Actrice en YouTube-ster Lotte Peeters (19) kampte lang met een eetstoornis, was suïcidaal en kwam nooit buiten. Vandaag helpt ze haar bijna 10.000 jonge fans om het taboe te doorbreken.
‘Er zijn momenten geweest waarop zelfs de mensen rondom mij niet zeker konden zeggen of het ooit wel goed zou komen met mij.’
Net iets meer dan 1,5 jaar geleden wilde de Ketnet-actrice en Youtube-ster Lotte Peeters (19) nog euthanasie aanvragen omdat haar psychische lijden zo ondraaglijk was geworden. Ze kampte met een eetstoornis, was suïcidaal en kwam nooit buiten.
‘Ik dacht: ‘Ik wil sterven, laat mij toch gewoon los’, vertelt ze vanachter haar zwarte zonnebril terwijl we op een terras in Antwerpen koffiedrinken.
Ik wil jongeren zeggen dat, hoe moeilijk het voor hen nu misschien ook lijkt, er hoop is en dat ze met veel doorzettingsvermogen betere dagen zullen meemaken.
Dit soort oprechtheid is Lotte’s handelsmerk. Op haar Instagram en andere sociale media probeert ze om de bijna 10.0000 jongeren die haar op de voet volgen een hart onder de riem te steken. ‘Ik wil hen zeggen dat, hoe moeilijk het voor hen nu misschien ook lijkt, er hoop is en dat ze met veel doorzettingsvermogen betere dagen zullen meemaken.’
Twee maanden geleden richtte de tiener daarom someplacesafe.be op, een online platform waar jonge mensen hun verhaal kunnen doen en met elkaar in gesprek kunnen gaan over psychische problemen.
‘In mijn YouTube-video’s en op mijn Instagrampagina praatte ik al een tijdje openhartig over mijn depressie en eetstoornis. Ik geef mee hoe weinig ik woog, en ik maak duidelijk: dit is niet het leven dat je wil. Ik hamer er echt op dat ik door een hel ging.’
De jonge mensen die Lotte op Instagram en YouTube vinden, komen daar terecht omdat ze fan zijn van haar rol in de immens populaire Ketnet-reeks ‘4eVeR’, waarin ze de vriendin speelt van hoofdpersonage Emma.
Ik ben altijd heel open over mijn strijd met depressie en eetstoornis. Ik geef mee hoe weinig ik woog, maar ik maak wel duidelijk: dit is niet het leven dat je wil. Ik hamer er echt op dat ik door een hel ging.
De reacties op de lesbische relatie in de tienerserie waren algemeen positief, maar Lotte kreeg ook minder leuke berichten. Lotte is al drie jaar samen met een vrouw. Vanuit haar persoonlijke ervaring, vindt ze het extra jammer dat kinderen op zo’n jonge leeftijd al minder tolerant in het leven kunnen staan.
‘Natuurlijk, het is maar televisie’, nuanceert ze, ‘Maar als er dan iemand in hun klas lesbisch is, ben ik bang dat ze daar ook slecht op zullen reageren. Ik wil dus ook dat ze die boodschap bij mij horen: dat het oké is om lief te hebben wie je liefhebt.’
Als de jongeren Lotte op sociale media vinden, worden ze geconfronteerd met moeilijke thema’s waar ze misschien nog niet klaar voor zijn. ‘Ik krijg daar veel berichten over’, bevestigt ze, ‘Toch heb ik veel meisjes leren kennen die nu zeggen ik hen motiveer om beter te worden. Ik moedig hen steevast aan als ze het lastig hebben en geef ze tips mee.’
Maar soms is het mentaal zwaar om daar elke dag mee om te gaan, geeft Lotte toe. ‘Op someplacesafe.be vinden ze dan altijd iemand waar ze mee kunnen praten. Mijn droom is om op lange termijn geld te verdienen met de site en die middelen te pompen in een samenwerking met therapeuten die chatsessies aanbieden. Zo vinden ze op een toegankelijke manier op tijd de weg naar de juiste begeleiding.’
Niemand die de gepassioneerde Lotte vandaag ziet, zou aan haar kunnen zeggen dat ze het zo moeilijk heeft gehad. ‘Dat is het probleem met psychische problemen’, legt de tiener uit, ‘Zolang mensen niet aan je kunnen zien dat er iets aan de hand is, ga je horen dat je je aanstelt.’
Het is heel moeilijk om mensen die in het dal zitten duidelijk te maken dat ze er weer uit kunnen klimmen. Mensen kunnen elkaar niet redden, ze moeten er elke dag voor kiezen om zichzelf te redden.
Het is waarom Lotte naar eigen zeggen steeds meer wou afvallen. ‘Pas als mensen zouden zien dat ik extreem mager werd, geloofde ik dat ze zouden aanvaarden dat het niet goed met mij ging.’
Op haar vijftiende trokken de ouders van Lotte aan de alarmbel en kreeg ze hulp. Ze denkt nu vaak aan wat ze aan die versie van zichzelf zou zeggen. ‘Dat het goed zal komen. Ik was toen echt alle hoop verloren, dacht dat ik nooit terug naar school zou kunnen gaan en dat ik nooit een mooi leven zou kunnen leiden.’
Tot dat inzicht moest ze op eigen krachten komen. Van anderen kon Lotte het niet aanvaarden. ‘Ik had het gevoel dat mijn psycholoog mij niet hielp, dat hij niet zorgde dat mijn problemen opgelost geraakten’, vertelt ze, ‘Terwijl veel van het werk bij jezelf begint, bij de wil om beter te worden.’
‘Het is heel moeilijk om mensen die in het dal zitten duidelijk te maken dat ze er weer uit kunnen klimmen. Mensen kunnen elkaar niet redden, ze moeten er elke dag voor kiezen om zichzelf te redden. Pas dan kunnen ze geholpen worden.’
Na een zelfdodingspoging besloot Lotte dat ze voor een allerlaatste keer zou vechten. Dat was de beste beslissing ooit, vertelt ze. ‘Ik kan tot op de dag van vandaag niet geloven dat er een hele grote kans bestond dat ik hier nu niet meer ging zijn. Ik ben dagelijks dankbaar voor mijn leven, mijn familie en mijn vrienden. Het leven kan zo mooi zijn, ook na een hele lange strijd.’
En dat wil Lotte nu meegeven aan de jonge mensen die hun verhaal op someplacesafe.be doen. ‘In deze maatschappij is er volgens mij niets dapperder dan elke dag jezelf zijn en houden van je lichaam, ongeacht de mening van anderen. Sterk zijn is jezelf graag zien en geduld hebben met jezelf, ook op slechte dagen. Op die manier kan je anderen de moed geven om je voorbeeld te volgen.’
In deze maatschappij is er volgens mij niets dapperder dan elke dag jezelf zijn en houden van je lichaam, ongeacht de mening van anderen.
Lotte wil zichzelf niet meer voorbijlopen. ‘Probeer om op jezelf te focussen en op wat jij nodig hebt. Jouw mentale gezondheid gaat voor op alles en iedereen. Het is niet egoïstisch om jezelf voorop te plaatsen.’
Dat doet ze door zich af en toe uit de online mallemolen te trekken. ‘Mijn lief is een enorme steun. Over haar ga ik bijvoorbeeld niets op sociale media delen. Zij woont in Nederland, ik in Belgie. Dus als we een paar dagen bij elkaar zijn, is dat voor mij een periode waarin ik me volledig wil afsluiten van de wereld. Dan bestaan enkel zij en ik. Zij is een gelukkig persoon, ze is altijd positief en ik heb me altijd aan haar opgetrokken.’
Natuurlijk zijn er nog steeds dagen waarop eten een probleem is, geeft Lotte toe. ‘Ik heb al sinds mijn 6 jaar eetgestoorde gedachten. Dat leer je niet zo gemakkelijk af. Maar ik doe mijn best.’
‘Ik zag onlangs een getal dat ik maar een keer in mijn leven zag en de dag erna woog ik het al niet meer. Ik ben er klaar mee; als ik echt eetstoornisvrij wil leven dan moet ik leren luisteren naar wat mijn lichaam nodig heeft. Ik wil nooit nog op een weegschaal staan.’
Als je vragen hebt rond zelfdoding kan je terecht op de Zelfmoordlijn via het gratis nummer 1813 of op zelfmoord1813.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
