame visserij kregen, maakt de organisatie de balans op. De Belgische vissers hinken achterop.
De garnalensector was één van de laatste grote visserijen in Europa waarvoor nog geen door de overheid opgelegd vangstquotum gold. Daarom was het opmerkelijk dat de garnalensector er zelf alles aan gedaan heeft om het MSC-keurmerk te behalen. Van onderzoek naar het zeeleven tot het opstellen van een afzetplan: de vissers kwamen zelf maatregelen overeen om het blauwe label binnen te halen.
Samen verbonden de vissers uit de drie landen zich ertoe hun impact op het zeeleven te beperken. Dat doen ze concreet door vaker aan wal te blijven als de vangsten onder een bepaald niveau blijven, de mazen van de netten wijder te maken om bijvangst te verminderen en kwetsbare natuurgebieden te vermijden. De Duitse, Nederlandse en Deense kotters vangen samen jaarlijks ongeveer 30.000 ton garnalen in de Noordzee, ruim 95 procent van de totale vangst.
Geen Belgische MSC-garnalen, wel een Belgische campagne
Opvallende afwezige in de samenwerking is België, een land met een mooie garnalentraditie. Onze sector koos ervoor niet mee te stappen in het programma omdat de grijze garnaal tijdens het opstellen ervan niet schaars was en de Belgische vloot vooral uit kleine boten bestaat.
Hoewel Belgische garnalen dus geen MSC-label dragen, voert het label dit najaar wel een campagne in ons land om consumenten er bewust van te maken dat de (meeste) Noordzeegarnalen duurzaam zijn gevangen. Chefs en influencers zullen dan worden uitgedaagd om hun eigen versie van de klassieke garnalencocktail te creëren.
