Sabine Peeters: ‘Laten we het woord ‘dieet’ uit ons vocabularium schrappen’

Sabine Peeters, auteur van ‘Lief voor mijn lijf’, roept op om ons lichaam niet als vijand, maar als bondgenoot te zien.

Ik krijg een rare bijsmaak van het woord ‘diëten’. Te veel herinneringen, van slecht tot erbarmelijk. Ik heb ook maar weinig vriendinnen die niét met de ogen draaien bij het idee dat ze vlees, fruit, vetten, aardappelen, brood of fun van hun bord moeten schrappen. Diëten staat quasi synoniem aan afzien, aan vijandschap tussen lichaam, geest en eten. Aan angst.

Want van jongs af groeien vele vrouwen (en ook mannen) op met het idee dat hun lichaam niet goed genoeg is. Het is te mager, of te dik, te recht of te blubberig. Velen worden gestimuleerd in het veranderen van hun lijf, weinigen in het echt luisteren ernaar.

Insert een straklopende dieetindustrie die op deze nefaste trend inspeelt met trucjes en beloftes die niet enkel een groot gebrek aan waarden en normen etaleren, maar ook spelen met de geestelijke én lichamelijke gezondheid van de consument. Shakes, afslankthee’s, dieetpoeders, tabletten, siroopjes, de lijst van producten is lang, zo ook die van de mogelijke gevolgen. Want laten we eerlijk zijn: het grootse deel van deze brouwsels zet ons lichaam totaal in overdrive, met de nodig consequenties. Ik kreeg alvast een maagprobleem en spastische darmen mee als souvenir aan mijn dieetverleden.

Ook in de boekenwereld slaat men munt uit de dieetobsessie van onze samenleving. Er staat geen rem op de theorieën van verschillende strekkingen die ons wéér dat ultieme en uiterst gezwinde gewichtsverlies voorspiegelen. We lijken graag te willen geloven in een quick fix, een snelweg naar zogezegd geluk. Wat vaak leidt tot falen, en we zijn weer terug bij af.

Maar is op je voeding letten en meer bewegen dan uit den boze? Druist de wens om slanker te willen zijn per se in tegen de regels van ‘body positivity’? Neen, duizendmaal neen. Je pleegt geen roofbouw op je zelfvertrouwen door te geloven in evenwicht op het bord. Het is geen verraad tegenover jezelf om toe te geven dat je met slechte leef- en eetgewoontes zit. De cijfers liegen er trouwens niet om: ruwweg 10% van de Belgische bevolking lijdt aan obesitas en de Wereld Gezondheidsorganisatie spreekt van een heuse epidemie en ziet de toekomst niet rooskleurig in! Dus het probleem ‘extreem overgewicht’ stelt zich meer dan ooit, en dit tackelen is dus aangewezen.

Toch lijkt het ergens duidelijk fout te lopen in de opvoeding rond lichaamszorg en voeding, want ondanks de plechtige beloftes van dieetgoeroe’s, slaagt niemand er echt in een shift te brengen. Daartegenover staat het stijgende cijfer van jonge meisjes en vrouwen die zichzelf continue op -vaak extreme- diëten zetten terwijl ze helemaal geen overgewicht hébben!

Het mag dus duidelijk wezen: we zitten met een kloof van jewelste! Een duel tussen gewichtsperceptie – en realiteit.

Om deze te ontwapend te krijgen, stel ik eerst en vooral voor dat we het woord ‘dieet’ uit ons vocabularium schrappen. Het is te beladen, doet het hoofd tollen en staat synoniem voor te veel negativiteit. Verkracht door een wereld die er munt uit wil slaan.

Laten we daarnaast het lichaam, met al zijn noden én taken, als bondgenoot zien. Eentje waar naar we moeten luisteren als het iets zegt. Heeft het grommende honger? Geef het dan eten met voldoende voedingswaarde. Kondigt zich verzadiging aan? Stop dan met eten. Vertoont je lijf plots allergieën? Stap dan naar je arts en vermijd de ontsteker. Voel je je lusteloos, heb je maagklachten, hoofdpijn, noem maar op? Negeer deze symptomen dan niet, je lichaam probeert iets te zeggen. Eens de relatie tussen jezelf en je lijf de nodige sterkte en respect vertoont, is kiezen voor gezonde voeding en meer beweging een normaal gegeven in plaats van een lastige opdracht. De aanpassing van je gewicht volgt automatisch wel.

En volgens deze methode is er geen sprake van extremen of angsten. Je bent lief voor je lijf omdat je het de energie geeft die het verdient, en daar mag je trots op zijn. Jij draagt zorg voor jezelf, op een geduldige en zachte manier. En dat, dat is iets heel, héél schoons.